Normy etyki zawodowej w przypadku ww. zawodów, są indywidualnie dostosowane do czynności, które wykonuje się na danych stanowiskach pracy. Przykładowo: Normy etyki zawodowej psychologa stanowią, że psycholog ma kierować się dobrem swojego pacjenta jako wartością nadrzędną oraz ma dążyć do tego, aby kontakt z nim rzeczywiście
Owszem był to jeden z tematów podczas matury z języka polskiego ,jednak chciałam wypowiedzieć się dość krótko ,ale zwięźle na ten temat w moim pierwszym poście tutaj. Praca to przede wszystkim czynność ,którą chcemy lub nie wykonywać całe swoje życie. Od najmłodszych zastanawiamy się a nawet marzymy co moglibyśmy robić w przyszłości. Nieraz pewnie ktoś słyszał jak mały chłopczyk chce w przyszłości być strażakiem a jego siostrzyczka chciałaby grać w filmach i być jak te wszystkie uzdolnione z wiekiem staje się to coraz trudniejsze ,pojawiają się pewne przeszkody ,zaczyna nas interesować coś innego a inni jeszcze nie mają do końca pomysłu czego chcą i oczekują od samych siebie. Nie każdy ukierunkowuje swoją pracę z pasją ,to oczywiste. Jednak osoby ,które chcą robić to co ich pasjonuje i dążą do swoich celów ,jest potwierdzone naukowo że takie osoby są dwukrotnie szczęśliwsze i chodzą do pracy z uśmiechem ,ponieważ rozwijają się w tym co kochają i nie są do niczego zmuszane. Nie chce tutaj sugerować że jakiekolwiek osoby jeśli nie chodzą z uśmiechem do swojego miejsca pracy czy szkoły to są pod przymusem lecz ,wielu członków rodziny widząc że dziecko w okresie dojrzewania nie do końca wie co chce robić próbują go ukierunkować myśląc co będzie dla niego najlepsze ,przypominając sobie czego oni do końca nie mogli spełnić. Każdy zawód jest dobry ,jeśli dobrze się go wykonuje ,więc tak ważne jest to żeby robić to co się kocha ,bo jeśli się kocha swoją pracę to będzie to przyjemność nawet jeśli będzie to ciężkie zajęcie. A nastolatek dosłownie zagubiony w tym wszystkim podąża za radami swoich rodziców czy rodziny. Później nie zdając sobie sprawy z tego że może tego żałować ,bo nigdy nie ukończył tego kierunku co chciał i to nie było jego marzeniem. Jak mawiał Konfucjusz: "Wybierz pracę ,którą kochasz ,i nie przepracujesz ani jednego dnia więcej w Twoim życiu". Oczywiście dosłownie. Nie bójmy się i nie róbmy z pracy obowiązku ,którego nie chcemy wykonywać. Dla wielu ludzi praca jest sensem życia ,ich napędza do wstania rano ,do tego co robią bo czują się z tym szczęśliwi ,ale niestety nie każdy ma dobrze i tak jest bo większość traktuje ją jako obowiązek do przeżycia kolejnego miesiąca. Praca może być naprawdę czymś przyjemnym i źródłem naszej satysfakcji albo przykrą torturą wpędzającą w depresję a tego na pewno nikt by nie chciał. Dlatego tak ważne jest odnaleźć swoje powołanie i żebyśmy odnaleźli drogę ,którą chcemy podążać i która nas uszczęśliwi a nie drugiego człowieka. Pasja Pisania - opinie o kursach pisania. „ Zajęcia były świetne, prowadzący bardzo rzeczowy, a jednocześnie uprzejmy. Poleciłabym każdemu i być może sama powtórzę kiedyś te zajęcia :)" - Delfina, Jak napisać dobre opowiadanie" październik, 2023. „P rowadzący kurs „Jak napisać dobre opowiadanie” dawał z siebie wszystko Dużo ostatnio było tekstów wyłącznie o Czechach. Dziś postanowiłam trochę zmienić klimat i pozastanawiać sie trochę nad pasją i