Jeśli występuje silne krwawienie, potrzebna będzie wizyta u weterynarza. Jeśli problem nie jest tak zaawansowany, zdezynfekuj opuszki, załóż opatrunek i kontroluj gojenie się tej części ciała. Niezwykle ważna jest profilaktyczna pielęgnacja psich łap, która częściowo redukuje ryzyko zdarcia poduszek.
Atopowe zapalenie skóry u psów – co to jestRasy psów podatne na atopowe zapalenie skóry u psówOznaki i objawy atopowego zapalenia skóry u psówCo powoduje atopowe zapalenie skóry u psów?Diagnozowanie atopowego zapalenia skóry u psówLeczenie atopowego zapalenia skóry u psówProfilaktyka przy atopowym zapaleniu skóryZapalenie mieszków włosowych u psówObjawy i rozpoznanie zapalenia mieszków włosowych u zwierzątLeczenie zapalenia mieszków wlosowychZapobieganie zapaleniu mieszków włosowychLiszajec u zwierząt – co to za schorzenieJakie są objawy liszajca?Jakie są przyczyny liszajca?Jak diagnozuje i leczy się liszajec?Zakażenia grzybicze skóry u psówZapobieganie infekcjom grzybiczym u psówŚwierzbOznaki i objawy świerzbu u psówNużycaŚwierzbowiec ( Sarcoptes scabiei mites)Jak świerzb wygląda na psie?Co robić, jeśli twój pies wykazuje oznaki zarażenia świerzbem?Łupież – co powoduje łupież u psów?Chodzący łupież i inne pasożytyOtyłość i problemy żywienioweInfekcje powodujące łupieżAlergieWarunki hormonalneKiedy udać się do weterynarza z problemem łupieżu u Twojego psa?Leczenie łupieżu psa i domowe środki zaradczePielęgnacja skóry i sierściSuplementy dietyZdrowa dietaToczeń u zwierzątObjawy tocznia u psówPrzyczyny tocznia u psówDiagnoza tocznia u psówLeczenie tocznia u psów Kiedy twój pies zaczyna się drapać, lizać a ty nie wiesz co robić, najlepiej udaj się do weterynarza. Prawdopodobnie cierpi na którąś z chorób skóry. W poniższym artykule przybliżymy ci kilka ze schorzeń, które mogły dopaść twojego psa. Atopowe zapalenie skóry u psów – co to jest Atopowe zapalenie skóry (lub atopia) jest zapalną, przewlekłą chorobą skóry związaną z alergiami środowiskowymi i jest drugim najczęściej diagnozowanym alergicznym stanem skóry u psów. Rasy psów podatne na atopowe zapalenie skóry u psów Atopowe zapalenie skóry to choroba genetyczna niektórych ras, takich jak te poniżej: Teriery, Beagle, Setery irlandzkie i angielskie, Lhasa Apsos, Mopsy, Buldogi angielskie i francuskie, Sznaucer miniaturowy, Labradory, Golden Retrievery, Labradoodles i Goldendoodles Oznaki i objawy atopowego zapalenia skóry u psów Pies z atopowym zapaleniem skóry zwykle wykazuje oznaki i objawy między 3 miesiącem a 6 rokiem życia. Atopowe zapalenie skóry u psów powyżej 7 roku życia nie jest tak powszechne, chociaż nowe środowisko może wyzwalać nowe alergeny. Atopowe zapalenie skóry często zaczyna się jako łagodny stan, a objawy nie stają się widoczne klinicznie przed trzecim rokiem życia. Rozpoznanie oznak i objawów jest stosunkowo łatwe, gdy zaczynają się pojawiać. Jeśli Twój pies wykazuje którekolwiek z poniższych objawów, natychmiast skontaktuj się ze swoim weterynarzem: drapanie skóry, lizanie ciała, zwłaszcza łap, gryzienie skóry, przewlekłe infekcje ucha i skóry, nieprzyjemny zapach, wypadanie sierści, ocieranie się o podłogę, łzawiące oczy, strupy, otwarte rany. Najczęściej dotknięte obszary to: uszy, pachy, pachwina, łapy, okolice oczu, okolice stawu skokowego, pysk. We wczesnych stadiach atopia może być łagodna i może nie być tak rozpoznawalna, ale wraz z postępem choroby objawy również będą postępować. Co powoduje atopowe zapalenie skóry u psów? Atopowe zapalenie skóry to choroba genetyczna, która u niektórych ras jest bardziej predysponowana niż u innych. Z tego powodu psy, u których zdiagnozowano tę chorobę, nie powinny być hodowane. Przyczyna jest nieznana, ale ogólne zrozumienie anatomii skóry jest niezbędne do zrozumienia, co dzieje się z psem, gdy skóra staje się podrażniona i zaogniona w wyniku alergenów w środowisku. Przypadek atopowego zapalenia skóry może być dla psa bolesny i nieprzyjemny. Pomocna jest wiedza o tym, co może podrażnić skórę i wywołać atopowe zapalenie skóry. Atopowe zapalenie skóry (lub atopia) jest zapalną, przewlekłą chorobą skóry związaną z alergiami środowiskowymi i jest drugim najczęściej diagnozowanym alergicznym stanem skóry u psów. Kilka rzeczy, na które należy zwrócić uwagę: bezpośredni kontakt z innym zwierzęciem, przedmiotem, rośliną lub drażniącą substancją chemiczną, nadmierne tarcie skóry, alergie na żywność, drożdże lub grzyby, zakażenie pasożytami takimi jak pchły, kleszcze, roztocza, wszy, robaki, alergie skórne lub nadwrażliwość, niedożywienie. Atopowe zapalenie skóry może mieć charakter sezonowy. Objawy mogą zacząć pojawiać się wiosną i jesienią, chociaż około trzy czwarte psów jest dotkniętych przez cały rok. Diagnozowanie atopowego zapalenia skóry u psów Objawy atopowego zapalenia skóry są podobne do innych chorób skóry, co może utrudniać diagnozę. Odkrycie przyczyny może zająć trochę czasu i często jest procesem eliminacji. Wraz z pełnym badaniem lekarskim, które obejmuje spojrzenie na pełną historię medyczną psa, można wykonać dodatkowe testy alergiczne. W niektórych przypadkach lekarz weterynarii może wykonać badanie krwi (serologiczny test alergii) w celu określenia obecności przeciwciała zwanego IgE na określone alergeny. Wzrost swoistego dla alergenu IgE zwykle oznacza nadmierną reakcję organizmu na ten alergen. Testy śródskórne (test skórny) można również wykonać w celu ustalenia przyczyny alergii. Małe ilości testowanych alergenów są wstrzykiwane w skórę psa i mierzona jest odpowiedź. W przypadku wystąpienia alergii na skórze pojawi się natychmiastowa reakcja alergiczna. Testy skórne często wymagają sedacji i są zwykle wykonywane przez dermatologa weterynaryjnego posiadającego certyfikat. Próbując ustalić przyczynę, weterynarz będzie również pracował nad wyeliminowaniem innych zewnętrznych przyczyn, takich jak pasożyty, alergie pokarmowe, zaburzenia równowagi hormonalnej (zwłaszcza niedoczynność tarczycy ) lub zaburzenia zapalne, takie jak sucha skóra lub infekcje, które powodują, że pies drapie się po skórze. Po ustaleniu, że pies ma atopię, można rozpocząć właściwe leczenie. W wielu przypadkach twój pies może być skutecznie leczony z powodu atopii, nawet jeśli twój weterynarz nie jest w stanie określić, które konkretne alergeny środowiskowe wywołują atopię. Leczenie atopowego zapalenia skóry u psów Przyczyna reakcji alergicznej psa, nasilenie stanu i możliwe wtórne infekcje będą kształtować przebieg leczenia atopowego zapalenia skóry. Jednym z pierwszych kroków jest wyeliminowanie lub zmniejszenie narażenia na alergeny powodujące zapalenie skóry. Jeśli nie jesteś w stanie zidentyfikować czynników drażniących, skorzystaj z procesu eliminacji, usuwając czynniki środowiskowe, które mogą wywołać alergię. Dieta, a nawet ogólne środowisko, na które narażony jest pies, może wymagać zmiany. W przypadku psów z ciężkim przypadkiem atopowego zapalenia skóry usunięcie i zmiana określonych czynników może nie wystarczyć. Doustne kortykosteroidy można podawać w celu kontrolowania lub zmniejszenia swędzenia i obrzęku, ale istnieją skutki uboczne związane ze sterydami, dlatego ważne jest, aby podawać je zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii. Istnieją również inne niesteroidowe leki, które lekarz weterynarii może przepisać w celu złagodzenia dyskomfortu. Doustne leki przeciwhistaminowe to kolejny często przepisywany lek dla psów, u których zdiagnozowano łagodny przypadek zapalenia skóry. W przypadku podejrzenia wtórnej infekcji można również przepisać antybiotyk lub lek przeciwgrzybiczy. Powszechne są również infekcje drożdżakowe. Inną opcją dostępną dla psów jest również immunoterapia. Jest to seria zastrzyków, które zawierają alergeny, na które twój pies jest wrażliwy i są podawane z zamiarem budowania tolerancji na alergen. Leczenie może złagodzić objawy, szczególnie u psów, które rozpoczynają leczenie, gdy są młodsze. Ale rezultaty zwykle nie są natychmiastowe. Podczas leczenia atopowego zapalenia skóry rozważ naturalne, domowe środki zaradcze, w tym: Dieta: alergie pokarmowe mogą nasilać swędzenie i drapanie. Pomocne jest karmienie wysokiej jakości karmą, uznanej marki karmy dla psów. Unikaj produktów na bazie soi, chemikaliów i zanieczyszczeń. Suplementy nie powinny być dodawane do karmy twojego psa, chyba że zaleci to twój weterynarz. Należy zauważyć, że alergie pokarmowe są zazwyczaj powodowane przez białka, a nie przez zboża. Nie zmieniaj diety swojego psa ani nie oferuj karmy bezzbożowej bez uprzedniej konsultacji z weterynarzem. Probiotyki: Włączenie probiotyków do układu pokarmowego psa spowoduje powrót „dobrych” bakterii i pomoże w ogólnym zdrowiu. Czystość: Dobra pielęgnacja jest niezbędna, szczególnie dla psa z alergią. Codzienne szczotkowanie sierści usunie łupież. Kąpiel raz w tygodniu z delikatnym szamponem może również pomóc w eliminacji alergenów ze skóry. Oprócz kąpieli, częste czyszczenie miejsc, w których przebywa twój pies, usunie nadmiar sierści, brudu i kurzu. Olej witaminy E: olej witaminy E jest silnym przeciwutleniaczem, który działa nawilżająco na skórę psa. Atopowe zapalenie skóry może powodować suchość skóry, dlatego pomocne może być wmasowywanie oleju. Nie podawaj jednak swojemu psu witaminy E doustnie, chyba że zaleci to lekarz weterynarii. Środowisko: Zwróć uwagę na pogodę i unikaj spacerów wczesnym rankiem lub popołudniem, zwłaszcza wiosną, ponieważ w tym czasie liczba pyłków jest zwykle wyższa. W jakim wieku psy mogą zachorować na atopowe zapalenie skóry u psów? Psy zazwyczaj wykazują objawy atopowego zapalenia skóry w wieku od jednego do sześciu lat. Jednak zwykle mija kilka lat, zanim objawy staną się widoczne, ponieważ w pierwszym roku choroba będzie stosunkowo łagodna. Póki co niestety nie ma faktycznego lekarstwa na atopowe zapalenie skóry, ale znalezienie sposobów na zmniejszenie lub wyeliminowanie objawów poprawi ogólną jakość życia. Atopowe zapalenie skóry nie jest zaraźliwe dla innych ludzi ani zwierząt. Psy z historią rodzinną są predysponowane i mogą przekazywać je z pokolenia na pokolenie, ale inne, które mają kontakt z psem z atopowym zapaleniem skóry, nie są zagrożone. Koszt leczenia atopowego zapalenia skóry zależy od ciężkości choroby i rodzaju wymaganego leczenia. Niektóre psy dobrze reagują na codzienny lek przeciwhistaminowy, który może nie być tak kosztowny, jak inne leki na receptę, zastrzyki na alergie, leczenie wtórnych infekcji i częste wizyty u weterynarza. W tym momencie koszty mogą wynosić średnio kilkaset złotych miesięcznie. Na przykład Cytopoint, zastrzyk zaprojektowany, aby pomóc kontrolować swędzenie u psów z alergiami skórnymi, jest lekiem na receptę, którego koszt zależy od takich czynników, jak lekarz weterynarii, lokalizacja geograficzna i wymagana dawka. Profilaktyka przy atopowym zapaleniu skóry Atopowe zapalenie skóry jest stanem trwającym całe życie i nie ustępuje samoistnie, dlatego konieczne jest dbanie o środowisko psa i przestrzeganie codziennych czynności zdrowotnych, w tym diety, czystej przestrzeni życiowej i cotygodniowych kąpieli w celu usunięcia wszelkich alergenów, które przyczepiły się do skóry. Po rozpoczęciu leczenia konieczne są częste wizyty u weterynarza, aby ustalić, jak dobrze reaguje twój pies. Niektóre zabiegi działają lepiej niż inne, więc znalezienie tego, które działa najlepiej, może wymagać pewnych wstępnych prób i błędów. Celem jest uzyskanie jak najmniejszej ilości skutków ubocznych na dłuższą metę, a jednocześnie zapewnienie dobrej jakości życia. Gdy objawy zaczną ustępować, wizyty weterynaryjne będą rzadsze, ale kontrole są nadal potrzebne, aby zapewnić zdrowie twojego pupila. Jak zapobiegać atopowemu zapaleniu skóry u psów? Całkowite uniknięcie alergenów jest