Jeśli chodzi o układ grupowy krwi AB0 na większości map są pokazane frekwencje pojedynczych genów, nie fenotypowych grup krwi (dlatego szczególnie genu 0 (r) jest tak dużo) Przykład 1. Kiszely I., A föld népei. Európa, 1979 Występowanie genu 0 układu grupowego krwi AB0 Przykład 2. Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967 50% i mniej 50-60% 60-70% 70% i więcej Występowanie genu 0 (r) układu grupowego krwi AB0 Przykład 3. Kiszely I., A föld népei. Európa, 1979 Występowanie genu A układu grupowego krwi AB0 Przykład 4. Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967 15% i mniej 15-25% 25-40% 40% i więcej Występowanie genu A (p) układu grupowego krwi AB0 Przykład 5. Molnar S., Human Variation. Races, types and ethnic groups, 1998 Występowanie genu B układu grupowego krwi AB0 Przykład 6. Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967 3% i mniej 3-7% 7-12% 12-20% 20% i więcej Występowanie genu B Przykład 7. Kiszely I., A föld népei. Európa, 1979 Występowanie genu D (Rh+), jej brak to Rh- (układ grupowy krwi Rh) Przykład 9. Kiszely I., A föld népei. Európa, 1979 Wspólne rozkłady genów układu grupowego krwi ABO w Europie ( 0 dominacja względna / bezwględna)
Szukając jednak odpowiedzi na pytanie, jaka krew jest najrzadsza, należy doprecyzować, iż jest nią AB Rh-. Posiada ją zaledwie jedna osoba na 100. Ma to związek z dominującym charakterem czynnika Rh+, który w naturalny sposób wypiera w procesie dziedziczenia Rh-. Dlatego ujemne Rh ma zaledwie 15 procent osób z krwią AB. Najrzadszą grupą krwi na świecie jest AB Rh (-). Oznacza to, że w krwinkach znajduję się antygen A i B, przy czym w osoczu krwi nie ma antygenu D. Tylko 1 % polaków ma taką grupę krwi. Dowiedz się więcej na temat częstości występowania grup krwi i znaczenia tego zjawiska dla każdego z nas. Jak się rozkłada w populacji grupa krwi? 0 + 38,4% 0 – 7,7% A + 32,3% A – 6,5% B + 9,4% B – 1,7% AB + 3,2% AB – 0,7% Grupy krwi Jak wiemy krew pełni niezwykle ważną funkcję w naszym organizmie, w którym występuje w ilości kilku litrów. Odpowiada ona za odpowiednie dotlenienie oraz odżywanie wszystkich komórek ciała, organów oraz tkanek. Każdy z nas wie, że istnieje coś takiego jak grupa krwi, ale co to takiego właściwie? Grupa krwi jest określana jako zbiór antygenów, które występują na powierzchni krwinek czerwonych. To właśnie ten zestaw antygenów decyduje o tym jaką grupę krwi mamy. Grupa krwi, którą posiadamy jest uzależniona od naszych przodków oraz ich stylu życia. W przypadku gatunku ludzkiego wyróżnia się aż 35 układów grupowych krwi. Grupa krwi ma szczególne znaczenie w przypadku różnych chorób lub zaburzeń, które wymagają np. transfuzji krwi czy przeszczepu narządów. Wśród naukowców istnieje również przekonanie, że to jaką mamy grupę krwi ma duże znaczenie dla naszego zdrowia, upodobań oraz odporności. Układ krwi ABO Układ krwi ABO jest tym najważniejszym z układów, które występują u człowieka. Co ważne w przypadku tego układu antygeny występują nie tylko na powierzchni erytrocytów, ale również na powierzchni niemalże wszystkich komórek ciała – wyjątkiem są tylko neurony. Antygeny w tym układzie są polisacharydami, które powstają już w 6 tygodniu życia płodu, a w pełni się rozwijają w wieku 6-18 miesięcy. Z tego powodu właśnie grupa krwi u dzieci jest określana dopiero po skończeniu 2 roku życia. W tym układzie wyróżnia się cztery podstawowe grupy krwi: A, B, AB oraz O. Warto wiedzieć, że w tym układzie wytwarzany jest antygen H, który w największym stężeniu występuje u osób, które mają grupę krwi O i w przypadku tych osób proces syntezy antygenów zostaje zarówno antygen A oraz B – to mamy do czynienia z grupą krwi AB, a jeśli nie występuje żaden z tych antygenów – jest to grupa krwi O. Grupa krwi O jest tą najstarszą i kiedyś występowała u osób, które żywiły się głównie mięsem. Wraz z rozwojem roślin uprawnych grupa 0 u niektórych osób zaczęła się przekształcać w grupę A, a wędrówki ludów doprowadziły do powstania grupy B. W efekcie doszło również do połączenia grupy A z grupą B i tak powstała grupa krwi AB. Sprawdź jak grupa krwi 0 powinna się odżywiać >Tym czterem najważniejszym grupom krwi przypisuje się konkretne cechy. Wg badań osoby, które mają grupę krwi A są bardziej odporne na infekcje oraz wirusy, ale mogą się u nich pojawiać problemy z brakiem energii, uczuciem ciężkości z uwagi na problem z usuwaniem toksyn z organizmu. U tych osób mogą również pojawiać się trudności w trawieniu białka pochodzenia zwierzęcego, ponieważ ich organizm wytwarza mało kwasów żołądkowych. U tych osób jest naturalna skłonność do występowania zaburzeń w oddychaniu, astmy, anemii. Są bardziej narażone na różne choroby serca lub