obowiązkiem. Ostatnimi czasy życie toczy się szalonym tempem i nie pozwala niemal na przemyślenia. Tydzień rozpoczynam myślą, że to już poniedziałek, a kończę – och, to już sobota? Niesamowite jest, jak szybko uciekają już nawet nie tygodnie, ale miesiące. Rok temu postanowiłam przenieść mojego pożal się boże bloga z na własną domenę. Dwa lata temu wróciłam z chwilowej emigracji na stare śmieci. Trzy lata temu postanowiłam wyprowadzić się z domu do innego kraju. Cztery lata temu… Upływający czas Właściwie nie wiem, co wydarzyło się cztery lata temu. Wiem tylko, że czas pędzi tak niesamowicie szybko, że właściwie nie wiem, kiedy to się stało. Tak, chyba się powtarzam. Czas zapieprza w takim tempie, że został mi już tylko rok do trzydziestki. Tylko rok! Kiedyś tyle oczekiwałam! Mając naście lat, sądziłam, że dwadzieścia to szczyt dorosłości. Mając dwadzieścia, dwadzieścia pięć wydawało mi się granicą starości. Mając dwadzieścia pięć…nie wiem już nawet, co myślałam wówczas. Wiem tylko, że to było wczoraj. Oprócz tego, że w międzyczasie wyprowadzałam się do dwóch krajów, skończyłam studia, potem podyplomówkę, potem dostałam niezłą pracę, potem drugą – trochę gorszą, zrobiłam ileś kursów, znowu zmieniłam prace i zdobyłam właściwie drugi zawód – czy dobrze wykorzystałam ten czas? Nie jestem pewna. Właściwie oprócz narzekania na upływające życie, chciałam napisać, że w tym tempie trudno jest skupić się na tym, co naprawdę ważne – na tym, co czyni nas szczęśliwymi. Rozgryzienie tego, czym to właściwie dla mnie jest, było i nie było proste. Było – bo wiedziałam to, mając osiemnaście lat. Nie było – bo kolejnych dziesięć zajęło mi zrozumienie, że to właśnie na tym należy się skupić. Tego szukać i o to walczyć. Taaa, nie ma to jak refleks. Jakiś czas temu to do mnie przyszło – robić to, co się kocha, to nie tylko niebywałe szczęście i dar, to też obowiązek. Człowiek może światu dać tylko siebie. Trzeba się postarać, by dać tę najlepszą wersję. Nie sądzę, by ta wersja mnie siedziała przez osiem godzin dziennie e biurze, wgapiała się w monitor i rozwiązywała problemy innych ludzi… Chociaż wątpliwości wciąż gdzieś tam są. Na przykład te, jak się w życiu odnaleźć. Jak zabezpieczyć przyszłość, skąd wziąć na dom, jeśli chce się otworzyć pensjonat, skąd wziąć na życie, kiedy chce się pisać książki… Mój poznański zdrowy rozsądek zdecydowanie opowiada się, by tym właśnie sprawom nadać priorytet. Gdzie leży dobra odpowiedź? Nie mam pojęcia. A jak Wam udaje się łączyć pasje z utrzymaniem? Łączycie jedno i drugie? Albo to ta sama rzecz? A może udaje Wam się po pracy ukraść kilka godzin dziennie na pielęgnowanie spraw, dzięki którym rośniecie?… Pozdrowienia z pozycji horyzontalnej, lecząca chore korzonki, Marta
Praca jako pasja człowieka jest tematem, który znajduje szerokie odzwierciedlenie w literaturze, sztuce, filozofii i życiu codziennym. Przykłady takiej pasji można odnaleźć w różnych kontekstach i epokach, gdzie jednostka wykracza poza rutynowe wykonywanie obowiązków, a jej zaangażowanie w pracę staje się źródłem inspiracji