niemożliwe (w pewnym momencie pies będzie musiał wyjść na zewnątrz), ale można je kontrolować za pomocą środków medycznych i domowych, zwłaszcza w środku. Utrzymanie świeżego powietrza zminimalizuje ryzyko wystąpienia reakcji alergicznej. Atopowe zapalenie skóry (lub atopia) jest powszechną alergią skórną u psów, powodującą drapanie, lizanie i nawracające infekcje skóry. Choroba trwająca całe życie, ważne jest, aby zidentyfikować alergeny powodujące zapalenie skóry, aby wyeliminować lub zmniejszyć narażenie na nie. Chociaż objawy są nieuleczalne, można je opanować za pomocą leczenia i czasami wymagają dostosowania diety, stylu życia i praktyk higienicznych. Zapalenie mieszków włosowych u psów Zapalenie mieszków włosowych to termin odnoszący się do zapalenia jednego lub więcej mieszków włosowych. W weterynarii najczęściej mówi się o nim jako o bakteryjnym zapaleniu mieszków włosowych, schorzeniu, które obejmuje infekcję mieszków włosowych bakteriami i jest powszechnie uważane za najczęstszy rodzaj infekcji skóry u psów. Bakterie, które infekują mieszki włosowe zwierząt, które cierpią na tę chorobę, zwykle znajdują się na powierzchni normalnej skóry psów i kotów. Jako takie, bakteryjne zapalenie mieszków włosowych ma tendencję do występowania, gdy zdrowy mieszek włosowy jest zagrożony, albo przez podstawową chorobę ogólnoustrojową, miejscowy uraz lub określone zaburzenie skóry. Choroby ogólnoustrojowe, które mogą prowadzić do bakteryjnego zapalenia mieszków włosowych, obejmują zaburzenia endokrynologiczne (takie jak niedoczynność tarczycy i choroba Cushinga psów) oraz zaburzenia układu odpornościowego. Zarówno u psów, jak i kotów alergiczna choroba skóry jest prawdopodobnie najczęstszą przyczyną bakteryjnego zapalenia mieszków włosowych. Częstymi przyczynami są również pasożyty i infekcje grzybicze skóry. Objawy i rozpoznanie zapalenia mieszków włosowych u zwierząt Bez względu na przyczynę, skutki bakteryjnego zapalenia mieszków włosowych są takie same. Najczęstsze objawy to obrzęk, zaczerwienienie, swędzenie, krosty (pryszcze) i wypadanie włosów, ale mogą również występować następujące objawy: grudki (czerwonawe obrzęki na skórze), przebarwienia (ciemnienie skóry), kołnierze naskórkowe (okrągłe obszary wypadania włosów ze strupami lub łuskami wokół ich granic), nadżerki powierzchowne, ból wokół dotkniętych obszarów Rozpoznanie bakteryjnego zapalenia mieszków włosowych jest zazwyczaj dokonywane na podstawie oględzin i często po wykonaniu jednego lub więcej z następujących testów diagnostycznych: zeskrobiny skóry na roztocza, cytologia skóry, test grzybiczy, wrażliwość bakteryjna, biopsja skóry i histopatologia Nie zidentyfikowano żadnych predyspozycji rasowych do bakteryjnego zapalenia mieszków włosowych. Jednak niektóre stany predysponujące zwierzęta do bakteryjnego zapalenia mieszków włosowych (takie jak alergiczna choroba skóry) są uważane za dziedziczne i dlatego częściej występują u niektórych ras. Leczenie zapalenia mieszków wlosowych Leczenie bakteryjnego zapalenia mieszków włosowych wymaga trójstronnego podejścia: terapii miejscowej, terapii systemowej i leczenia wszelkich podstawowych zaburzeń. Prawie zawsze stosuje się leki przeciwdrobnoustrojowe. Terapia miejscowa najczęściej obejmuje stosowanie szamponów przeciwdrobnoustrojowych, natomiast terapia ogólnoustrojowa zazwyczaj obejmuje doustne antybiotyki. W przypadku bakteryjnego zapalenia mieszków włosowych wymagane jest zazwyczaj długotrwałe stosowanie zarówno miejscowych, jak i ogólnoustrojowych środków przeciwdrobnoustrojowych (od trzech do dwunastu tygodni). Leczenie chorób podstawowych jest wysoce specyficzne dla danego zaburzenia. Ze względu na względną łatwość diagnozy w większości przypadków początkowe koszty związane z rozpoznaniem bakteryjnego zapalenia mieszków włosowych – często poniżej 300 zł – są zazwyczaj uważane za przystępne. Jednak w skomplikowanych przypadkach, w których możliwe są trudne do zdiagnozowania choroby podstawowe, koszty diagnostyki mogą wzrosnąć do 1000 zł lub więcej, zwłaszcza jeśli w grę wchodzą choroby ogólnoustrojowe. Pomimo stosunkowo niskich kosztów diagnozy, leczenie może okazać się kosztowne dla wielu zwierząt z bakteryjnym zapaleniem mieszków włosowych. Wynika to z długoterminowego charakteru typowego protokołu leczenia i wysokiej ceny niektórych antybiotyków i środków miejscowych wymaganych do leczenia tych infekcji. Na przykład u dużych psów antybiotykoterapia może z łatwością kosztować setki złotych. Co więcej, leczenie wszelkich podstawowych schorzeń może również okazać się kosztowne. Zapobieganie zapaleniu mieszków włosowych Możliwość zapobiegania bakteryjnemu zapaleniu mieszków włosowych zależy od tego, czy można zapobiec jego przyczynie. Na przykład zwierzęta z alergią na pchły jako podstawową przyczyną są często bardzo łatwe do opanowania poprzez ścisłe zapobieganie pchłom. W przeciwnym razie ten stan nie jest ogólnie uważany za możliwy do uniknięcia. Liszajec u zwierząt – co to za schorzenie Pioderma to termin kliniczny dla każdego rodzaju infekcji skóry. To dosłownie oznacza ropę w skórze. Liszajec jest najczęściej spowodowany przerostem bakterii Staphylococcus, ale może być również spowodowany przez inne szczepy bakterii. Często występuje u szczeniąt, które były trzymane w niehigienicznych miejscach, ale nie oznacza to, że wszystkie szczenięta z liszajcem mieszkają w zaniedbanym domu. Ponownie, jest to infekcja skóry wywołana przez bakterie, które normalnie już żyją na skórze twojego psa. Liszajec nie jest chorobą zakaźną, jak u ludzi, więc nie musisz się martwić, że twój pies złapie go od innego psa (lub złapie go od swojego psa). Jakie są objawy liszajca? Pies z liszajcem może mieć dowolną kombinację krost (małe, wypełnione ropą guzki), grudki (małe, czerwone, wypukłe guzki) i obroży naskórkowej (okrągłe zmiany ze strupami na brzegach). Możesz również zauważyć, że twój pies drapie dotknięte obszary skóry. Psu mogą również zacząć wypadać włosy. Obszary, które najprawdopodobniej zostaną dotknięte, obejmują brzuch i podbródek psa. Jeśli liszajec twojego psa rozwinął się w cięższy przypadek, pies może również wydawać się przygnębiony, leżeć więcej w domu i prawdopodobnie nie jeść tak dużo. Jakie są przyczyny liszajca? Rzeczywista przyczyna liszajca nie jest dobrze poznana, ale jeśli twój pies ma osłabiony układ odpornościowy, układ hormonalny lub jakiekolwiek uszkodzenie skóry, może być bardziej narażony na zachorowanie. Inne czynniki, które mogą zwiększać ryzyko u psa, to pchły, alergia pokarmowa , ukąszenia owadów, świerzb lub grzybica. Choroba tarczycy lub inne zaburzenia równowagi hormonalnej mogą również zwiększać ryzyko zachorowania na liszaj. W niektórych przypadkach liszajec psa może utrzymywać się od wieku dojrzewania do dorosłości. Jak diagnozuje i leczy się liszajec? Twój weterynarz przeprowadzi diagnostykę na podstawie objawów klinicznych Twojego psa, a także jego historii klinicznej. Cytologie skóry poinformują weterynarza o wszelkich inwazjach bakterii, grzybów lub roztoczy. Badania krwi pokażą, czy twój pies ma niski poziom hormonów tarczycy. Najlepszym sposobem na zdiagnozowanie alergii pokarmowej jest poddanie psa próbie dietetycznej. Polega to na karmieniu psa hydrolizowaną dietą tylko przez 8-12 tygodni. W tym czasie nie można podawać żadnych innych pokarmów, przekąsek ani smakołyków. Liszajec jest łatwym do leczenia, dość łagodnym schorzeniem u psów. W rzeczywistości niektóre przypadki mogą nawet rozwiązać się same bez leczenia. Jeśli liszajec twojego psa wymaga leczenia, liszajec najczęściej leczy się za pomocą antybiotyków. Może to być miejscowe, jeśli jest mniej nasilone lub ogólnoustrojowe (doustne), jeśli jest cięższe. Zwykle twój pies musi przyjmować te antybiotyki tylko przez kilka tygodni, ale cięższe przypadki mogą wymagać dłuższego leczenia. Jeśli twój pies ma nadwrażliwość lub alergię na niektóre antybiotyki, poinformuj o tym swojego weterynarza. Twój weterynarz może również przepisać szampon, którego możesz użyć, aby pomóc w usunięciu zmian chorobowych twojego psa. Liszajec nie zagraża życiu i zwykle pozostaje zlokalizowany, rzadko się rozprzestrzenia i rzadko prowadzi do głębszych infekcji skóry. Ponieważ prawdziwa przyczyna liszajca nie jest w pełni znana, zapobieganie mu może być trudne. Tak naprawdę nie można zapobiec zaburzeniom równowagi hormonalnej lub problemom z układem odpornościowym psa. Możesz zapewnić mu życie w czystym środowisku wolnym od jakichkolwiek pcheł, moczu lub kału materiału. Często czyść pościel i zabawki, używając detergentu bez barwników i zapachów do zabawek nadających się do prania w pralce oraz łagodnego płynu do mycia naczyń do tych zabawek, których nie można prać w pralce. Kluczowe znaczenie ma na bieżąco zapobieganie pchłom. Na rynku dostępnych jest wiele środków zapobiegających pchłom, zarówno w sklepach zoologicznych, jak i w gabinecie weterynarza. Jednak nie wszystkie metody zapobiegania pchłom są takie same. Twój weterynarz może ci powiedzieć, które z nich są dobre, a których unikać. Liszajec może być uciążliwy dla Twojego rosnącego szczeniaka, ale większość przypadków jest łagodna, a większość psów wyrasta z zaostrzeń. Jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące liszajca, porozmawiaj ze swoim weterynarzem. Zakażenia grzybicze skóry u psów Kiedy twój pies zaczyna się drapać bardziej niż zwykle, może być trudno stwierdzić, czy jest to spowodowane alergią, ukąszeniami pcheł, infekcją, czy czymś innym. Nadmierne swędzenie może być dość niepokojące, zwłaszcza jeśli w rezultacie u twojego psa pojawią się łysiny lub uszkodzi on własną skórę. Przyjrzyjmy się powszechnym typom infekcji grzybiczych, które wpływają na skórę psów i sposobom ich leczenia. Liszaj obrączkowy. Grzybica jest częstą infekcją grzybiczą u zwierząt domowych. Może wpływać na skórę psa, sierść, a także na pazury. Typowe objawy to wypadanie włosów, swędzenie, łuszcząca się skóra oraz zniekształcone lub łamliwe pazury. Aby zdiagnozować grzybicę, lekarz weterynarii wykona posiew komórek włosów lub skóry lub badanie mikroskopowe próbki włosów. W zależności od ciężkości infekcji, grzybicę można leczyć kąpielami leczniczymi i/lub doustnymi lekami przeciwgrzybiczymi. Odkurzanie i dezynfekcja domu pomoże również zmniejszyć ryzyko rozprzestrzeniania się grzybicy między zwierzętami domowymi i ludźmi. Drożdże. Przerost drożdży na ciele psa może prowadzić do drażniących infekcji drożdżakowych, często dotykających skórę, łapy i uszy. Te infekcje mogą być bardzo nieprzyjemne dla psów. Są one na ogół wtórne do alergii lub innych stanów, które zakłócają zdolność skóry do kontrolowania drożdży, które tam normalnie żyją. Leczenie zwykle obejmuje stosowanie na skórę leku antyseptycznego lub przeciwgrzybiczego. W ciężkich przypadkach konieczne mogą być leki doustne. W przeciwieństwie do grzybicy, infekcje drożdżakowe nie są zaraźliwe dla innych zwierząt domowych lub ludzi. Aby zapobiec nawrotom infekcji drożdżakami, ważne jest, aby leczyć wszelkie podstawowe schorzenia zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii. Jeśli twój zwierzak ciągle się drapie, umów się na wizytę u weterynarza. Czasami może to zająć kilka wizyt, aby określić przyczynę swędzenia twojego psa lub wymagać wizyty u dermatologa weterynaryjnego. Ogólnoustrojowe zakażenia grzybicze. Infekcje grzybicze na powierzchni ciała są niepokojące, ale te, które atakują głębsze struktury, mogą mieć jeszcze poważniejsze konsekwencje. Przyjrzyjmy się kilku powszechnym typom ogólnoustrojowych infekcji grzybiczych u psów i sposobom ich leczenia. Blastomykoza. Typowe objawy to słaby apetyt, utrata masy ciała, kaszel, trudności w oddychaniu, utykanie, problemy z oczami, zmiany skórne (szczególnie