naczyń wieńcowych, nowotwory, cukrzycę. Mogą się u nich również pojawić trudności z zapamiętywaniem, uczeniem się a nawet stany psychozy. Zgodnie z badaniami osoby z grupą krwi A mogą starać się przeciwdziałać wyżej wymienionym zagrożeniom uzupełniając braki w występowaniu witaminy z grupy B oraz witaminę C. Takim osobom zaleca się stosowanie diety bogatej w ryby, razowe pieczywo, kasze, banany czy rośliny strączkowe, a także chude mięso, zboża, pestki dyni, jajka, chude mleko. Dla tych osób polecana jest dieta wegetariańska. Jeśli chodzi o aktywność fizyczną to w tym przypadku najbardziej odpowiedni powinien być spokojny wysiłek tkj. np. joga, pilaste, tai-chi. Sprawdź jak grupa krwi A powinna się odżywiać >Osoby z grupą krwi B mają zdecydowanie silniejszy system odpornościowy organizmu, dzięki czemu są one mniej narażone na nowotwory oraz choroby układu krążeniowego. W tym przypadku organizm wytwarza więcej kwasów żółciowych, więc te osoby nie powinny mieć problemów trawiennych, a ciężkie oraz tłuste posiłki powinny być szybko trawione. Osoby z tą grupą krwi są jednak bardziej narażone na choroby związane z metabolizmem. Są również bardziej narażone na występowanie paciorkowców oraz gronkowców, częściej chorują na zapalenie gardła, płuc czy zatok. Ich narządy wzroku oraz słuchu również są bardziej narażone na infekcje. W przypadku tej grupy krwi jest również wyższe ryzyko zachorowania na cukrzycę typu II, nadciśnienie czy toczeń. Tak samo jak w przypadku poprzedniej grupy krwi tutaj również zaleca się dietę bogatą w witaminę C oraz witaminy z grupy B. Dla tych osób najlepszą aktywnością fizyczną będzie bieganie, pływanie lub po prostu długi spacer. Sprawdź jak grupa krwi B powinna się odżywiać >Osoby, u których występuje grupa krwi AB określa się jako sprawne fizyczne oraz o większej sile. Takie osoby są mniej podatne na choroby, ale jak już chorują to mogą borykać się z wieloma problemami równocześnie. Trudniej przyswajają witaminy oraz minerały, mają również problemy z trawieniem białka oraz tłuszczów, co może prowadzić do nadwagi. Są również bardziej narażone na występowanie pasożytów układu pokarmowego. U takich osób jest większe ryzyko zachorowania na choroby krążeniowe, infekcje, osteoporozę, nowotwory, grzybicę, również są bardziej podatne na powstawanie zakrzepów krwi. Również dla tej grupy krwi zaleca się stosowanie diety bogatej w źródła witamin oraz minerałów, głównie witamin z grupy B. Dieta tych osób powinna również zawierać niską zawartość cukru, ponieważ wpływa to na utratę energii. Najlepsza aktywność fizyczna w przypadku tych osób to pływanie, jazda na rowerze czy spacery. Osoby mające grupę krwi O mają mocny układ odpornościowy, ale mają one problemy z metabolizmem, przez co łatwiej tyją oraz są narażone na choroby serca, miażdżycę oraz cukrzycę. U tych osób częściej niż u innych mogą wystąpić problemy ze stawami czy zapalenia jelita grubego. Również ich reakcją na stres często są problemy pokarmowe objawiające się rozwolnieniem, zaparciem, wrzodami żołądka czy dwunastnicy. Często odczuwają zmęczenie, więc ich dieta powinna być bogata w witaminy z grupy B oraz białka zwierzęce, które można znaleźć w produktach mięsnych, pełnoziarnistym oraz razowym chlebie, jajkach, orzechach, pomidorach czy roślinach strączkowych. Najlepszą aktywnością fizyczna dla osób z tą grupą krwi powinien być tenis, aerobik czy jazda na nartach. Układ krwi Rh Ten układ krwi również występuje u człowieka i należy do najbardziej zróżnicowanego układu. W tym układzie można wyróżnić aż 49 antygenów, w tym 5 antygenów głównych, które występują tylko i wyłącznie na krwinkach czerwonych. Antygeny główne w tym układzie to: D, C, c, E i e. Określenie Rh+ dotyczy osób, które mają antygen D na powierzchni czerwonych krwinek, a u osób, u których nie ma reakcji czerwonych krwinek z anty-D mówi się o Rh -. Można również wyróżnić osoby, które określa się mianem Rh- oraz Rh+. Jest to sytuacja gdzie występuje tzw. słaby antygen D. Transfuzja krwi W przypadku transfuzji krwi pod uwagę bierze się zasady tkj.: Krew grupy 0Rh- może zostać przetoczona u każdej osoby. Dawca dla osoby z grupą 0Rh może być osoba, która ma identyczną grupę krwi czyli 0Rh-. Osoba z krwią grupy ABRh+ może otrzymać dowolną krew. Osoba z krwią grupy ABRh+ może być dawcą dla osoby, która ma identyczną grupę krwi. W wyniku badań dr Karla Landsteinera, dotyczących przeciwciał, stosuje się również założenia, że: Osoba posiadająca grupę krwi A odrzuci krew o grupie B. Osoba posiadająca grupę krwi B odrzuci krew o grupie A. Osoba z grupą krwi AB może przyjąć każdą grupę krwi, ale zostanie ona odrzucona przez wszystkie inne grupy krwi, może więc przekazać grupę