wokół pazurów), powiększone węzły chłonne i gorączka. Jeśli choroba zostanie wykryta wystarczająco wcześnie, leczenie doustnymi lekami przeciwgrzybiczymi może być skuteczne. Kryptokokoza. Podczas gdy koty są częściej zarażone grzybem Cryptococcus, psy mają tendencję do rozwijania cięższej postaci choroby. Grzyb jest obecny w glebach na całym świecie, ale może być szczególnie rozpowszechniony na obszarach, gdzie gromadzą się gołębie i inne ptaki. Podobnie jak w przypadku blastomykozy, psy zazwyczaj wdychają grzyby Cryptococcus, co prowadzi do infekcji płuc. Następnie może rozprzestrzeniać się prawie w dowolnym miejscu w ciele, co może powodować objawy od letargu, kaszlu, wydzieliny z nosa, problemów z oczami, zmian skórnych, a nawet drgawek do innych nieprawidłowości neurologicznych. Leczenie kryptokokozy może być trudne. Doustne leki przeciwgrzybicze mogą wymagać podawania przez rok lub dłużej, a niektóre psy nadal ulegną chorobie. Kokcydioidomikoza. Psy mogą zarazić się kokcydioidomikozą przez wdychanie kurzu lub brudu zawierającego zarodniki grzybów kokcydioidów. Gdy zarodniki są wdychane przez psa, grzyb może po prostu wywołać przewlekły innych przypadkach, zwłaszcza przy immunosupresji, pies może rozwinąć zapalenie płuc lub grzyb może rozprzestrzenić się na inne obszary ciała, takie jak kości lub oczy. Zdiagnozowanie może być trudne i zwykle wymaga wykonania zdjęć rentgenowskich, krwi i badań komórkowych. Wymaga długotrwałego leczenia doustnymi lekami przeciwgrzybiczymi, ale rokowanie jest całkiem dobre, jeśli zostanie wcześnie zdiagnozowana. Histoplazmoza. Zakażone psy mogą wykazywać utratę wagi, gorączkę, kaszel, zapalenie oczu, wymioty i biegunkę. Często do postawienia diagnozy stosuje się kombinację badań krwi i moczu, a także radiogramów. Czasami wymagane są również biopsje. Leczenie obejmuje długotrwałe stosowanie leków przeciwgrzybiczych, ale najlepiej zapobiegać, ograniczając dostęp do gleby skażonej odchodami ptaków lub nietoperzy. Aspergiloza. Zakażenia grzybem Aspergillus są zwykle ograniczone do przewodów nosowych psa. Aspergiloza może dotknąć psy zamieszkujące prawie każdą część kraju, ponieważ grzyb ten występuje w większości gleb. Leczenie zazwyczaj obejmuje znieczulenie zwierzęcia i podanie mu płynnego leku przeciwgrzybiczego do przewodów nosowych. Większość psów wyzdrowieje, jeśli zostanie odpowiednio zdiagnozowana, chociaż w niektórych przypadkach może być konieczne drugie leczenie. Zapobieganie infekcjom grzybiczym u psów Infekcje grzybicze u psów wahają się od miejscowych po potencjalnie śmiertelne choroby ogólnoustrojowe. Zapobieganie nie zawsze jest możliwe, ale zdroworozsądkowe środki mogą pomóc. Jeśli mieszkasz na obszarze, na którym pewien rodzaj infekcji grzybiczej jest endemiczny, unikaj środowisk wysokiego ryzyka. Zwierzęta z grzybicą należy odizolować, aby ograniczyć rozprzestrzenianie się choroby na ludzi lub inne zwierzęta. Wreszcie, odpowiednio zarządzaj wszelkimi podstawowymi problemami zdrowotnymi, które zwiększają ryzyko rozwoju infekcji grzybiczej u psa. Kiedy twój pies zaczyna się drapać bardziej niż zwykle, może być trudno stwierdzić, czy jest to spowodowane alergią, ukąszeniami pcheł, infekcją, czy czymś innym. Nadmierne swędzenie może być dość niepokojące. Świerzb Oznaki i objawy świerzbu u psów Psy mogą zarażać się dwoma rodzajami świerzbu, z których każdy ma odrębne przyczyny, objawy i leczenie. Odróżnia je jedna główna cecha: świerzb demodektyczny nie powoduje swędzenia u psa, podczas gdy świerzb drążący to robi. Oto więcej informacji na temat odróżnienia każdego z tych warunków. Nużyca Oznaki i objawy nużycy demodetycznej – najczęstszego rodzaju świerzbu u psów – obejmują wypadanie włosów, zaczerwienienie skóry oraz plamy łuszczącej się skóry i zmiany na całym ciele. Roztocza Demodex canis żyją w niewielkich ilościach w mieszkach włosowych zdrowych ssaków, ale kiedy szczenięta i psy z niedorozwiniętym układem odpornościowym zostają opanowane przez te pasożyty, rozwija się świerzb demodektyczny . Świerzbowiec ( Sarcoptes scabiei mites) Oznaki i objawy świerzbu skórnego u psów obejmują wysypki skórne, niejednolitą utratę włosów i owrzodzenia skóry. Podrażniona skóra również intensywnie swędzi, powodując, że pies nieustannie gryzie i drapie się. Nazywany również świerzbem, świerzb drążący jest znacznie rzadszy niż świerzb demodektyczny. Za tę chorobę skóry odpowiedzialne są roztocza Sarcoptes scabiei. Pasożyty te żyją tuż pod skórą i powodują intensywne podrażnienia. W przeciwieństwie do świerzbu drążącego, świerzbowiec skórny jest wysoce zaraźliwy, łatwo przechodzi między psami i kotami. Owalne, jasne roztocza mogą również przenosić się na ludzi, ale ponieważ nie mogą tu zakończyć swojego cyklu życiowego, powodują swędzenie u zarażonych ludzi tylko przez kilka dni. Jak świerzb wygląda na psie? Zastanawiasz się, jak świerzb wygląda na psie? Oto kilka oznak, że twój pies może cierpieć na świerzb: zaczerwienienie, wysypka i swędzenie, wypadanie włosów, rany i zmiany, łuszcząca się skóra. Podczas gdy oba rodzaje świerzbu mogą powodować utratę włosów na całym ciele, w przypadku nużycy, wypadanie włosów i swędzenie są częściej zlokalizowane w małych plamach, zwykle zlokalizowanych na pysku, tułowiu i nogach. Co robić, jeśli twój pies wykazuje oznaki zarażenia świerzbem? Niezależnie od tego, czy swędzenie towarzyszy wysypkom skórnym i wypadaniu sierści twojego psa, czy nie, ważne jest, aby podjąć odpowiednie kroki, aby zapewnić twojemu psiakowi opiekę, której potrzebuje. Zabierz psa do weterynarza, aby ustalić najlepsze leczenie dla swojego psa. Niektóre roztocza są trudne do zidentyfikowania, jeśli są zakopane głęboko w skórze, więc objawy kliniczne pomagają również weterynarzowi w postawieniu prawidłowej diagnozy. Przypadki świerzbu demodektycznego są zwykle mniej poważne, a 90% z nich ustępuje samoistnie. Innym razem właściciele zwierząt domowych muszą prowadzić leczenie świerzbu dla swoich psów, które może obejmować: miejscowe leki, zastrzyki, doustne antybiotyki lub szampon antybakteryjny do leczenia wtórnych infekcji skóry Ponieważ świerzbowiec skórny jest wysoce zakaźny, należy podjąć kroki, aby zapobiec ponownemu zakażeniu, jeśli weterynarz diagnozuje psa w tym kierunku. Najpierw wyrzuć posłanie swojego psa. Następnie wypierz własną pościel i ubrania w gorącej wodzie i wybielaczu, aby zabić utrzymujące się roztocza. Może być również konieczne wykonanie zabiegów przepisanych przez weterynarza w domu, takich jak kąpanie psa szamponem na receptę i podawanie kąpieli wapienno-siarkowych. Twój weterynarz udzieli wskazówek, jak postępować zgodnie z zalecaną opieką domową. Łupież – co powoduje łupież u psów? Wiele rzeczy może powodować łupież u psów i może to mieć wpływ na każdą rasę lub mieszankę. W niektórych przypadkach jest to podstawowy problem ze względu na stan genetyczny, taki jak pierwotny łojotok (najczęściej u Cocker spanieli, Westów, Bassetów) lub rybiej łuski (dotknięte rasy obejmują Golden retrievery, Cavaliery, Spaniele i Yorki) . Ale częściej jest to spowodowane przez coś w środowisku lub leżące u jego podstaw zaburzenie zdrowia. Podobnie jak my, psy mogą cierpieć na suchą skórę w miesiącach zimowych, kiedy powietrze jest bardziej suche niż zwykle. Ogrzewanie wymuszonym obiegiem powietrza może pogorszyć problem. Jeśli łupież u psa zauważysz tylko w miesiącach zimowych, przyczyną może być brak wilgoci w powietrzu. Chodzący łupież i inne pasożyty Roztocza Cheyletiella są wystarczająco duże, aby można je było zobaczyć gołym okiem i wyglądają bardzo podobnie do białych płatków łupieżu. Podobnie jak inne zewnętrzne pasożyty, takie jak pchły , kleszcze , roztocza Demodex i Sarcoptes, ci niemile widziani goście żyją i żywią się skórą twojego psa i powodują u psa silne swędzenie. Otyłość i problemy żywieniowe Niewłaściwa dieta może spowodować, że twój pies straci składniki odżywcze, których potrzebuje, aby zachować zdrową skórę i sierść. Upewnij się, że twój pies je wysokiej jakości, zbilansowaną karmę dla psów. Kwasy tłuszczowe, takie jak omega-3 i omega-6, odgrywają ważną rolę w zdrowiu skóry, a niektóre psy czerpią korzyści z ich dodatkowej suplementacji w swojej diecie. Jednak ważne jest, aby skonsultować się z weterynarzem przed wprowadzeniem czegokolwiek nowego do diety psa. Jak wiesz, otyłość naraża psa na ryzyko wielu różnych schorzeń. Słabe zdrowie skóry to tylko wierzchołek góry lodowej. Infekcje powodujące łupież Infekcje bakteryjne i grzybicze skóry mogą również powodować łupież. Ci mali najeźdźcy mogą również wykorzystać osłabioną skórę psa z powodu innych warunków, aby spowodować wtórną infekcję. Niezależnie od tego, czy najpierw pojawił się łupież, czy infekcja skóry, infekcje bakteryjne i grzybicze wymagają odpowiedniego leczenia, aby skóra psa wróciła do zdrowego stanu. Alergie Alergie pokarmowe i środowiskowe u psów zwykle objawiają się problemami skórnymi. Psy dotknięte chorobą mogą swędzieć w określonych porach roku, cierpieć na przewlekłe infekcje ucha i skóry lub stale lizać łapy. Łupież to zwykle tylko jeden z objawów alergii u psa. Warunki hormonalne Choroby takie jak niedoczynność tarczycy i choroba Cushinga mogą powodować zmiany w zdrowiu skóry twojego psa. Osłabiony układ odpornościowy sprawi również, że będzie bardziej podatny na wtórne infekcje. Idiopatyczny łojotok Czasem nie wiemy, co powoduje łojotokowe zapalenie skóry, stąd określenie „idiopatyczne”. Psy, u których przyczyna łuszczenia się skóry jest nieznana, można leczyć objawowo, aby zapewnić ulgę, a w razie potrzeby można zapewnić dodatkową opiekę. Kiedy udać się do weterynarza z problemem łupieżu u Twojego psa? Jeśli twój pies ma tylko łagodny sezonowy lub okazjonalny łupież, prawdopodobnie nie ma się czym martwić. Ale będziesz chciał umówić się na wizytę u weterynarza, jeśli twój pies również doświadcza któregokolwiek z tych objawów: swędzenie, nieprzyjemny zapach, nadmierna ilość łupieżu, wypadanie włosów, zaczerwieniona, podrażniona skóra, inne oznaki choroby lub dyskomfortu. Zdiagnozowanie przyczyny łupieżu twojego psa będzie zależeć od dokładnych objawów twojego psa i tego, co twój weterynarz podejrzewa, że ​​może być problemem na podstawie badania fizykalnego. Weterynarz może wykonać zeskrobanie skóry w poszukiwaniu pasożytów i / lub badania krwi w celu sprawdzenia podstawowych zaburzeń ogólnoustrojowych. Leczenie łupieżu psa i domowe środki zaradcze W zależności od tego, jak poważny jest przypadek, łupież twojego pupila często można leczyć samodzielnie w domu. Włącz niektóre z tych wskazówek do swojej regularnej pielęgnacji, aby pomóc twojemu psu opanować łupież i przywrócić mu poczucie komfortu. Pielęgnacja skóry i sierści Regularna pielęgnacja jest podstawą zdrowia skóry i sierści psów; odgrywa ważną rolę w zwalczaniu łupieżu. Szczotkowanie psa pomaga rozproszyć nadmiar tłuszczu ze skóry w całej sierści, aby nie gromadził się na skórze, a także usuwa martwe włosy. Szczotkuj zęby codziennie, gdy pies ma wybuchy łupieżu, a raz w tygodniu w przypadku ogólnej pielęgnacji. Spryskiwanie wodą może pomóc zmniejszyć elektryzowanie się psów długowłosych lub możesz użyć sprayu pielęgnacyjnego przeznaczonego dla psów, ale najpierw skonsultuj się z lekarzem weterynarii, aby upewnić się, że żaden używany produkt do pielęgnacji nie wpłynie na negatywne na psa. Kąpiel psa jest często korzystna w przypadku wybuchów łojotoku oraz infekcji bakteryjnych i grzybiczych. Gdy weterynarz zdiagnozuje przyczynę problemów skórnych twojego psa, może przepisać odpowiedni szampon leczniczy. Postępuj zgodnie ze wskazówkami na butelce. Niektóre szampony należy pozostawić na psie przez kilka minut, aby zadziałały. Zwróć także uwagę na to, jak często twój pies powinien być kąpany , ponieważ zbyt częste kąpanie może wysuszyć skórę psa albo pogorszyć obecne objawy. Spłucz psa dokładnie po każdej kąpieli, niezależnie od tego, czy używasz szamponu leczniczego na łupież, czy zwykłego szamponu do pielęgnacji, ponieważ wiele szamponów może być drażniących, jeśli nie zostaną spłukane. Suplementy diety Weterynarz może również zalecić podawanie psu suplementów kwasów tłuszczowych, takich jak omega-3 i omega-6. Zawsze bądź ostrożny przy wyborze suplementu, ponieważ produkty te nie są tak ściśle regulowane jak leki. Poszukaj produktu z pieczęcią jakości lub takiego, który zaleca weterynarz. Zdrowa dieta Pamiętaj, aby karmić psiaka zbilansowaną dietą, która spełnia potrzeby żywieniowe twojego psa. Może być korzystne (dla ciebie i twoich zwierząt) stosowanie nawilżacza powietrza w domu lub mieszkaniu zimą lub jeśli mieszkasz w suchym klimacie. Para może pomóc ukoić i nawilżyć suchą skórę psa oraz ograniczyć swędzenie. Oprócz opieki domowej w celu radzenia sobie z łupieżem, twój pies będzie musiał być leczony z powodu wszelkich podstawowych schorzeń, które może mieć. Może to obejmować antybiotyki na infekcje bakteryjne, leki przeciwgrzybicze na infekcje grzybicze, sterydy i/lub leki immunosupresyjne na zaburzenia o podłożu immunologicznym oraz testy alergiczne i leki. Po zajęciu się podstawowym stanem, skóra twojego psa będzie znacznie zdrowsza. Toczeń u zwierząt Toczeń u psów to choroba, w której układ odpornościowy atakuje własne komórki i tkanki organizmu. Istnieją dwa rodzaje psiego tocznia i każdy z nich ma inne objawy i opcje leczenia. Najczęstszą postacią tocznia u psów jest toczeń rumieniowaty krążkowy. Dotyczy często skóry wokół nosa i pyska. Toczeń rumieniowaty układowy jest inną postacią i jest znacznie poważniejszym stanem. Może atakować prawie każdą część ciała, a objawy będą się różnić w zależności od dotkniętych narządów. Często może to imitować objawy innych stanów. Jeśli zauważysz u swojego psa oznaki jakiejkolwiek formy tocznia, musisz udać się do weterynarza w celu prawidłowej diagnozy i leczenia. Oto, co powinieneś wiedzieć o objawach, przyczynach, diagnozie i leczeniu tocznia u psów. Objawy tocznia u psów Objawy tocznia u psów zależą od typu. Objawy tocznia rumieniowatego krążkowego są zazwyczaj łagodne i dotyczą głównie skóry, podczas gdy objawy tocznia rumieniowatego układowego mogą być katastrofalne. Oto kilka objawów, których możesz się spodziewać po każdym typie psiego tocznia. Toczeń rumieniowaty krążkowy zwykle wpływa na twarz, nos, pysk, uszy lub obszary wokół oczu. Rzadko może powodować objawy na łapach lub narządach płciowych. Zwróć uwagę na następujące elementy: blada skóra na grzbiecie nosa, zaczerwienienie skóry, zwłaszcza nosa i pyska łuszcząca się skóra, rany lub wrzody, blizny, ból w dotkniętych miejscach, swędzenie lub drapanie w dotkniętych obszarach, infekcje bakteryjne Toczeń rumieniowaty układowy może wpływać na prawie każdy obszar ciała, więc objawy mogą się bardzo różnić i szybko stają się zagrażające życiu. To choroba immunologiczna, w której układ odpornościowy zaczyna atakować komórki i tkanki organizmu, i w zależności od tego, które narządy są zaatakowane, może być śmiertelna. Oto kilka typowych objawów: kulawizny nóg, zapalenie stawów , ból mięśni i sztywność, letarg, utrata apetytu, gorączka, rany lub zmiany skórne, niedokrwistość, wypadanie włosów, obrzęk węzłów chłonnych, owrzodzenia jamy ustnej, napady padaczkowe, powiększona wątroba, śledziona lub nerki, zwiększone pragnienie lub oddawanie moczu Przyczyny tocznia u psów „Lupus” pochodzi od łacińskiego słowa oznaczającego „wilk”. Choroba została nazwana od wysypki, która pojawiła się na twarzach ludzi z chorobą, która wyglądała jak ugryzienie wilka. Prawdziwe przyczyny tocznia wciąż nie są dobrze zrozumiane, nawet dzisiaj. Prawdopodobnie istnieje składnik genetyczny, a ekspozycja na światło ultrafioletowe, stres, leki i infekcje wirusowe przyczyniają się do tego stanu. Niektóre psy są bardziej narażone na rozwój tocznia. Choroba częściej pojawia się u suk w średnim wieku. Niektóre rasy są również predysponowane, w tym: charty afgańskie, beagle, owczarki niemieckie, setery irlandzkie, pudle, owczarki szetlandskie Diagnoza tocznia u psów Będziesz musiał zobaczyć się z weterynarzem w celu prawidłowej diagnozy dowolnej formy tocznia u twojego psa. Toczeń rumieniowaty krążkowy jest zwykle łatwiejszy do zdiagnozowania, chociaż może naśladować inne stany, takie jak grzybica lub chłoniak nosa. Weterynarze rozpoczynają diagnozę od biopsji skóry z dotkniętego obszaru. Jest to drobna procedura, chociaż twój pies będzie potrzebował szwów po pobraniu próbki. Wykluczy inne przyczyny objawów i potwierdzi, czy Twój pies choruje na tocznia rumieniowatego krążkowego. Toczeń rumieniowaty układowy jest trudniejszy do zdiagnozowania, ponieważ może naśladować objawy wielu innych schorzeń, w zależności od tego, na które narządy wpływają. Rak, choroba nerek lub słaba reakcja na leki mają czasami podobne objawy. Poinformuj swojego weterynarza o wszystkich objawach, które widziałeś u swojego psa. Badanie krwi wykluczy wiele innych przyczyn i pomoże zdiagnozować tocznia. Leczenie tocznia u psów Leczenie tocznia u psów również zależy od rodzaju tocznia, chociaż żadna forma nie jest uleczalna. Dlatego leczenie koncentruje się na radzeniu sobie z objawami, a następnie trwa przez resztę życia dotkniętych chorobą psów. Toczeń rumieniowaty krążkowy jest dość łatwy w leczeniu, a weterynarz skupi się na gojeniu i kontrolowaniu wszelkich ran, zmian lub wrzodów, które mogą się pojawić. Sterydy do stosowania miejscowego są często stosowane w celu zahamowania odpowiedzi układu odpornościowego i zmniejszenia stanu zapalnego. Sterydy doustne mogą być podawane, dopóki stan nie zostanie opanowany. Można również podawać antybiotyki i suplementy, w tym witaminy B i E oraz kwasy tłuszczowe Omega-3. Właściciele muszą ograniczyć ekspozycję swoich psów na światło ultrafioletowe, w tym światło słoneczne, ponieważ pogarsza to stan zdrowia czworonoga. Leczenie tocznia rumieniowatego ukłądowego będzie się różnić w zależności od dotkniętych narządów. Celem leczenia jest zmniejszenie stanu zapalnego i tłumienie odpowiedzi immunologicznej, która powoduje uszkodzenia. Prawdopodobnie zostaną użyte leki immunosupresyjne lub sterydy. Chemioterapia może dodatkowo tłumić negatywną aktywność układu odpornościowego i zmniejszać ból. Antybiotyki zostaną również przepisane, jeśli istnieje wtórna infekcja, która wymaga leczenia. Ekspozycja na światło słoneczne musi być ograniczona. To leczenie musi być kontynuowane przez resztę życia psa.

Taki łupież najczęściej jest suchy i wywołany przez: pasożyty zewnętrzne skóry, grzybice, mechaniczne uszkodzenie skóry, przede wszystkim u kotów wychodzących czy też u walczących z innymi kotami. Łupież pojawia się w określonych miejscach, np. tylko na grzbiecie lub wzdłuż linii kręgosłupa czy na kończynie.

Pchły mogą wywołać nie tylko alergiczne zapalenie skóry, ale również niebezpieczną tasiemczycę. Sprawdź, jak z nimi walczyć. Co to są pchły? Pchły są ciepłolubnymi pasożytami, które atakują zwierzęta najczęściej w okresie wiosennym, letnim i wczesną jesienią. Temperatura panująca w mieszkaniu może jednak spowodować, że pasożyty będą w nim bytować cały rok. Dorosła postać pchły ma od 2 do 4 mm i odżywia się krwią swojego żywiciela. Rozmnaża się bardzo szybko – samica może składać około 25-50 jaj dziennie przez okres trwający nawet 100 dni! To dlatego tak ważne jest, by dokładnie usunąć jaja pasożytów nie tylko z sierści naszego pupila, ale również z mieszkania. Jak rozpoznać pchłę? Jest to małe żyjątko mające szary lub biały kolor. Jej larwy, które przypominają małe czarne punkciki, żywią się odpadami biologicznymi. Dorosłą postać przybierają po 3-4 tygodniach. Jakie są objawy pcheł u psa? Objawów pcheł u psa nie sposób nie zauważyć. Wystarczy zwrócić uwagę na jego posłanie i obserwować zachowanie zwierzaka. Charakterystycznym objawem obecności tych pasożytów jest przeciągłe drapanie się psa. Zwierzę może ciągnąć się za sierść, uszy, a jeśli ma alergię, wydrapywać rany na skórze. To z kolei przyczynia się do powstawania wyłysień i ran, które mogą ulec zakażeniu bakteriami lub grzybami. Innym zachowaniem, które powinno cię zmartwić, jest pojękiwanie psiaka. Jeśli nie jesteś pewien, że twój pies ma pchły, możesz zrobić test na obecność odchodów pasożyta w futrze. Znajdziesz go w każdym sklepie zoologicznym i gabinecie weterynaryjnym. Możesz również kupić specjalne zgrzebło, za pomocą którego przeczeszesz sierść zwierzaka. Jeśli na grzebieniu pojawią się czarne punkciki, możesz być pewien, że to jaja pcheł u psa. Na jakie choroby może być narażony pies, który ma pchły? Pchły u psa mogą powodować między innymi wystąpienie APZS, które jest wywoływane przez ślinę przenoszoną przez pasożyty w czasie bezpośredniego kontaktu ze skórą zwierzęcia. Ma ona silnie toksyczne działanie, które może wywoływać stan zapalny. Wówczas konieczna jest wizyta u weterynarza, ponieważ zaczerwienienia i guzki nie znikają nawet po zastosowaniu preparatu przeciwpchelnego. Groźną chorobą, przenoszoną przez te pasożyty, jest również tasiemczyca. Jeśli twój pupil zaraził się tasiemcem, będzie rozdrażniony. Może pojawić się również świąd w okolicach odbytu. Tasiemczycę zdiagnozujesz również po wyglądzie kału. Jeśli będziesz mieć jakiekolwiek podejrzenia, skonsultuj się z weterynarzem. Jak wytępić pchły u psa? Aby zabezpieczyć się przed inwazją tych pasożytów, można skorzystać ze specjalnych preparatów, takich jak szampony, obroża na pchły dla psa, spraye czy krople owadobójcze. Poszczególne produkty różnią się jakością i czasem działania – przed ich zastosowaniem najlepiej skonsultować się z weterynarzem. Najpopularniejszymi środkami są szampony owadobójcze, które działają kontaktowo. Ich działanie jest jednak krótkotrwałe – nie zabezpieczają one psa przed ponowną inwazją pcheł. Wiele z nich działa wyłącznie na dorosłe pasożyty, nie eliminując larw i jaj owadów, dlatego ich działanie jest mało efektywne. Na rynku jest również spory wybór obroży przeciwpchelnych o różnym czasie działania. Są to środki prewencyjne, które zabezpieczają psa przed pchłami, a czasem również kleszczami, wszami i wszołami. Obroży najlepiej szukać w sklepach zoologicznych i gabinetach weterynaryjnych – te z supermarketu mogą być nieskuteczne. W walce z pasożytami pomogą również domowe sposoby na pchły u psa. Jedną z nich jest kąpiel, którą powinniśmy zakończyć uczesaniem psa specjalnym grzebieniem na pchły. Wówczas jest szansa na wyeliminowanie pasożytów z sierści. Jesteś właścicielem dużego psa? Codziennie czesz sierść swojego pupila mokrym grzebieniem – to również pomoże pozbyć się problemu. Szczególną uwagę zwróć na brzuch, nasadę ogona i szyi – to właśnie tam najczęściej zalęgają się pchły. Aby pozbyć się pcheł z mieszkania, wypierz w wysokiej temperaturze posłanie zwierzaka, ubrania i koce, na których lubi się wylegiwać. Dodatkowo przynajmniej raz w tygodniu odkurzaj mieszkanie. Pamiętaj, żeby worek z odkurzacza natychmiast wyrzucić, a rurę przemyć wodą z mydłem – w przeciwnym razie pasożyty mogą zalęgnąć się w urządzeniu. Możesz również umieścić obok lampki nocnej w pobliżu śpiącego psa talerza z ciepłą wodą i mydłem. Przyciągnie ona insekty, które utopią się w mydlinach. Zwalczanie pcheł u psa nie przynosi efektów? Wypróbuj ziemię okrzemkową – jest ona używana przez ogrodników do ochrony roślin i ma właściwości insektobójcze. Możesz rozsypać ją w miejscach najbardziej zagrożonych pchłami i pozostawić na kilka godzin, a następnie usunąć odkurzaczem. Pamiętaj jednak, żeby wcześniej upewnić się, że nie jest ona toksyczna dla zwierzęcia. Udało ci się pozbyć pcheł? Aby zapobiec ich pojawieniu się w przyszłości, zadbaj o odpowiednią profilaktykę i dietę pupila. Jedzenie, które dajesz swojemu psu, powinno być zdrowe i zróżnicowane i zawierać węglowodany i materia pochodzenia roślinnego. Dzięki temu zwierzak nabierze odporności i będzie mniej narażony na choroby. Artykuł sponsorowany