krwi tylko identycznej grupie. Grupa krwi O może przyjmować krew tylko od tej samej grupy, a może przekazywać krew każdemu. Warto również wiedzieć jakie sytuacje mogą spowodować, że sami będziemy potrzebowali przetoczenia krwi i należą do nich: duże krwotoki powstające w wyniku wypadku, podczas operacji, a także niedobory składników krwi, które często dotyczą osób z chorobami szpiku oraz zaburzeniami układu krzepnięcia. Z kolei krew może oddać każda osoba, która jest już pełnoletnia, ale ma mniej niż 65 lat i waży więcej niż 50 kg. Oczywiście choroby są przeciwwskazaniem do bycia dawcą krwi. Krew można oddawać raz na 6 miesięcy i w okresach kiedy samemu nie miało się operacji, badania endoskopem, zakładanych kolczyków a nawet robionego tatuażu. Najbardziej pożądaną grupą krwi, ponieważ najbardziej jej potrzeba, jest ta z czynnikiem Rh-. Badanie krwi – aglutynacja Badanie krwi przeprowadza się obserwując zachowanie krwinek czerwonych pod wpływem działania tzw. surowicy wzorcowej, która zawiera konkretne przeciwciała lub antygeny. Ważne w tym przypadku jest zachowanie kropel krwi i to czy one sklejają się na skutek działania przeciwciał lub antygenów. To sklejanie się kropel krwinek nazywa się aglutynacją. Aglutynacja czyli zlepianie się przeciwciał z antygenami bakterii lub wirusów umożliwia usuwanie tych bakterii oraz ich identyfikację. Tę zdolność do aglutynacji można zaobserwować nawet gołym okiem na specjalnie do tego przeznaczonym szkiełku. W wyniku tego badania możliwe jest ustalenie grupy krwi występującej u badanej osoby. Badanie to pozwala na określenie jednej z 4 grup krwi w układzie AB0: A, B, AB oraz 0. Dodatkowo można również wykazać obecność lub jej brak antygenu D, co pozwala na oznaczenie grupy krwi w układzie Rh. Badanie krwi dostarcza cennych informacji, które są niezbędne w przypadku bycia dawcą lub biorcą krwi. W celu przetoczenia krwi i oznaczenia zgodności jest również konieczna tzw. próba krzyżowa. Znajomość swojej grupy krwi jest również ważna dla określania grupy krwi jaką może mieć nasze potomstwo, a także może być zaleceniem od lekarza. Badanie krwi jest również wskazane przed zabiegiem chirurgicznym, u kobiet w ciąży oraz przed przetoczeniem krwi. Warto również posiadać tzw. krew kartę, która identyfikuje naszą grupę krwi. Dzięki niej można dokonać transfuzji krwi bez konieczności ustalania grupy krwi. Jej koszt to ok. 50 zł wraz z badaniem, a zakupić ją możemy w Regionalnym Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa. Za darmo taką kartę mogą otrzymać osoby, które minimum dwukrotnie były honorowymi dawcami krwi. Warto również wiedzieć, że taka aglutynacja zachodzi również w przypadku pożywienia z konkretnymi grupami krwi, dlatego jedna żywność może być szkodliwa dla jednej grupy krwi, a dla innej wręcz wskazana. W efekcie może dojść do zaburzeń w procesach metabolicznych, a organizm, który chce zwalczyć te szkodliwe intruzy – lektyny (te niszczące czerwone oraz białe krwinki), wytwarza i zużywa mnóstwo energii. Może to doprowadzić do objawów tkj. podrażnienie przewodu pokarmowego, również ostre zapalenia śluzówki jelit, marskość wątroby, utrudniony przepływ krwi przez nerki, problemy z przemianą materii, alergie pokarmowe złe samopoczucie. Dziedziczenie grup krwi – prawdopodobieństwo To, jaką dziecko będzie miało grupę krwi zależy od grupy krwi jego rodziców. Aby potomek miał grupę krwi AB, jego rodzic nie może mieć grupy krwi 0, której posiadacze stanowią dość duży odsetek w społeczeństwie. Statystycznie istnieje zatem bardzo niewielka szansa, aby oboje rodziców miało obie składowe antygenów z grupy AB. Podobnie rzecz ma się z układem Rh, gdzie dziedziczeniu ulega antygen D obecny na erytrocytach danej osoby. Zjawisko dziedziczenia obejmujące antygen D określa się w genetyce mianem „dominującego”, co w prostych słowach znaczy, że wystarczy, aby jeden z rodziców miał ów antygen, by jego dziecko także stało się jego posiadaczem. Aby dziecko nie miało antygenu D, a więc miało grupę krwi Rh(-), dwoje rodziców powinno mieć tą grupę krwi. Warto dodać, że w przypadku gdy dwoje z rodziców ma grupę Rh(+), istnieje 25% szansy, że dziecko będzie miało ujemną grupę krwi. Częstość grup krwi a przetaczanie krwi Optymalną sytuacją jest, gdy przetaczanie krwi odbywa się w warunkach pełnej zgodności pomiędzy jej grupami. Z tego właśnie powodu przed planowanymi zabiegami operacyjnymi wykonuje się tak zwaną „próbę krzyżową” – reakcję laboratoryjną, pozwalającą określić, czy dana grupa krwi jest odpowiednia do ewentualnego przetoczenia dla danej osoby. Niestety nie w każdej sytuacji oznaczanie grup krwi jest możliwe. Sama procedura laboratoryjna wymaga czasu, którego bardzo często