Okres linienia u psa trwa zazwyczaj od 4 do 6 tygodni. To, ile trwa, zależy od takich czynników jak: rasa, rodzaj sierści czy miejsce zamieszkania. Szczególnie gwałtownie linienie przebiega u ras pierwotnych ( siberian husky , alaskan malamute ). Do tego stopnia, że zwierzaki mogą być w tym czasie osłabione i osowiałe, a także

Podobnie jak ludzie, psy również mogą cierpieć na łupież, a peeling skóry który wytwarza białawe łuski. Łupież u psów ma różne przyczyny. Wszystkie wymagają leczenia i pewnej troski, aby je wyeliminować, a także zapobiec ponownemu pojawieniu się. Musisz wiedzieć, że łupież to nie tylko problem estetyczny. Może to być spowodowane różnymi chorobami, które weterynarz będzie musiał zdiagnozować i leczyć. W tym artykule AnimalWised wyjaśniamy, co Łupież u psów, przyczyny, leczenie i profilaktyka. Co to jest łupież u psów? Łupież, gdy idziemy do przodu, jest peeling skóry co jest związane z suchością. Oderwane komórki są dobrze widoczne na sierści psa. Jest to zaburzenie, które możemy zaobserwować w okazach w każdym wieku i stanie, ponieważ istnieje kilka przyczyn, które wyjaśniają jego pojawienie się. W obu przypadkach łupież wskazuje na niektóre zaburzenia zdrowia co może być mniej lub bardziej poważne, co wyjaśnimy w kolejnych sekcjach. Z drugiej strony nadmierna produkcja sebum może powodować pojawienie się suchych łusek, podobnych do łupieżu lub odwrotnie, tłustych. W takim przypadku nasz pies może cierpieć na łojotok, chorobę spowodowaną wadą rogowacenia wymagającą leczenia weterynaryjnego. Ponadto należy wziąć pod uwagę, że niektóre pasożyty można pomylić z łupieżem. Przykładem jest tzw. chodzący łupież, czyli świerzb wywołany przez roztocza Cheyletiella spp. Występuje u szczeniąt poniżej trzeciego miesiąca życia i jest widoczny w dużych ilościach w postaci łusek na szyi i grzbiecie. Jest bardzo zaraźliwa i może powodować swędzenie, a także przenosić się na ludzi. Wymaga odrobaczenia i kontroli środowiska. Dlatego należy potwierdzić, że nasz pies tak naprawdę ma łupież. Objawy łupieżu u psów Głównym objawem łupieżu jest wizualizacja białawe łuski na sierści psa, ale możemy też zauważyć, że drapie się bardziej niż zwykle, co może się wydawać swędzenie związane z suchą skórą. Nadmierne drapanie może uszkodzić skórę i spowodować jej zaczerwienienie, a także rany i strupy przez uraz spowodowany przez psa podczas drapania łapą lub podczas żucia. Znaczne swędzenie może powodować wiele dyskomfort i niepokój w psie. Ponadto w tym procesie włosy mogą być gubione i powikłane wtórnymi infekcjami. Sierść będzie w złym stanie i straci połysk. Przyczyny łupieżu u psów W miarę postępów istnieje więcej niż jedna możliwa przyczyna pojawienia się łupieżu u psa. Łagodniejsze przypadki są zwykle związane z problemami z obchodzeniem się, takimi jak podawanie psu nieodpowiedniej diety lub kąpanie go w produktach, które nie są dla niego odpowiednie. Przeciwnie, najpoważniejsza może być oznaką patologii wymagającej leczenia weterynaryjnego. Aby wiedzieć, jak usunąć łupież u psów, musisz najpierw zidentyfikować przyczynę. Oto najczęstsze: Kwestie higieniczneŁupież może powodować zarówno złą higienę, jak i nadmierne mycie lub te wykonane z produktów nieodpowiednich dla psa lub nieodpowiednich dla jego cech. Złe karmienie: menu naszego psa musi dostarczać mu wszystkich składników odżywczych, których potrzebuje do zachowania zdrowia. Znajduje to odzwierciedlenie w zdrowej i lśniącej sierści. Dlatego łupież może być ostrzeżeniem, że podawana przez nas żywność nie spełnia Twoich wymagań. Warunki pogodowe: zimno i brak wilgoci wysuszają skórę, która w tym stanie łatwiej się złuszcza. Choroby: istnieją różne patologie, które mogą powodować łupież i ogólnie zły wygląd sierści. Psy zwykle wykazują również inne objawy kliniczne. Przykładem jest niedoczynność tarczycy, ale łupież można również zaobserwować w próbkach z niewydolnością nerek. W takich przypadkach sposobem na wyleczenie łupieżu u psów jest udanie się do gabinetu weterynarza. Jak wyeliminować łupież u psów? – Leczenie Co zrobić, jeśli mój pies ma łupież? Logicznie rzecz biorąc, leczenie eliminujące łupież u psa będzie to zależeć od tego, co jest jego przyczynąChociaż to, co możemy zrobić, niezależnie od tego, to wykąpać go, aby usunąć jak najwięcej i zdezynfekować płaszcz. W takim przypadku powinniśmy poprosić weterynarza o szampon przeciwłupieżowy u psów bardziej odpowiednie, ponieważ będzie to zależeć od każdego okazu. Normalnie skóra jest sucha i konieczne będzie jej nawilżenie. W rzeczy samej, nigdy nie używaj szamponu przeciwłupieżowego dla ludzi. Pamiętaj jednak, że łazienka to rozwiązanie tymczasowe. Aby łupież zniknął i nie powrócił, musisz dowiedzieć się, jaka jest jego przyczyna. Część z nich będziemy mogli rozwiązać w domu modyfikacja zachowania psa, jak wtedy, gdy łupież jest spowodowany złą dietą, podczas gdy dla innych niezbędna będzie recepta profesjonalisty. Pamiętaj, że nie ma leków na łupież u psów, ale przyczynę należy leczyć. Domowe leczenie łupieżu u psów W obliczu łupieżu, podobnie jak w przypadku każdej innej zmiany w stanie zdrowia psa, należy postępować zgodnie z instrukcjami lekarza weterynarii. Prawdopodobnie polecą specyficzny szampon na problem twojego partnera. Ale na pewno zastanawiasz się, jak usunąć łupież u psów za pomocą domowych środków. Zawsze po konsultacji z profesjonalistą możesz zdecydować się na łagodny i nawilżający szampon, taki jak płatki owsiane, który można zrobić w domu. W tym artykule wyjaśniamy, jak krok po kroku przygotować szampon dla psów z suchą skórą. Jak zapobiegać łupieżowi u psów? Biorąc pod uwagę przyczyny, które mogą powodować u naszego psa łupież, niektórym z nich możemy zapobiec, postępując zgodnie z poniższymi wskazówkami, odpowiednimi również do leczenia tego problemu: Zadbaj o higienę Twojego psa zgodnie z cechami jego sierści i sposobem życia. Regularnie szczotkuj i kąp tylko wtedy, gdy jest to konieczne, pamiętając o spłukaniu wszelkich pozostałości mydła. Używaj tylko określonych produktów dla psów. Jeśli masz pytania, które z nich są odpowiednie dla Twojego psa, skonsultuj się z weterynarzem lub psim groomerem. Daj mu wysokiej jakości dietę zgodnie z jego życiową fazą i jego cechami. Powinno to być oparte na białku pochodzenia zwierzęcego. Dobry wkład od kwasy tłuszczowe omega 3 i omega 6 Wiadomo, że jest korzystny dla skóry i włosów. Ilości, których potrzebuje Twój pies, znajdują się w dobrej karmie bez konieczności uzupełniania. Pamiętaj, że każdy suplement lub suplement diety musi być zawsze przepisany przez lekarza weterynarii. Idź do weterynarza. Jeśli łupież nie ustępuje, mimo że zapewniasz psu dobrą dietę i pielęgnację, której potrzebuje jego sierść, może to być spowodowane chorobą. W zależności od tego, co to jest, weterynarz zaleci najbardziej odpowiednie leczenie. Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w nie mamy uprawnień do przepisywania leczenia weterynaryjnego ani postawienia jakiejkolwiek diagnozy. Zachęcamy do zabrania pupila do weterynarza w przypadku pojawienia się jakiegokolwiek dolegliwości lub dyskomfortu. Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Łupież u psów – przyczyny, leczenie i zapobieganie, zalecamy przejście do naszej sekcji Problemy ze skórą. Bibliografia Carlson i Giffin. 2002. Praktyczny podręcznik weterynaryjny dla psów. Madryt. Od redakcji el Drac. Dlujnewsky, Javier. 2018. „Składniki odżywcze, których potrzebuje skóra”. Magazyn Ateuves 57. s. 14-16.

Łupież u psa - przyczyny. W większości przypadków, powstawanie łupieżu jest efektem stosowania nieprawidłowych kosmetyków. Szampony do kąpieli dla psów mogą być nie tylko powodem uczulenia, ale również wysuszają skórę, a co za tym idzie doprowadzają do powstawania łupieżu. Innym powodem może być nieodpowiednia dieta Sierść Twojego pupila wygląda jak przyprószona śniegiem? Warto zareagować! Łupież u psa nie musi być groźny, ale może zwiastować bardziej złożone problemy zdrowotne. Sprawdź, skąd się bierze, jak można spróbować go zwalczyć oraz kiedy wizyta u weterynarza, najlepiej ze specjalizacją dermatologiczną, będzie nieunikniona. Czym jest łupież? Łupież objawia się drobnymi, białymi łuskami lub płatkami widocznymi na sierści psa, w szczególności bliżej skóry. To nic innego jak zrogowaciałe komórki naskórka. Ich występowanie może być równomierne na całym ciele lub nasilone w konkretnych obszarach. Łupież u psa wygląda dość nieestetycznie, szczególnie w przypadku ciemnej sierści – na jasnej odznacza się znacznie mniej. Często pupil zostawia również za sobą trakt białych drobinek w całym mieszkaniu. Łupież nie bierze się znikąd. Na całkowicie zdrowej skórze nie powinien się pojawiać. Ta przypadłość oznacza, że skóra łuszczy się bardziej, niż powinna. Może pojawiać się w trybie nawracającym lub być przewlekła. Najczęściej jest też nabyta – bardzo rzadko okazuje się wynikiem problemu genetycznego. Jakie są przyczyny jego powstawania? Jest och naprawdę sporo! Dlatego, gdy się pojawi, warto dokładnie obserwować psa lub zabrać go do weterynarza. Przyczyny łupieżu Łupież może się pojawiać u psów z bardzo wielu powodów. Tak naprawdę może być objawem towarzyszącym niemal każdej dermatozy (schorzenia skórnego). Wyróżniamy dwa główne typu łupieżu: suchy i tłusty, a każdy z nich może być objawem wielu różnych schorzeń. Łupież suchy występuje u psów najczęściej. Charakteryzuje się drobnymi, sypkimi płatkami. Często towarzyszy mu również świąd. Może być wynikiem: nieprawidłowej pielęgnacji skóry i sierści,nieprawidłowej diety,grzybicy,alergii,chorób pasożytniczych,chorób endokrynologicznych,chorób autoimmunologicznych,ichtiozy (rybiej łuski) – u labradorów i golden retrieverów,osłabienia organizmu lub stresu. Łupież tłusty jest spotykany rzadziej, a jeszcze bardziej nietypowe jest jego samodzielne występowanie – zazwyczaj towarzyszą mu również inne objawy takie jak świąd, wykwity skórne lub zmiany zapalne. W tym przypadku płatki łupieżu są większe, tłuste w dotyku. Łupież tłusty może być spowodowany: zapaleniem gruczołów łojowych,syndromem wątrobowo-skórnym,zapaleniami skóry o charakterze bakteryjnym lub alergicznym,niedoborami miedzi. Łupież u psa – co robić? Przyczyny łupieżu u psa rozpozna tylko specjalista – najlepiej dermatolog weterynaryjny. Nie obejdzie się bez dokładnych badań diagnostycznych. Są one jednak w większości bezbolesne (np. pobranie zeskrobin ze skóry) i niedrogie. Jeśli jednak łupież nie wiąże się z dodatkowymi objawami i pojawił się niedawno, można spróbować samodzielnie rozpoznać i usunąć jego przyczynę. Warto przyjrzeć się stosowanym metodom i kosmetykom pielęgnacyjnym, a także jedzeniu pupila. Być może ostatnio zaczął dostawać nową karmę, został wykąpany w innym niż dotychczas szamponie albo w ogóle jest kąpany za często? Może to mieć wpływ na pojawianie się łupieżu. Podobnie bywa z intensywnym wykorzystaniem klimatyzacji lub ogrzewania w domu, które mogą wysuszać skórę. Po wyeliminowaniu przyczyny ten powinien zniknąć. Jeśli tak się nie dzieje, warto wybrać się do weterynarza. Autor Ostatnie wpisy
Łupież psa – rodzaje łupieżu, przyczyny oraz zapobieganie. Łupież tłusty. W większości przypadków towarzyszą mu także współistniejące objawy chorobowe, jak świąd, wykwity skórne, obrzęki, zaczerwienienia i inne zmiany skórne. Odpadające płatki naskórka są większe, niż przy łupieżu zwykłym. Ich kolor jest biały.
Często współwystępuje z innymi chorobami skóry (alergicznymi, grzybicznymi, bakteryjnymi, pasożytami), może być wywołany niewłaściwą dietą. Jeśli obserwujemy inne niepokojące objawy jak drapanie się psa, zaczerwienienia skóry, wypryski, inne zmiany skórne, powinniśmy udać się do weterynarza. Jeśli poza łupieżem nie widzimy innych zmian (sprawdźmy też, czy na skórze psa nie zamieszkały pasożyty), spróbujmy zastosować szampon przeciwłupieżowy dla psów (nigdy nie stosujemy w pielęgnacji psa kosmetyków przeznaczonych dla ludzi). Niektórzy zalecają częste szczotkowanie psa, to jednak może wzmóc złuszczanie się skóry. Jeśli kąpiel nie pomoże i łupież nie znika przez kilka tygodni, skonsultujmy to z lekarzem weterynarii. Przedyskutujmy z lekarzem sens stosowania suplementów diety poprawiających stan skóry i sierści. Przeanalizujmy skład diety naszego psa i zastanówmy się czy jest prawidłowo zbilansowana, może spróbujmy zmienić rodzaj podawanego pokarmu i zobaczmy czy problem łupieżu nie niektórych psów łupież pojawia się pod wpływem stresu, w takich przypadkach problem szybko znika wraz ze zniknięciem czynnika pies miał łupież? Jak sobie z nim poradziliście? Podzielcie się swoimi doświadczeniami. Monika GajdaMonika Gajda – absolwetka studiów psychologicznych UJ. Pracowała w schronisku dla zwierząt, jest pettsiterką ( Ukończyła kurs trenera Alteri oraz Kurs Dyplomowy dla Behawiorystów Zwierzęch COAPE. Uczestniczy w seminariach o tematyce kynologicznej oraz prowadzi wykłady dla opiekunów zwierząt. Pracuje w COAPE Polska - instytucji kształcącej behawiorystów zwierzęcych i prowadzącej kursy o tematyce specjalista pisze o sobie:Świat zwierząt fascynuje mnie od czasów dzieciństwa. Mój pierwszy pies, owczarek niemiecki, pokazał mi jak zawiłe relacje łączą psy z ludźmi, jakie problemy komunikacyjne pojawiają się pomiędzy psem a człowiekiem. Uczęszczaliśmy razem na szkolenia prowadzone w tradycyjny sposób – PT, POI, POII, POIII (PT - pies towarzyszący, PO - pies obronny) – jednak porównując je teraz do szkolenia nowoczesnymi metodami mogę stwierdzić, że te drugie dają znacznie lepsze efekty, sprawiają, że nauka jest przyjemnością i wspierają tworzenie więzi między psem a właścicielem. Staram się cały czas pogłębiać swoją wiedzę na temat zachowania się i uczenia zwierząt. Za pomoc w nauce muszę podziękować przede wszystkim moim własnym psom: nieżyjącemu już Briksowi (owczarek niemiecki), Tinie (owczarek niemiecki), Dyziowi (kundelek, trafił do mnie przy okazji ewakuacji schroniska zagrożonego powodzią, spędził tam 4 lata), Bubie (kundelek, trafiła do mnie ze schroniska, gdzie przeżyła długie 2 lata) Dla Buby szczególne podziękowania za dzielne towarzyszenie mi w kursie trenerskim Alteri i celujące zdanie egzaminu;) Zobacz też Może Cię zainteresuje: U dławiącego się psa można zauważyć: gwałtowny kaszel, świszczący oddech, odruch wymiotny, ślinotok, napinanie brzucha, słabnięcie, utratę przytomności. Brak dostępu do tlenu spowoduje nie tylko omdlenie, ale także może być przyczyną uduszenia i śmierci zwierzaka. Ten problem skórny pojawia się u psów z powodu suchej skóry, zmian hormonalnych lub niedożywienia. Na szczęście istnieje proste leczenie domowe, które może temu domowe mogą mieć wiele takich samych problemów zdrowotnych jak ludzie. Są również takie, o których prawdopodobnie nigdy nie słyszałeś. Czy zdawaliście sobie sprawę z tego, że pies może cierpieć na łupież? Cóż, jest to całkiem powszechne!. Przeczytaj ten artykuł, aby dowiedzieć się, co powoduje tę chorobę i jak ją u psa: najczęstsze bardzo wiele potencjalnych przyczyn powstawania łupieżu u psów. Oto najczęstsze z nich: Sucha skóra. Brak składników odżywczych może spowodować wysuszenie skóry psa. Pies może łatwo dostać łupieżu, jeśli jego dieta nie zawiera wystarczającej ilości omega-3 i innych kwasów tłuszczowych. Zmiany hormonalne. Może to obniżyć naturalny poziom tłuszczu w organizmie psa i powodować łupież. Na przykład twój pies może mieć problemy endokrynologiczne, takie jak problemy z jajnikami (dla suczek), niedoczynność tarczycy lub hiperadortokrytyka. Niedożywienie. Zła dieta nie zapewnia psom wystarczającej ilości składników odżywczych, których potrzebują i powoduje zmniejszenie ilości płynów w organizmie, co z kolei wywołuje suchość sierści i skóry, która bezpośrednio prowadzi do powstawania łupieżu. Zła higiena. Może twój pies nie lubi wody, więc nie kąpiesz go tak często, jak powinieneś? Należy jednak zapewnić mu odpowiednią higienę, więc nie ma znaczenia, czy mu się to podoba czy nie. Są tylko niektóre rzeczy, które musisz zrobić, jeśli chodzi o prawidłową higienę u psa. Jeśli Twój pies ma już łupież, możesz używać szamponów dla psów o wrażliwej skórze. Zbyt intensywne mycie futra u psa czasami wywołuje łupież, ponieważ zapobiega wytwarzaniu naturalnych olejków przez jego skórę. Brak regularnego szczotkowania. Wszystkie psy muszą być szczotkowane co najmniej raz w tygodniu, choć niektóre potrzebują zdecydowanie więcej. Kiedy nie szczotkujesz swojego psa wystarczająco często lub dostatecznie dobrze, jego komórki skóry nie aktywują się, martwe futro gromadzi się zbytnio, a to w konsekwencji może prowadzić do łupieżu. Nadmierny stres. Stres i lęk mogą powodować problemy skórne, takie jak łuszczyca, która powoduje łupież. Jeśli twój zwierzak jest zestresowany, pobaw się z nim i wykonaj kilka ćwiczeń. Pies może być niewystarczająco aktywny. Układ odpornościowy. Jeśli ten układ organizmu nie działa prawidłowo, może to negatywnie wpłynąć na skórę i doprowadzić do łupieżu. Co w przypadku, gdy Twój pies już zmaga się z łupieżem? Jak możemy go leczyć?Łupież u psa – kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby zapobiegać i leczyć łupież u psa. To nie jest poważny problem, ale może spowodować poważniejsze konsekwencje, jeśli nie zaczniesz z nim walczyć odpowiednio psa częściej i pamiętaj, że niektóre rasy potrzebują więcej szczotkowania niż inne. Jest to ważne, ponieważ pomaga pozbyć się martwych komórek. Dlatego, jeśli częściej czeszesz sierść swojego psa, jego skóra i futro ma możliwość się regenerować. Dodaj więcej tłuszczy do diety swojego psa. Możesz to zrobić za pomocą suchej lub mokrej karmy. Upewnij się, że zwierzak zawsze pije wystarczającą ilość wody. Jeśli to możliwe, daj mu konserwy z rybą, ponieważ ma wszystkie naturalne oleje i tłuszcze nasycone, których pies potrzebuje, żeby mieć zdrową skórę i sierść. Nie kąp psa zbyt często. Za duża ilość kąpieli jest w tak naprawdę bardziej szkodliwa niż pomocna, ponieważ może zaburzać prawidłową produkcję naturalnych olejków w ich skórze. Jeśli skóra psa wysycha, jest on podatny na łupież. Używaj szamponu dla wrażliwej skóry. Nie leczą one łupieżu bezpośrednio, ale pomogą wzmacniać skórę Twojego psa i w konsekwencji zapobiegną łupieżowi. Zalecamy udać się do weterynarza, w przypadku, gdy żadna z tych porad nie zlikwiduje łupieżu u twojego psa, ponieważ może to być coś poważniejszego i wymagającego pomocy może Cię zainteresować ... Anemia u młodego psa jest charakterystycznym objawem zakażenia tęgoryjcem Ancylostoma caninum. Co zrobić, kiedy pies ma pasożyty, jakie są objawy posiadania pasożytów przez psa i jakie mogą być powikłania. Wielu opiekunów zastanawia się także, czy burczenie w brzuchu psa jest objawem inwazji pasożytniczej. Ostatnia aktualizacja 16 lipca 2021 r. Przez Weterynarze dla psów Torbiele łojowe u psówCo to jest torbiel łojowa?Rodzaj torbieliPrzegląd torbieli łojowychWięcej o cystach łojowych?Jak wyglądają cysty łojowe u psów?Co powoduje torbiele łojowe u psów?Inne objawy torbieli łojowej mogą obejmować:Częste miejsca, w których rozwijają się torbiele łojowe u psówJak diagnozować torbiele łojoweCo powoduje torbiele łojowe u psówMożliwości usuwania i leczenia psów z torbielami łojowymiLeki do leczenia cyst łojowych u psówKoszt usunięcia torbieli u psówZapobieganie torbieli łojowych u psówOto kilka zadawane pytaniaCzy mogę wystrzelić cysty łojowe na moim psie?Jak wyglądają cysty łojowe u psów?Czy mogę wbić igłę w torbiel łojową?Czy mogę samodzielnie usunąć cystę łojową?Co się stanie, jeśli torbiel nie zostanie wyleczona?Jak długo utrzymują się cysty łojowe? Torbiele łojowe u psów Co to jest torbiel łojowa? Torbiele łojowe to błoniaste kieszonki lub worki zawierające płyn, powietrze lub inne substancje. Torbiele mogą rosnąć niemal w każdym miejscu ciała lub pod skórą. Istnieje wiele różnych rodzajów cyst. Większość torbieli jest łagodna lub nienowotworowa. To, czy torbiel wymaga leczenia, zależy od wielu czynników, w tym: Rodzaj torbieli Lokalizacja torbieli Jeśli torbiel powoduje ból lub dyskomfort Czy torbiel jest zainfekowana Przegląd torbieli łojowych Torbiele łojowe zwykle pojawiają się jako małe, wypukłe, dobrze zdefiniowane, okrągłe struktury w skórze. Właściciele zwierząt najpierw zauważą cysty łojowe, gdy zauważą wypukłe guzki na skórze psa. Torbiele łojowe mogą występować wszędzie, ale częściej na głowie, szyi i tułowiu. Ważne jest, aby omówić wszelkie nowe guzki z weterynarzem, aby można je było właściwie zdiagnozować. Torbiele są zwykle łagodne i wolno rosnące, więc zwykle nie wymagają leczenia, chyba że są uciążliwe. W większości przypadków torbiele łojowe nie znikną wraz z lekami i zazwyczaj trzeba je usunąć chirurgicznie. Znalezienie nowego guzka na twoim psie może być przerażające. Za każdym razem, gdy znajdziesz nowy guzek lub guz, koniecznie spotkaj się ze swoim weterynarzem, aby upewnić się, że nie jest to coś poważnego. Ale dobrą wiadomością jest to, że nie wszystkie guzki i guzy są powodem do niepokoju. Powszechnym, ale łagodnym typem guzka skóry, który występuje u psów, jest torbiel łojowa. Te grudki rosną powoli i mogą czasami pękać, ale w większości przypadków są nieszkodliwe dla twojego psa. Wiedza o tym, jak rozpoznać i leczyć torbiele łojowe u psów, może pomóc w zapewnieniu, że skóra Twojego psa jest tak zdrowa, jak to tylko możliwe. Więcej o cystach łojowych? Psy mają w skórze wiele mikroskopijnych struktur zwanych gruczołami łojowymi. Gruczoły te są odpowiedzialne za produkcję sebum, oleistej lub woskowej substancji, która natłuszcza skórę i łodygę włosa. Torbiel łojowa to rozszerzenie (otwarcie) przewodów w gruczołach łojowych, które powoduje gromadzenie się płynu. Prawdziwe cysty łojowe są rzadkie u psów, ale termin ten jest często używany zamiennie z innymi rodzajami cyst. Torbiele pęcherzykowe (workopodobne struktury zwykle związane z mieszkami włosowymi) są częstsze u psów, ale zwykle są objęte tym ogólnym terminem. Jak wyglądają cysty łojowe u psów? Torbiele łojowe zwykle pojawiają się jako małe, wypukłe, dobrze zdefiniowane, okrągłe struktury w skórze. Zazwyczaj te cysty są samotne, ale niektóre psy mogą być podatne na posiadanie wielu cyst w tym samym obszarze ciała. Torbiele łojowe mogą stać się twarde lub wypełnione płynem. Jeśli cysty są zakażone, mogą być czerwone, zaognione i bolesne. Torbiele łojowe czasami pękają i mogą odprowadzać płyn, ropę lub krew. Co powoduje torbiele łojowe u psów? W większości przypadków nie wiemy, co powoduje torbiele łojowe u psów. Niektóre psy mogą być bardziej podatne na rozwój torbieli łojowych ze względu na ich predyspozycje genetyczne. Inni mogą rozwinąć torbiele z powodu infekcji skóry, blizny, urazu lub stanu zapalnego. Na szczęście w większości przypadków nie musimy wiedzieć, co powoduje torbiel, aby ją wyleczyć. Większość właścicieli zwierząt domowych najpierw zauważy torbiel łojową, gdy zauważą wybrzuszenie w skórze psa. Wielkość guzka może wynosić od cm do 5 cm – mniej więcej wielkości grochu do czterech ćwierć funta. Torbiele łojowe zwykle rosną powoli i mogą w ogóle nie przeszkadzać psu. Inne objawy torbieli łojowej mogą obejmować: Obrzęk lub zaczerwienienie okolicy Ból Wypadanie włosów w okolicy łysienia Drenaż ropy Częste miejsca, w których rozwijają się torbiele łojowe u psów Torbiele łojowe mogą występować w dowolnym miejscu na ciele, ale mogą występować częściej na głowie, szyi i tułowiu. Niektóre psy rozwiną wiele cyst wokół uszu lub odbytu. Czasami torbiele łojowe rozwijają się w punktach nacisku, takich jak biodra i łokcie, zwłaszcza jeśli