brakuje w kryzysowych sytuacjach medycznych, gdy transfuzja potrzebna jest natychmiast ze względu na ryzyko utraty życia lub zdrowia pacjenta (na przykład zaraz po wypadkach komunikacyjnych, gdy poszkodowana osoba traci mnóstwo krwi, co stanowi zagrożenie dla jej stabilności hemodynamicznej). Najbezpieczniej w takich warunkach jest przetoczyć pacjentowi krew z grupy „0” Rh(-). Bez względu na to, jaką grupę krwi ma pacjent, nie ma ryzyka na konflikt w układzie AB0, ani w układzie Rh. Nawet jeśli jest on posiadaczem najrzadszej grupy krwi, obecność w jego organizmie erytrocytów z grupy „0” nie wyrządzi mu żadnej szkody. Jaka grupa krwi jest najrzadsza?4 (80%) 69 głos Badania własne – asocjacyjne prospektywne określające korelację pomiędzy stężeniem pierwiastków z zapadalnością na nowotwory złośliwe – obejmowały reprezentatywną dla Polski kilkutysięczną grupę zdrowych wyjściowo osób, u których mierzono we krwi stężenia: selenu (Se), arsenu (As), cynku (Zn), miedzi (Cu), kadmu (Cd Grupa krwi 0 uchodzi za najbardziej pożądaną ze względu na jej uniwersalność – może być przetoczona posiadaczom wszystkich innych grup, a więc A, B oraz AB. Szczególnie pożądana jest krew 0 Rh-. Zobacz, co decyduje o jej wyjątkowych właściwościach. Sprawdź, jakie zasady określają jej dziedziczenie. Grupa krwi 0 - czym jest? Grupa krwi 0 jest najbardziej uniwersalną ze wszystkich, które są w wyróżniane w podstawowym układzie ABO – po przetoczeniu może być łączona z każdą inną. Jest też niemal najczęstsza – identyfikuje się ją u 37 procent populacji (dla porównania krew A ma 38 proc., B – 17 proc., AB – 8 proc.). Symbol 0 oznacza, że brak w niej antygenów A lub B, czyli substancji, które u wielu osób występują na powierzchni czerwonych krwinek i wywołują określone reakcje układu odpornościowego. Obecnie oznaczenie to w większości krajów czytane jest jako „zero”, choć pierwotnie był to skrót od niemieckiego słowa ohne, czyli „bez” (antygenów A i B). Grupę 0, tak jak wszystkie inne, dziedziczy się na ogólnych zasadach, określonych przez tzw. prawo Mendla. W dużym uproszczeniu, dziecko może mieć krew tego typu, jeśli: oboje rodzice należą do grupy 0 (potomstwo na pewno będzie mieć krew 0 i jest to jedyny przypadek, gdy kwestię dziedziczenia można z góry określić ze 100-procentową pewnością); jedno z rodziców ma krew 0, a drugie A (wówczas dziecko będzie należeć do grupy 0 lub A); jedno z rodziców ma krew 0, a drugie B (możliwe opcje: 0 lub B); oboje rodzice mają krew A (możliwe opcje: 0 lub A); oboje rodzice mają krew B (możliwe opcje: 0 lub B); jedno z rodziców ma krew A, a drugie B (możliwe opcje: 0, A, B lub AB); Dodatkowo należy pamiętać, że krew każdego typu, a więc 0, A, B oraz AB, może być grupą krwi o Rh dodatnim lub ujemnym. Co to oznacza? Czym jest czynnik Rh? Na podstawowy podział ABO nakładają się inne układy grupowe. Najważniejszym z nich jest układ Rh, warunkowany obecnością antygenu oznaczonego symbolem „D”. Substancję tę wykryto prowadząc badania na małpach Macacus rhesus, stąd nazwa Rh. Osoby, w krwi których znajduje się antygen D, zaliczane są do grupy Rh+. U rasy białej jest ona dominująca, występuje u około 85 procent populacji. Układ Rh jest niezależny od ABO, stąd liczne możliwe kombinacje spotykane w oznaczeniach, takie jak 0 Rh+, A Rh+, AB Rh- id. Grupa krwi 0 Rh+ występuje u 31 procent populacji. Jej dziedzicznie określają zasady przedstawione wyżej w odniesieniu do układu ABO, a dodatkowo – jeszcze bardziej skomplikowane reguły dotyczące przekazywania czynnika Rh. Pod uwagę należy brać w tym przypadku tzw. allele, czyli warianty genu kodującego grupę krwi. Każda osoba ma dwa, oznaczane symbolami „D” i „d”. Krew Rh+ występuje w postaci silnej (DD), ale też słabej (Dd), natomiast Rh- zawsze ma postać dd. Krew 0 Rh+ dziecko będzie mieć, jeśli występuje ona: u obojga rodziców wariancie DD – na 100 procent krew dziecka będzie należeć do grupy Rh+ (DD); u jednego z rodziców w wariancie DD, u drugiego Dd – u dziecka wytworzy się krew Rh+ typu DD lub Dd; tylko u jednego z rodziców w wariancie DD (drugi należy do grupy Rh-, czyli dd) – możliwy rezultat to krew Rh+ DD lub Dd; u obojga rodziców w wariancie Dd – dziecko może mieć krew Rh+ (DD albo Dd), ale też Rh- (dd); u jednego z rodziców w wariancie Dd (drugi należy do grupy Rh-) – potencjalny efekt to Rh+ (Dd) lub Rh- (dd). Grupa krwi 0 Rh- Grupa krwi 0 Rh minus jest jedną z rzadziej występujących (około 6 procent), a zarazem najbardziej pożądaną w kontekście pełnej jej transfuzyjności – pewnym jest, że nie wejdzie ona w konflikt z krwią żadnego innego typu. Brak czynnika Rh w krwi dziecka jest możliwy, gdy: oboje rodzice należą do grupy Rh- (dd); jedno z rodziców