pies często leży na twardej powierzchni. Jak diagnozować torbiele łojowe Zawsze ważne jest, aby omówić wszelkie nowe masy z lekarzem weterynarii, aby można je było właściwie zdiagnozować. Twój weterynarz przeprowadzi dokładne badanie fizyczne twojego psa, w tym ocenę lokalizacji, wielkości i wyglądu guzków oceniających. Twój weterynarz może również zalecić następujące testy. Aspiracja cienkoigłowa i cytologia Twój weterynarz może zalecić użycie igły i strzykawki do pobrania próbki z guzka. Ta próbka może być następnie zbadana pod mikroskopem. Często na podstawie tej próbki lekarz weterynarii może określić, czy masa jest torbielą, czy guzem. Biopsja: W niektórych przypadkach nie można uzyskać właściwej próbki za pomocą samej igły. W takim przypadku lekarz weterynarii zaleca chirurgiczne usunięcie całości lub części masy i przekazanie jej do laboratorium diagnostycznego w celu oceny. Zwykle jest to najlepszy sposób na uzyskanie ostatecznej diagnozy. Co powoduje torbiele łojowe u psów Teraz, gdy już wiesz, czym jest torbiel łojowa na skórze Twojego psa, możesz się zastanawiać, co ją powoduje i jak się jej pozbyć. Cóż, każdy por skóry zawiera mieszek włosowy otoczony maleńkimi gruczołami łojowymi zwanymi gruczołami łojowymi. Gruczoły te wytwarzają oleistą substancję zwaną sebum, która utrzymuje nawilżoną i lśniącą skórę i sierść psa. Kanały gruczołów łojowych spływają do mieszka włosowego, powodując powstawanie torbieli. Uważa się, że torbiele łojowe psa (lub torbiele łojowe psa, jeśli wolisz) tworzą się, gdy mieszki włosowe (ai dlatego pory skóry) zostaną zablokowane przez tkankę bliznowatą, szczątki, brud lub z powodu infekcji, w wyniku nieprawidłowego nagromadzenia. Sebum: Kiedy łój ma zbyt gęstą konsystencję, może również zatykać mieszki włosowe i pory skóry, powodując tworzenie się torbieli łojowych na skórze psa. Torbiele łojowe psów mogą, ale nie muszą, mieć widoczne włosy w środku i zwykle rosną powoli. Twój futrzany przyjaciel może dostać jedną lub więcej cyst na raz. Inni regularnie otrzymują te cysty. Możliwości usuwania i leczenia psów z torbielami łojowymi Widziałem na forach ludzi pytających, jak usunąć cysty łojowe u psów. Torbiele zwykle zaczynają się małe i wolno rosną, więc zwykle nie wymagają leczenia. Twój weterynarz może zalecić, abyś monitorował tylko obszar. Jeśli torbiele rosną lub przeszkadzają Twojemu psu, Twój weterynarz może zalecić chirurgiczne usunięcie. Najlepiej nie wyskakiwać tych cyst w domu. Może to spowodować stan zapalny i infekcję, a może ból dla twojego psa. Jak wspomniano wcześniej, torbiele łojowe psów są bezbolesne i ustępują bez leczenia. Dopóki torbiel jest mała, nienaruszona (tj. nie jest pęknięta) i nie ma stanu zapalnego (stąd zmiana koloru z białego na czerwony), można ją odłożyć na bok. Innym powodem do niepokoju jest to, że torbiele łojowe rosną zbyt szybko. Zawsze istnieje pokusa, aby wycisnąć torbiel do przodu, ale jak Dr Becker mówi, nie należy tego robić, ponieważ może to wywołać bakteryjną infekcję skóry (cellulit), w przypadku której zostanie Ci przepisane przyjmowanie antybiotyków do leczenia. Jeśli chodzi o torbiele łojowe psa, które mogą pęknąć (wybuch). Twój weterynarz może również uznać za konieczne chirurgiczne usunięcie torbieli łojowych psów. Jest to często konieczne w niektórych przypadkach infekcji (szczególnie te związane z wydzieliną ropną) i stanów zapalnych, a także pękniętych torebek łojowych, które powodują obfite krwawienie. Torbiele psa, które mają znaczący wpływ na jakość życia twojego futrzanego przyjaciela, mogą również wymagać chirurgicznego usunięcia. Leki do leczenia cyst łojowych u psów W większości przypadków torbiele łojowe nie znikną za pomocą samych leków. Jedynym sposobem na ostateczne wyleczenie torbieli łojowej jest chirurgiczne usunięcie torbieli. Jeśli jednak torbiel jest zainfekowana, weterynarz może przepisać leki, które pomogą rozwiązać problem. Te leki mogą obejmować antybiotyki: Jeśli torbiel twojego psa jest zainfekowana, twój weterynarz może przepisać antybiotyki w celu leczenia infekcji. Koszt usunięcia torbieli u psów W ramach tego badania starałam się określić koszt usunięcia torbieli łojowych ze skóry psów. Odkryłem, że koszt bardzo się różnił w zależności od lokalizacji i obiektu. Wydawało się, że waha się od 200 do 1500 dolarów. Może to obejmować opłaty za sedację, opłaty za placówki i leki. Konieczność wykonania biopsji również może mieć wpływ na koszt. Liczba torbieli do usunięcia również będzie miała wpływ na koszt. Weterynarzowi może być trudno podać dokładną cenę bez uwzględnienia cyst. Większość obiektów ma plany płatności, więc nie bój się pytać. Zapobieganie torbieli łojowych u psów Niewiele można zrobić, aby zapobiec powstawaniu torbieli łojowych u psów, ale zawsze można zrobić coś, aby zmniejszyć ryzyko ich powstawania, odpowiednio dbając o skórę i sierść psa. Oto kilka porad. Często szczotkuj i pielęgnuj swojego psa. Pomaga to nie tylko usunąć łupież i umożliwia płynne odpływanie sebum z porów skóry, ale także pomaga wzmocnić więź ze swoim puszystym zwierzakiem. Zwiększ spożycie kwasów tłuszczowych przez psa. Pomagają one utrzymać produkcję sebum na optymalnym poziomie. Dodanie źródła kwasów tłuszczowych omega 3 (takich jak olej z kryla) jest dobrym sposobem na osiągnięcie tego celu, podobnie jak olej kokosowy. Unikaj nadmiernej kąpieli, a także nie kąpania psa. Różne rasy wymagają różnych częstotliwości mieszania w zależności od charakteru ich sierści. Specjalista od pielęgnacji może pomóc w ustaleniu najlepszej częstotliwości dla danej rasy. Często zadawane pytania Czy mogę wystrzelić cysty łojowe na moim psie? Jeśli staną się duże, wówczas ogromny nacisk może spowodować ich pęknięcie, co może, ale nie musi, prowadzić do infekcji. Nigdy nie zalecałbym samodzielnego wyciskania ich, ponieważ samo to może prowadzić do infekcji. Jak wyglądają cysty łojowe u psów? Wszystkie psy i koty, rasowe lub nie, mogą mieć cysty łojowe. Torbiele wyglądają jak małe zamknięte grudki, które pozostają białe i wyrastają ze skóry. Po dotknięciu czują się jak małe, okrągłe lub owalne grudki pod skórą. Jeśli Twój zwierzak ma torbiel łojową, zauważysz wypukłe guzki. Czy mogę wbić igłę w torbiel łojową? Małe, niezainfekowane torbiele łojowe są łatwe w leczeniu, jeśli są całkowicie konieczne. Wierzchołek torbieli rozcina się igłą lub skalpelem i wyciska zawartość. Czy mogę samodzielnie usunąć cystę łojową? Chociaż możesz chcieć wyskoczyć z torbieli, nigdy nie ściskaj ani nie podnoś torbieli. Większość torbieli jest prawie niemożliwa do wyciskania tylko palcami. Alternatywnie, możesz rozprzestrzeniać bakterie i sebum pod mieszkiem włosowym, powodując ich rozprzestrzenianie się i tworzenie większej liczby cyst. Co się stanie, jeśli torbiel nie zostanie wyleczona? Nieleczone, łagodne torbiele mogą powodować poważne komplikacje, w tym infekcję – torbiel jest zawsze wypełniona bakteriami i ropą i staje się ropniem. Jeśli ropień pęknie wewnątrz organizmu, istnieje ryzyko zatrucia krwi (posocznica). Jak długo utrzymują się cysty łojowe? Torbiele łojowe tworzą się, gdy otwór do gruczołów łojowych jest zablokowany. Tłusta substancja zwana sebum jest nadal wytwarzana, ale nie może wydostać się na zewnętrzną powierzchnię skóry. Torbiele mogą pozostać małe przez kilka lat lub mogą nadal się powiększać Przeczytaj także: 10 najlepszych ras psów dla seniorów w 2021 r. Weryfikacja faktów Staramy się dostarczać miłośnikom zwierząt najnowsze cenne informacje z dokładnością i uczciwością. Jeśli chcesz dodać do tego posta lub reklamować się u nas, nie wahaj się dotrzeć do nas. Jeśli zobaczysz coś, co nie wygląda dobrze, Skontaktuj się z nami! Numer referencyjny: Wyświetleń: 20,758 Podsumowując łupież u kota obniża komfort życiowy zwierzęcia. Z tego powodu trzeba systematycznie sprawdzać skórę i sierść naszego podopiecznego. Kot obok psa to wspaniały towarzysz człowieka. Trzeba jednak pamiętać, że udomowione stworzenie posiada także swoje potrzeby, o których nigdy nie powinien zapominać opiekun. Łupież to niewielkie, drobne, białe płatki złuszczonego naskórka, które pojawiają się na sierści psa. Łupież nie tylko wygląda nieestetycznie, ale jest symptomem, którego nie należy bagatelizować. Jego pojawienie się nie zawsze musi oznaczać coś poważnego, ale w niektórych przypadkach jego obecność świadczy o rozwijających się w organizmie psa chorobach. Zdarzyło ci się kiedyś zaobserwować łupież u swojego czworonoga? Dowiedz się więcej na temat przyczyn pojawienia się łupieżu i poznaj sposoby na jego skuteczne pozbycie się. Skąd bierze się łupież u psa – przyczyny pojawienia się łupieżu Łupież to martwy, łuszczący się naskórek, który może być widoczny na sierści jako pojedyncze płatki albo w większych skupiskach. Łatwiej go zauważyć u psów z ciemną sierścią, najczęściej występuje na grzbiecie. Pojawienie się łupieżu nie jest zjawiskiem naturalnym często może mu towarzyszyć zaczerwienienie skóry, sierść staje się matowa i wypada, pies często się drapie, a skóra ma nieprzyjemny zapach i mogą się na niej pojawić strupki lub niewielkie krostki. Przyczyn wystąpienia łupieżu u psa może być kilka: stres – może to być stresująca sytuacja (np. wizyta u weterynarza, nieobecność właściciela, pojawienie się nowego domownika), lub czynność której pies nie lubi. Łupież może wystąpić po przeprowadzce, gdy pies nie może się odnaleźć w nowym miejscu lub tęskni. Należy zastanowić się doprowadziła do pojawienia się stresu u psa i postarać się ją zniwelować niewystarczająca lub nieodpowiednia higiena psa – brak regularnych zabiegów pielęgnacyjnych lub nieprawidłowe ich wykonywanie także przyczynia się do wystąpienia łupieżu. Może on pojawić się, gdy pies nie jest wystarczająco często czesany, lub właściciel używa do tego nieodpowiednich akcesoriów. Stosowanie nieodpowiednich kosmetyków także może wywołać łupież, alergię i świąd skóry. Błędem jest mycie psa szamponem dla ludzi – do kąpieli zaleca się kosmetyki dedykowane dla zwierząt nieodpowiednia dieta – źle zbilansowana codzienna dieta, uboga w niezbędne dla psa witaminy, nienasycone kwasy tłuszczowe, mikroelementy i składniki odżywcze jest częstą przyczyną łupieżu. Pies powinien być karmiony przede wszystkim wysokomięsną karmą dobrej jakości, a w przypadku domowego karmienia (dieta BARF) otrzymywać właściwą suplementację uzupełniającą ewentualne braki. Posiłki powinny być podawane o stałych porach i we właściwych proporcjach. Właściwa dieta pozwala uniknąć powstawania problemów skórnych u psa. brak witamin – w diecie psa niezbędne jest dostarczanie w odpowiednich proporcjach witamin A, E, C, witamin z grupy B oraz biotyny. Ich niedobór negatywnie wpływa na kondycję skóry i sierści psa, która ulega przesuszeniu, pojawiają się zaczerwienienia, sierść może nadmiernie wypadać i pojawia się świąd alergie – są trzy rodzaje alergii, które mogą wystąpić u psa. Alergie pokarmowe wskutek uczulenia na któryś ze składników pokarmowych (najczęściej to białko pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego). Alergie kontaktowe – dochodzi do nich poprzez bezpośredni kontakt z substancją uczulającą. Trzecim rodzajem alergii są alergie wziewne. Występowanie alergii u psa może powodować zmiany zmiany skórne u psa i powstanie łupieżu choroby – najczęstszymi chorobami, które przyczyniają się do powstania łupieżu są: świerzb, nużyca, łupież wędrujący, wywołane przez pasożyty zewnętrzne. Na wystąpienie łupieżu mogą mieć także wpływ zaburzenia hormonalne (niedoczynność tarczycy czy cukrzyca) lub nowotwór skóry. Zanim zaczniesz zwalczać łupież u psa, skonsultuj się z lekarzem. Ważne jest ustalenie przyczyny powstania łupieżu i w zależności od niej dobór odpowiedniego sposobu leczenia. Może to być zmiana diety (w przypadku alergii), rozładowanie stresu u psa lub wprowadzenie odpowiedniej pielęgnacji z użyciem dedykowanych do tego celu kosmetyków hipoalergicznych. W przypadku chorób pasożytniczych konieczne będzie wprowadzenie odpowiedniego leczenia. Obserwuj swojego podopiecznego, a w razie wystąpienia niepokojących cię symptomów, nie bagatelizuj, tylko skonsultuj się z weterynarzem.