ma krew Rh- (dd), a drugie Rh+ w słabym wariancie Dd; oboje rodzice mają krew Rh+ w postaci Dd; Tylko w pierwszej z wymienionych sytuacji wynik dziedziczenia jest pewny. W pozostałych grupa Rh- jest tylko jedną z dwóch opcji (obok Rh+ Dd). Reasumując, aby mieć absolutną pewność, że dziecko odziedziczy krew 0 Rh-, oboje rodzice musieliby należeć zarówno do grupy 0, jak też Rh minus. Jest to możliwe, ale statystycznie stosunkowo mało prawdopodobne. Czy grupa krwi 0 rh+ jest uniwersalna? Czy jeśli krew 0 Rh- można przetoczyć każdemu człowiekowi na świecie, to samo można powiedzieć o 0 Rh+? Czy jest to równie uniwersalna grupa krwi? Symbol „0” oznacza, że nie będzie ona wchodzić w żaden konflikt w układzie ABO. Należy jednak uważać, w przypadkach, gdy niezbędna jest zbieżność także w układzie Rh. Dobrym tego przykładem są transfuzje związane z tzw. konfliktem serologicznym, występującym między matką i jej dzieckiem, w sytuacji gdy maluch odziedziczył krew Rh+ po ojcu, a matka należy do grupy Rh-. W związku z tym uniwersalność 0 Rh + jest mniejsza, aniżeli w przypadku 0 Rh-. Uwaga: o ile osoby posiadające krew 0 są uniwersalnymi dawcami, jednocześnie stanowią najbardziej wymagającą grupę, jeśli chodzi o biorców. Przy transfuzji krew mogą otrzymać wyłącznie od innych osób z tej samej grupy 0. Ma to związek z wytwarzaniem specyficznych przeciwciał w odpowiedzi na antygeny. Grupę krwi zero cechuje brak antygenów A i B, ale też występowanie przeciwciał A oraz B. Jeśli pacjent z grupy 0 otrzyma krew typu A, B lub AB, przeciwciała te przypuszczą atak na znajdujące się w niej antygeny. Dlaczego 0 to najstarsza grupa krwi? Krew 0 uważana jest za najstarszą z występujących. Jej odkrycie datowane jest wprawdzie na pierwsze lata XX wieku, przypuszcza się jednak, że grupa zero pierwotnie występowała u wszystkich ludzi na świecie, a do pierwszych jej modyfikacji dość miało około 20 tysięcy lat temu. Powstanie grupy A, a później kolejnych, powodowane miało być zmianą diety, a następnie krzyżówkami genetycznymi. Stąd też na wpół potoczna opinia, jakoby najstarsza grupa krwi miała oddawać myśliwski i typowo mięsożerny charakter ludzi pierwotnych, inne zaś w większym stopniu kojarzone są z pożywieniem roślinnym. Pogląd ten znajduje odzwierciedlenie w XX-wiecznych teoriach dotyczących diet dla wybranych grup krwi, a nawet cech osobowości charakteryzujących osoby należące do każdej z nich. Hipotezy te nie znajdują jednak szerokiego udokumentowania w wynikach badań i często są traktowane w kategoriach pseudo-nauki. Sprawdziliśmy Swoją Grupę Krwi w Domu! (WIDEO)-Cześć! Dzisiaj zrobimy test na grupę krwi, mamy. Dziedziczenie grupy krwi człowieka - co warto wiedzieć? Dziedziczenie grupy krwi to temat, który zgłębiają. Rh+ - a grupa krwi, czym jest, co należy wiedzieć. Rh+ - te trzy znaki są związane nierozerwalnie z gNaukowcy od lat zastanawiają się, czy posiadana grupa krwi może zwiększyć prawdopodobieństwo zapadania na wybrane choroby. Badają także, czy w skrajnych przypadkach, gdy choroba powoduje wysoką śmiertelność, mogą nastąpić zmiany w procentowym udziale danej grupy krwi lub antygenów w populacjach. Już ponad 120 lat temu, bo w 1901 r. Karol Landsteiner na podstawie obserwacji i przeprowadzonych badań wyodrębnił trzy grupy krwi A, B oraz C. Obecnie stosowanie nazewnictwo grup krwi tego układu to A, B, AB, O. Z kolei w latach 40-tych XX wieku pod względem obecności lub braku antygenu D podzielono ludzi na 2 grupy RhD+(dodatni) i RhD-(ujemny). Antygeny grup krwi są to złożone związki chemiczne (białka, glikolipidy), które występują na erytrocytach i mogą być receptorami lub pełnić funkcje transportowe. W Polsce najbardziej popularną grupą krwi jest grupa A Rh+(dodatni), posiada ją 32% populacji, a najrzadszą AB RhD-(ujemny), stanowi 1% naszej populacji. Wymienione wyżej 2 układy grupowe tj. ABO i RhD to zaledwie dwa z 39 dotychczas poznanych i opisanych układów grupowych krwinek czerwonych. Wśród innych znanych układów mających znaczenie w podatności na zakażenia lub ich przebiegu można wymienić: MNS, Lewis, P1Pk, GLOB, Duffy. Na podstawie statystycznych badań i budowy antygenów grup krwi stwierdzono do tej pory kilka zależności. Bezspornie udowodniono, że obecność lub brak różnych antygenów grupowych na krwinkach czerwonych, a także ich budowa biochemiczna i miejsce lokalizacji w błonie erytrocytów stwarza pewne predyspozycje chorobowe. Wynika to choćby z faktu, że niektóre antygeny występujące na krwinkach są receptorami, czyli nośnikami pozwalającymi wnikać określonym patogenom do krwinki czerwonej tj. bakteriom, wirusom czy pierwotniakom. Zauważono, że osoby z grupą krwi O są bardziej narażone na chorobę wrzodową