Jak piesek nie jest duzy to polecam suplement diety Gammolen - nie wyjdzie bardzo drogo a to świetny środek zawierający kombinację oleju z lnu i ogórecznika. Poprawia kondycję skóry, sierści no i te zawarte w nim nienasycone kwasy tłuszczowe baaardzo zdrowe i potrzebne;)
Najczęstsze objawy łupieżu Rodzaje łupieżu ze względu na jego charakterRodzaje łupieżu ze względu na lokalizację jego wystąpieniaPrzyczyny powstania łupieżuŹle dobrana i nieprawidłowa pielęgnacja lub jej brakNiewłaściwa dietaZmiana warunków atmosferycznychStresAlergieWiekPasożytyChorobyJak zapobiegać powstawaniu łupieżu u psówLeczenie łupieżu u psów Podobnie jak u ludzi, również na skórze czworonogów może pojawić się łupież. W chwili pojawienia się budzi on u właściciela wiele niepokoju i nasuwa wiele pytań związanych z przyczyną. Co ciekawe łupież dość często pojawia się nagle, bez wcześniejszych objawów. A czym jest? Łupież jest złuszczonym naskórkiem, a ściślej mówiąc martwymi zrogowaciałymi komórkami skóry. Może przyjmować formę pojedynczych łusek, jak i większych plam. Może być rozmieszczony na całym ciele, jak też występować w konkretnych jego partiach. Czasem zdarza się, że łupież połączony jest ze swędzeniem i wypadaniem sierści. Warto obserwować swojego pupila, ponieważ na jasnej sierści nie jest on tak widoczny jak u psów o ciemnych umaszczeniu. To uciążliwe zjawisko może mieć charakter nawracający lub przewlekły. Różne mogą być podłoża powstania łupieżu, ale nie można bagatelizować tego zjawiska, ponieważ to może być objaw wielu chorób. Najczęstsze objawy łupieżu – swędząca skóra – nadmierne wypadanie sierści – sucha, zaczerwieniona skóra – podrażniona, wydzielająca nieprzyjemny zapach skóra – mocno przetłuszczająca się skóra Łupież można podzielić ze względu na kilka kryteriów. Rozróżnia się łupież wtórny i pierwotny. Łupież pierwotny jest bardzo rzadko spotykany i głównie spowodowany jest chorobą genetyczną. Najczęściej spotykany jest łupież wtórny. Rodzaje łupieżu ze względu na jego charakter Łupież suchy – jest to najczęściej spotykana forma łupieżu. Inaczej nazywany jest też łupieżem zwykłym. Charakteryzuje się on drobnymi, sypiącymi się płatkami skóry, suchymi w dotyku. Często towarzyszy świądowi o różnym nasileniu. Zwykły łupież może mieć różne podłoża: źle i nieprawidłowa dobrana dieta nieprawidłowa dobrana i wykonywana pielęgnacja skóry i sierści. grzybica alergie pasożyty zewnętrzne stres choroby autoimmunologiczna choroby endokrynologiczne choroby dermatologiczne osłabienie organizmu pasożyty wewnętrzne przesuszenie skóry Łupież tłusty – zazwyczaj nie występuje sam, a podczas jego występowania towarzyszą mu również inne objawy. Najczęściej spotykany jest wraz z świądem, który przyjmuje różne nasilenie (wykwity skórne czy zmiany zapalne w formie zaczerwienień i obrzęków). Występuje znacznie rzadziej niż łupież suchy. Łupież tłusty przyjmuje formę większych i dość tłustych w dotyku płatków. Do przyczyn łupieżu tłustego zalicza się: alergiczne zapalenia syndrom wątrobowo-skórny niedobory miedzi zapalenia gruczołów łojowych bakteryjne zapalenia skóry 61,99 zł PLN / szt. 92,99 zł PLN / szt. 55,00 zł PLN / szt. Rodzaje łupieżu ze względu na lokalizację jego wystąpienia Łupież ogólny – występuje na całym ciele czworonoga Łupież miejscowy – występuje jedynie w niektórych częściach ciała. Najczęściej występuje w takiej formie łupież suchy. Pierwsze rozpoznanie łupieżu jest dość proste i poradzi sobie z nim każdy właściciel. Przede wszystkim warto obserwować swojego pupila nawet, jeśli jest zdrowy i nic mu nie dolega, ponieważ łupież może pojawić się nagle. Objawem łupieżu również może być również nadmierne drapanie się psa, dlatego nie można tego lekceważyć. Warto niezwłocznie i dokładnie sprawdzić skórę. W momencie zauważonego łupieżu należy udać się do weterynarza, aby dokładniej zbadał psiaka i zlecił wykonanie kilku podstawowych badań. Przede wszystkim powinno wykonać się badanie krwi, czy badanie zeskrobin skórnych. Niektóre badania będą dobrane indywidualnie i zależne od wieku psa, rasy, jak i objawów towarzyszą łupieżowi. Przyczyny powstania łupieżu Przyczyn powstawania łupieżu jest naprawdę wiele. Warto zastanowić się czy przed pojawieniem się łupieżu nie było żadnych czynników zewnętrznych, które mogłoby wywołać łupież, a nie są związane z poważniejszymi chorobami organizmu. Najczęstszymi powodami są: – źle dobrana i nieprawidłowa pielęgnacja – niewłaściwa dieta – nagła zmiana warunków atmosferycznych – alergie – stres – niedoborów witamin – warunki pogodowe – wiek Źle dobrana i nieprawidłowa pielęgnacja lub jej brak Pielęgnacja odgrywa kluczową rolę w dbaniu o zewnętrzny wygląd czworonoga. Łupież może być przyczyną zarówno źle dobranych kosmetyków, zbyt dużej ilości kąpieli lub wręcz przeciwnie zaniedbania o włos i skórę psa. Zbyt częsta kąpiel, a przy tym używanie kosmetyków pielęgnacyjnych zaburzają normalne i prawidłowe funkcjonowanie skóry. Skóra wydziela swoją barierę ochronną, która przez częste kąpiele jest niszczona. Warto kąpać psa wtedy, kiedy tego potrzebuje. Kolejnym błędem, który dotyka wiele psów jest źle dobrany kosmetyk. Kosmetyki – szampony, odżywki, maski muszą być przeznaczone dla zwierząt. Nie wolno stosować kosmetyków przeznaczonych dla ludzi, ponieważ nasze pH znacznie się od siebie różni. Niedokładnie spłukanie również może okazać się przyczyną łupieżu. Skrajności są złe, dlatego również brak jakiejkolwiek pielęgnacji może przysporzyć wiele problemów skórnych, a w tym i łupież. Niewłaściwa dieta Dieta to nie tylko pełen brzuszek czworonoga. To także jego ogólne samopoczucie, żelazne zdrowie, czy właśnie zewnętrzny wygląd. Źle dobrane diety, niewłaściwie zbilansowane, lub pozbawione wartościowych składników jak witaminy, makro i mikroelementy mogą okazać się kolejną przyczyną łupieżu. Żywienie pozbawione cynku, czy nienasyconych kwasów tłuszczowych jak omega -3 i -6, które wpływają na wygląd, jak i stan skóry i włosa, wzmacniają również ochronną warstwę skóry może skutkować łupieżem. Pamiętać też trzeba, że na jakość włosa wpływają również witaminy z grupy B i biotyna. Brak odpowiedniej diety powoduje, że włos staje się matowy i ma nieprzyjemną strukturę, dlatego jeśli zauważysz te początkowe objawy sprawdź czy dieta na pewno służy Twojemu czworonożnemu przyjacielowi. Zbyt mała ilość wody spożywana w ciągu dnia może przyczyniać się do odwodnienia organizmu, a co za tym idzie również skóry. Źle dobrane diety, niewłaściwie zbilansowane, lub pozbawione wartościowych składników jak witaminy, makro i mikroelementy mogą okazać się kolejną przyczyną łupieżu. Zmiana warunków atmosferycznych Nagła zmiana temperatur również ma wpływ na skórę i sierść czworonoga. Wysoka temperatura powietrza może powodować łupież. Niektóre bardziej wrażliwe psy mogą reagować łupieżem również na klimatyzację czy ogrzewanie domu. Spowodowane jest to różnicą powietrza i wilgotności w domu a na zewnątrz. Na szczęście da się temu zapobiec zachowując odpowiednią wilgotność powietrza w domu niezależnie od pory roku i temperatury na zewnątrz. Posłużą nam do tego naczynia z wodą lub nawilżać powietrza. Stres Stres u naszych czworonożnych przyjaciół działa podobnie jak u ludzi. Ale to co dla nas jest normalne, dla naszych psów może być dużym przeżyciem – jazda samochodem, wizyta u weterynarza, hałas, nagła zmiana miejsca, agresja, jak i dłuższa nieobecność bliskiej osoby właściciela może niekorzystnie oddziaływać na organizm pupila i łupież może pojawić się błyskawicznie. Zawsze po zauważeniu łupieżu warto zastanowić się czy psiak nie był narażony na stresującą dla niego sytuację. Na szczęście takie reakcje są najczęściej krótkotrwałe i zakończenie stresującej sytuacji, pochwały od właściciela i smaczki powinny załatwić sprawę. Alergie Alergie o różnym podłożu mogą być jedną z częstych przyczyn łupieżu. Na szczęście właściciel jest w stanie sam zaobserwować zmiany. Mogą to być zarówno alergie pokarmowe, jak i kontaktowe czy alergie spowodowane na przykład roztoczami. Alergie pokarmowe najłatwiej zdiagnozować, ponieważ występują one natychmiast po podaniu nowego pożywienia. Wiek Wraz z wiekiem zmienia się włos, jak i struktura skóry. Wiek może powodować zmiany skórne, jak i wpływać na kondycję całego organizmu. Pasożyty Pasożyty mogą być przyczyną łupieżu. Zalicza się do nich roztocza, świerzbowce, pchły czy nużeńce. Niestety nie jest to proste do zdiagnozowania na własną rękę. Tylko lekarz weterynarii jest w stanie stwierdzić, potwierdzić lub wykluczyć obecność pasożytów. Najbardziej znanym roztoczem jest rodzaj Cheyletiella. W tym przypadku łupież powstaje wraz z wędrującym po skórze pasożytem. Nazwano go łupieżem wędrującym. Pasożyt ten ma formę białych plamek, które przypominają łupież, a w dodatku bardzo szybko przemieszcza się po skórze – stąd ta nazwa. Przy pasożytach zewnętrznych często pojawiają się również inne zmiany skórne lub świąd. Choroby Choroby są często trudne do zaobserwowania. Jeśli przy powstawaniu łupieżu nie było żadnych dodatkowych sytuacji, które mogłoby łupież wywołać to należy przebadać psiaka pod kątem schorzeń. Często łupież towarzyszy zaburzeniom endokrynologicznym. Jednym z najbardziej znanych chorób jest niedoczynność tarczycy u psa. Powoduje to spowolnienie tempa metabolizmu. Dotyka to cały organizmu i objawia się w różny sposób. Niedoczynność tarczycy może powodować zwiększenie masy ciała, osłabienie organizmu, ale także skutkować zmianami dermatologicznymi czy pogorszeniem się jakości skóry i sierści. Innym chorobom takim jak grzybica, zapalenie gruczołów łojowych czy cukrzyca również może towarzyszyć łupież. Niezbędna jest konsultacja u weterynarza, wykonanie niezbędnych badań i wdrożenie najlepszej metody leczenia. 116,50 zł PLN / szt. Dr Seidel - spray adaptacyjny dla kotów 90 ml Spray adaptacyjny dla kotów to nowoczesny, wieloskładnikowy preparat z serii pomocy behawioralnych. Działa na koty uspokajająco i łagodząco. Zawiera kompozycję naturalnych substancji oddziałujących na zachowanie zwierząt podobnie jak kocie feromony. 57,00 zł PLN / szt. POKUSA RawDietLine - czystek turecki Podnosi naturalna barierę ochronną przed pasożytami zewnętrznymi. Naturalny, wolny od GMO i pestycydów ziołowy dodatek żywieniowy dla psów i kotów. Odpowiednio dobrany proces drobnego mielenia, gwarantuje łatwe mieszanie z pokarmem. 33,90 zł PLN / szt. Jak zapobiegać powstawaniu łupieżu u psów Zapobiegać łupieżowi można dzięki zastosowaniu odpowiednio zbilansowanej diety, bogatej we wszystkie niezbędne składniki odżywcze dla psa. Dieta bogata w nienasycone kwasy tłuszczowe, biotynę, cynk, miedź i szereg witamin pozwoli uniknąć zmianom skórnym, jak i kondycji włosa. Uniknąć łupieżu pomoże również: – stały dostęp do świeżej wody pitnej – odpowiednio dobrana pielęgnacja. Częstotliwość kąpieli dostosowana do potrzeb włosa czworonoga, jak i odpowiednio dobrane kosmetyki przeznaczone dla zwierząt – odpowiednie nawilżenie pomieszczenia w którym przebywa pies – unikanie nagłych zmian temperatur – systematyczna kontrola u weterynarza – obserwacja psa – unikanie sytuacji stresowych Leczenie łupieżu u psów Po zauważeniu zmian łupieżowych na skórze przede wszystkim powinno się udać do lekarza weterynarii. Nie wolno podejmować działań na swoją rękę, a tym bardziej podawać psu żadnych leków. Weterynarz wykona lub zleci niezbędne badania, a później wdroży plan leczenia w zależności od przyczyny powstania łupieżu. Najczęściej stosuje się leczenie farmakologiczne lub szamponem leczniczym. Przyczyn powstawania łupieżu jest naprawdę wiele, dlatego jeśli tylko zauważysz zmiany na skórze swojego podopiecznego warto poszukać ich przyczyny. Zacznij od przeanalizowania diety czworonoga, jak i ostatnio podanych nowych smakołyków czy zmian w pożywieniu. Może w pożywieniu brakować mikro- i makro elementów czy niezbędnych dodatkowych substancji. Ważne jest również przeanalizowane ostatnio wykonywanych zabiegów pielęgnacyjnych. Nie bagatelizuj wystąpienia łupieżu i obserwuj psa, ponieważ mogą mu towarzyszyć również inne objawy jak drapanie, świąd czy zaczerwienienia. Przeanalizuj sytuacje, które mogłoby wywołać stres u Twojego psa. Jeśli jednak wszystko przebiegało normalnie i nie zachodziły żadne zmiany w dotychczasowym trybie życia Twojego przyjaciela to udaj się do lekarza weterynarii. Łupież może być przyczyną wielu chorób, które wymagają specjalistycznego leczenia.
.
  • sqhu1089eg.pages.dev/170
  • sqhu1089eg.pages.dev/948
  • sqhu1089eg.pages.dev/613
  • sqhu1089eg.pages.dev/650
  • sqhu1089eg.pages.dev/915
  • sqhu1089eg.pages.dev/450
  • sqhu1089eg.pages.dev/540
  • sqhu1089eg.pages.dev/300
  • sqhu1089eg.pages.dev/32
  • sqhu1089eg.pages.dev/493
  • sqhu1089eg.pages.dev/385
  • sqhu1089eg.pages.dev/315
  • sqhu1089eg.pages.dev/118
  • sqhu1089eg.pages.dev/286
  • sqhu1089eg.pages.dev/753
  • jak usunąć łupież u psa