żołądka, która jest skutkiem zakażenia bakterią Helicobacter pyroli. Receptorem dla bakterii Helicobacter pylori jest antygen Le(b) z układu Lewis, który występuje także na komórkach nabłonka żołądka. Jego ekspresję w stosunku do bakterii Helicobacter pylori ogranicza występowanie antygenów A oraz B. Brak wymienionych antygenów u osób posiadających grupę O powoduje, że antygen Le(b) jest lepszym, bardziej wydajnym receptorem dla tej bakterii. Kolejnymi antygenami mającymi ogromny wpływ na wnikanie drobnoustrojów do organizmu są antygeny Fy(a) i Fy(b) z układu Duffy. Antygeny te są receptorami dla zarodźców malarii: Plasmodium vivax i Plasmodium knowlesi. Wektorem dla tych pierwotniaków są samice niektórych komarów, które poprzez ukłucie przekazują sporozoity zarodźca do organizmu. Obecność na krwinkach czerwonych Fy(a) i/lub Fy(b) umożliwia wniknięcie patogenu do erytrocytu, powodując zakażenie pierwotniakiem wywołującym malarię. Osoby nie posiadające antygenu Fy(a) i Fy(b) czyli Fy(a-b-) nie zakażają się tymi pasożytami, co chroni ich przed tą groźną chorobą. Kolejnym antygenem mającym duży wpływ na zwiększoną częstość zakażeń, zwłaszcza bakteryjnych, jest antygen P1 z układu P1Pk. Wynika to z faktu, że antygen ten jest receptorem dla wielu różnych drobnoustrojów, między innymi bakterii Escherichia coli, która z kolei może powodować wiele różnych chorób, a do najczęstszych należą zakażenia układu pokarmowego oraz układu moczowego. Wykazano, że osoby posiadające antygen P1 dużo częściej zapadają na zakażenia układu moczowego. Antygen ten niestety w populacji występuje bardzo często, przykładowo posiada go ok. 80% społeczeństwa rasy białej i aż 90% ludności czarnoskórej. Również podatność na zakażenia niektórymi wirusami może być uwarunkowana obecnością lub brakiem niektórych antygenów czerwonokrwinkowych. Zakażenie parwowirusem B19 jest możliwe u osób posiadających antygen P z układu GOLOB. Wirus ten powoduje zakażenie głównie u dzieci między 2 a 12 rokiem życia, wywołując tzw. rumień zakaźny oraz u osób starszych zapalenie stawów. Choroba ta przebiega zwykle łagodnie, natomiast groźna jest dla osób z niedoborami odporności i kobiet będących w ciąży. Wirus bowiem może przenikać przez łożysko i spowodować ciężką niedokrwistość u płodu. Brak antygenu P na krwinkach uniemożliwia przenikanie parwowirusa B19 do krwinek, całkowicie wykluczając zakażenie. Niestety antygen ten również występuje z bardzo dużą częstotliwością w populacji. Znając historie występowania różnych epidemii na świecie, możemy zauważyć pewne zależności w częstości występowania w określonych rejonach pewnych grup krwi w populacji, a rodzajem patogenu odpowiedzialnego za te epidemie, np wirusa ospy prawdziwej, czy bakterie dżumy. Wirus ospy prawdziwej posiada antygen budową podobny do antygenu A, dlatego osoby o grupie A i AB mniej efektywnie zwalczały tę chorobę. Podobna sytuacja miała miejsce podczas epidemii dżumy, która również wpłynęła na obecną częstotliwość występowania grup krwi. Do dnia dzisiejszego widać, że w rejonach gdzie panowała epidemia dżumy, jest mniejsza populacja ludzi posiadających grupę krwi O. Bakteria dżumy przenoszona przez szczury posiada bowiem antygen podobny do antygenu H, który z kolei występuje u osób posiadających grupę O. W związku z tym osoby mające taką grupę krwi, nie broniły się tak efektywnie przed zakażeniem, jak osoby posiadające grupy krwi A, B oraz AB. Osoby z grupami A, B oraz AB naturalnie miały większą zdolność do wytwarzania przeciwciała anty-H co pozwalało im na efektywniejszą walkę z drobnoustrojem. Obecnie w dobie pandemii Covid-19 naukowcy również zastanawiają się, czy posiadanie lub brak określonej grupy krwi może mieć wpływ na podatność i częstotliwość zakażenia wirusem SARS-CoV-2 lub ciężkość przebiegu choroby (podobnie jak w przypadku epidemii dżumy). Niestety mimo pewnych zależności, które już zostały zauważone, na wyniki badań będziemy musieli jeszcze poczekać. Joanna Hopkowicz Piśmiennictwo Fabijańska-Mitek J., Bochenek-Jantacz D., Grajewska A., Wieczorek K. Badania immunohematologiczne i organizacja krwiolecznictwa – kompendium. Biblioteka Diagnosty Laboratoryjnego Fundacja Pro Pharmacia Fututa, Warszawa 2017 Wieczorek K., Bochenek-Jantczak D., Grajewska A. Immunologia krwinek czerwonych. Pracownia serologii transfuzjologicznej, organizacja i metodyka badań, Biblioteka Diagnosty Laboratoryjnego Fundacja Pro Pharmacia Futura Warszawa 201 Fabijańska-Mitek J. Immunologia krwinek czerwonych. Grupy krwi. Biblioteka Diagnosty Laboratoryjnego Ośrodek Informacji Naukowej OINPHARMA Sp. z Warszawa 2007 Solnica B. Podstawy serologii grup krwi. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego Kraków 2016 Solnica ukłądów grupowych czyli bilogiczne podstawy immunohematologii. Biuletyn naukowy specjany do biuletynu. Fabijańska-Mitek J. Immunologia. Grupy krwi i niedokrwistości. Biblioteka Diagnosty Laboratoryjnego Fundacja Pro Pharmacia Futura, Warszawa 2018
W naczyniach krwionośnych każdego człowieka płynie krew. Odróżnić ją można poprzez obecne na powierzchni antygeny. Jednak czym jeszcze różnią się od siebie grupy krwi? Chcesz lepiej poznać siebie, odkryć mocne i słabsze strony charakteru oraz zawodowe predyspozycje? Popatrz na swoją ... grupę krwi. Wyczytasz z niej swój stosunek do życia i pracy, a nawet... łóżkowe upodobania. Sprawdź, czy jesteś odważnym przywódcą, czy może pracowitym indywidualistą. Więcej artykułów Magia Magiczne zioła: użyj ich w leczeniu, kuchni i rytuałach! Magia ziół wspomagać Cię będzie przez cały rok. Wysiej rośliny już teraz - w doniczkach lub ogródku. Na wyciągnięcie ręki będziesz mieć magiczne zioła, które leczą, pomagają w rytuałach i... znakomicie uzupełniają smak potraw. Poznaj sekrety magii ziół i zobacz, do czego możesz ich użyć. Czytaj dalej >> Magia Dobra rada i afirmacja na zaćmienie Księżyca w Skorpionie. Zrób wszystko na opak! Zaćmienie Księżyca w Skorpionie daje niezwykłą moc. Gdy Księżyc się chowa, masz szansę schować się przed tym, co Cię męczy i co przeszkadza w życiu. 16 maja zrób wszystko na opak i wzmocnij się afirmacją. Oto co musisz zrobić. Czytaj dalej >> Magia Mapa marzeń 2022 - zrób ją 1 kwietnia, w nów Księżyca w Baranie! W pierwszy wiosenny nów Księżyca przygotuj swoją Mapę Marzeń! Już 1 kwietnia nów w Baranie daje energię, by zacząć wszystko od nowa, wyznaczyć życiowe cele i marzenia do spełnienia. Do tego rytuału potrzebujesz tylko kartki papieru, pisaków i gazetowych wycinków. Zaplanuj swoje marzenia! Czytaj dalej >> Serce posiada zdolnośc do samoistnego i rytmicznego samopobudzania się. Dzieje się tak za pomocą specyficznej grupy komórek serca, które mogą wytwarzać impulsy elektryczne i rozporwadzać je równomiernie powodując skurcz serca. Układ odpwiedzialny za automatyczny cykl pracy serca nazywa się również układem bodźcotwórczoCo tak w zasadzie oznacza czynnik Rh w krwi? Ludzkie grupy krwi, prócz zakwalifikowania do jednej z grup A, B, AB oraz 0, dzielą się jeszcze ze względu na drugi czynnik – obecności specyficznego typu przeciwciał na powierzchni czerwonych krwinek (erytrocytów), dzieląc się na dwie grupy: Rh+ oraz Rh-. Najpopularniejszym antygenem w układzie Rh jest tzw. antygen D. Osoby, które go posiadają na powierzchni erytrocytów, określane są jako Rhesus pozytywne (Rh+), jednak dla ok. 20% naszej populacji erytrocyty nie reagują z surowicą anty-D. Osoby takie określa się mianem Rhesus negatywnych (Rh-). Określenie czynnika Rh jest istotne pod kątem badań prenatalnych – w przypadku, gdy jeden z rodziców ma wynik pozytywny a drugi negatywny, może dojść do tzw. konfliktu serologicznego. Gdy matka ma krew z czynnikiem Rh(-), a ojciec Rh(+), jeśli dziecko odziedziczy po ojcu obecność antygenu D, organizm matki będzie postrzegał dziecko jako coś obcego i zaatakuje je przeciwciałami. Na szczęście współczesna medycyna ma rozwiązania na tego rodzaju problemy. Krew z negatywnym czynnikiem Rh ma zupełnie inny skład odpornościowy niż ten z Rh(+). Prowadzi się badania i eksperymenty naukowe zmierzające do znalezienia nowych szczepionek, na które Rh(-) bywają oporne. Jednym z najciekawszych aspektów istnienia czynnika Rhesus jest zrozumienie, skąd takie rozróżnienie wzięło się wśród ludzi? Nasza krew jest jednym z tych elementów, który przez wieki był najmniej podatny na mutacje i zmiany. Pytanie więc, skąd wziął się negatywny odczyn Rh? Naukowcy od wielu lat próbują znaleźć rozwiązanie tej zagadki. Niektóre dowody sugerują, że mógł on pojawić się jakieś 35 tysięcy lat temu oraz że był związany z jedną grupą ludzi lub plemieniem. Co ciekawe grupa Rh(-) jest szczególnie rozpowszechniona wśród mieszkańców kontynentu europejskiego – duża koncentracja występuje szczególnie na terenach północnej Hiszpanii i południowej Francji, czyli na terenie Kraju Basków. Wynik ten często występuje wśród potomków wschodnioeuropejskich Żydów. Łącznie 40-45% Europejczyków ma negatywny wynik czynnika Rh, podczas gdy dla populacji Afryki wynosi on jedynie 3%, dla Azjatów i rdzennych mieszkańców kontynentu amerykańskiego zaledwie 1%. Wydaje się więc, że to właśnie wśród ludności Europy (lub Kaukazu) mutacja pojawiła się po raz pierwszy. Jedna z najbardziej niesamowitych interpretacji tej odmienności zakłada, że została ona wprowadzona do populacji przez obce organizmy. Nie chodzi jednak o bakterie… a o anioły! W hebrajskiej tradycji znaleźć można wzmianki o nefilimach – aniołach, potomkach Boga, którzy zasiedlali ziemię, łącząc się z ludzkimi kobietami. To, co ich charakteryzowało to odmienne cechy fizyczne: olbrzymi wzrost, wyższe IQ, bardziej wrażliwe i wyostrzone zmysły, niższa temperatura ciała, wyższe ciśnienie krwi, zwiększone występowanie zdolności intuicyjnych, głównie niebieskie lub zielone oczy, czerwone lub rudawe włosy, zwiększona wrażliwość na działanie promieni słonecznych i ciepła oraz dodatkowy kręg. W języku hebrajskim słowo Nephilim oznacza dosłownie „spadać”, może więc odnosić się do upadłego anioła. Wielkie księgi bliskowschodniego kręgu kulturowego: Biblia, Talmud i Koran wszystkie mówią o upadłych aniołach, które niegdyś władały ziemią i zasiedlały ją (szczególne na terenach Europy), płodząc potomstwo z ziemskimi kobietami. Nefilimi pojawiają się w Księdze Rodzaju bezpośrednio przed opisem potopu. Po wypędzeniu Adama i Ewy z raju ludzkość zaczęła się mnożyć. „Synowie Boga” brali sobie za żony córki człowiecze. Wzmianki o olbrzymach pojawiają się w Starym Testamencie kilka razy, w Księdze Mądrości Syracha, oraz w Księdze Liczb, gdzie pojawią się informacje, że w Kanaanie żyli „potomkowie olbrzymów”. Czy upadłe anioły to przybysze z innych planet? Wiele starożytnych tekstów, w tym Biblia wspiera teorię o pozaziemskich istotach, które „zeszły na ziemię”. Wiele opowieści w starożytnych tekstach, zwłaszcza tekstach przedchrześcijańskich, mów o rasie, która „przyszła z nieba na ziemię”. Szczególnie dużo informacji na ten temat dostarcza Księga Henocha, apokryficzna hebrajska księga, która nie stała się oficjalną częścią Biblii. Zdaniem niektórych badaczy Henoch może być utożsamiany z postacią Abrahama, wnosząc nowe spojrzenie na biblijnego patriarchę. W Biblii jednak równie często pojawiają się wzmianki o aniołach. Istoty te opisywane są nawet w Nowym Testamencie jako nadrzędne człowiekowi, duchowe istotny, obdarzone wiedzą duchową, mogące czynić cuda. Łączenie nauki, religii i mitologii może dawać niezwykle ciekawe efekty :) Tymczasem pytanie, skąd pochodzi Rh(-) cały czas nurtuje naukowców.
Definicja układu grupowego krwi AB0 (zobacz) Przykłady 1-3. Mourant A. E., Blood relations. Blood groups and anthropology, 1983 Mapa częstości występowania genu A układu grupowego krwi AB0 kliknij aby powiększyć Mapa częstości występowania genu 0 układu grupowego krwi AB0. Poprawiłem kolory bo były niewyraźnie wydrukowane. kliknij aby powiększyć Mapa częstości braku występowania genu B układu grupowego krwi AB0 kliknij aby powiększyć Przykład 4. red. Heberer G., Schwidetzky I., Walter H., Anthropologie, 1975 Mapa częstości braku występowania genu B układu grupowego krwi AB0. Też oparta na mapie Mouranta, wprawdzie starszej ale za to widać kategorie 20-25 i 25-30 oddzielnie w Azji. kliknij aby powiększyć Przykłady 5-10. Biasutti R., Le razze e i popoli della terra, vol. I, 1967 Mapa częstości braku występowania genu A układu grupowego krwi AB0 kliknij aby powiększyć Mapa częstości braku występowania genu B układu grupowego krwi AB0 kliknij aby powiększyć Mapa częstości braku występowania genu 0 układu grupowego krwi AB0 kliknij aby powiększyć Diagram procentowego występowania danych genów układu grupowego krwi AB0 w populacjach świata Mapa pokazująca podział ludności świata według powyższego diagramu kliknij aby powiększyć Przykład 11. Lundman B., Jordens Folkstammar, 1988 Oparte na jego danych z 1965 Mapa częstości braku występowania genu A układu grupowego krwi AB0 Mapa częstości braku występowania genu B układu grupowego krwi AB0 Mapa częstości braku występowania genu 0 układu grupowego krwi AB0 Podział ludności świata wg kombinacji grup krwi 1. PA - grupa paleoatlantycka, więcej genu 0 i mniej A niż w reszcie Europy, niewiele B. Irlandia, Szkocja, Islandia, Baskowie, Wyspy Kanaryjskie, marokańscy Berberowie, oraz szwedzka Dalarna i delta Dunaju (niezaznaczone). 2. GR - grupa germano-romańska, więcej genu A i mniej 0 oraz tak samo mało B jak w poprzedniej grupie. 3. M - grupa śródziemnomorska, więcej genu B niż w grupie 2 i 8, ale mniej niż w 4. 4. SA - grupa euroazjatycka, maksimum występowania genu B, dość dużo A, stosunkowo mało 0 (50-55%). 5. B - grupa beringijska, więcej A i mniej B niż w grupie 4. 6. J - grupa japońska, więcej A niż w grupie 4. 7. I - grupa indiańska, niemal wyłącznie gen 0. 8. AA - grupa afro-arabska, dość mało genu A i B, ale dużo 0. Więcej A i B niż w grupie P (pigmejskiej). Buszmeni mają więcej genu A, Hotentoci więcej A i B. 9. M - grupa melanezyjsko-mikronezyjska, zbliżona do grupy 8. 10. AP - grupa australijsko-wschodniopolinezyjska, często gen A, niezbyt duże ilości 0, i niemal brak B.
.grupy krwi na świecie mapa