W ostatnim czasie coraz częściej zastanawiamy się, czy praca to tak naprawdę tylko przykry obowiązek czy może powinna być ona naszą wielką pasją. Nie ulega wątpliwości, że w dzisiejszych czasach ludzie mają różną opinię na ten temat, a sama praca niejednokrotnie budzi wiele kontrowersji. Praca pasja czy obowiązek?O czym więc warto pamiętać?Jaki jest więc z tego wniosek?Tak więc praca – pasja czy obowiązek? Praca pasja czy obowiązek? Na samym wstępie warto podkreślić, że nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. To my sami wybieramy sobie pracę i decydujemy o tym w jakim zawodzie pracujemy przez całe nasze życie. Jak się okazuje, niesłychanie istotny jest już sam początek edukacji i dalszej kariery zawodowej. To w jakim kierunku się kształcimy przekłada się na to kim w przyszłości będziemy. Właśnie dlatego ważne jest, aby już na starcie dobrze przemyśleć i zastanowić się, co tak naprawdę w życiu lubimy. Wykonywanie jakiej pracy będzie nam sprawiało dużo zadowolenia i satysfakcji? O czym więc warto pamiętać? Nie ulega wątpliwości, że znacznie łatwiej pracuje nam się gdy jest to praca naszych marzeń. Powinien być to taki zawód w którym czujemy się dobrze. Tym samym również i wykonywanie wszystkich czynności nie sprawi nam żadnych większych problemów. Co więcej, w ten sposób można się każdego dnia spełniać, rozwijać i przede wszystkim być w pełni szczęśliwym. Niestety bardzo często dzieje się tak, że ludzie wybierają nie do końca prawidłową ścieżkę kariery. Tym samym wykonują pracę, której nie lubią, a czasami nawet nienawidzą. Po kilku latach przepracowanych w danym zawodzie bardzo ciężko jest im wyrwać się z tak błędnego koła. Narastają obawy, że nie podołają innej pracy i nie odnajdą się w odmiennej rzeczywistości. Tym samym decydują się niestety na kontynuowanie pracy, która ich w żadnym stopniu nie satysfakcjonuje. Co ciekawe, po kilku czy kilkunastu latach u takich osób mogą występować niepożądane choroby, czy schorzenia. Bardzo często popadają oni w depresję, nerwicę lub inne stany lękowe. Jest to oczywiście spowodowane nadmiarem obowiązków. Do tego duża ilość codziennego stresu i nerwów, które są stale obecne przy wykonywaniu niechcianej pracy. Jaki jest więc z tego wniosek? Przede wszystkim warto zastanowić się i uświadomić sobie, w czym tak naprawdę jest się dobrym. Należy pamiętać, że na takie zmiany nigdy nie jest za późno. Warto mieć na uwadze swoją przyszłość i spokojne życie. Nie ulega przecież wątpliwości, że nasze życie w głównej mierze opiera się właśnie na pracy, która pochłania tak wiele czasu każdego dnia. Dobrze jest więc zadbać, aby była to praca naszych marzeń. W ten sposób i my sami będziemy się czuli zdecydowanie lepiej z własną osobą i pozostałymi pracownikami. Tak więc praca – pasja czy obowiązek? Podsumowując, jest wiele ludzi, którzy mogą uznać swoją pracę jako prawdziwą pasję. Niestety, są także osoby, które nadal z różnych przyczyn nie spełniają się zawodowo, nie czerpią satysfakcji z wykonywanej pracy. Wszystko to przekłada się nawet na pogorszenie ich stanu zdrowia fizycznego i psychicznego. Warto więc zadbać o tak ważną część naszego życia i każdego dnia móc w końcu powiedzieć, że jest się w pełni zadowolonym i usatysfakcjonowanym. Pasja to uczucie, które towarzyszy Ci przy wykonywaniu danej czynności i trzeba jej szukać w środku, nie na zewnątrz. Aby więc rozpocząć szukanie, musisz skupić się na pozytywnych uczuciach, jakie towarzyszą Ci przy wykonywaniu różnych czynności. Zastanów się, co lubisz robić. Nie skupiaj się jednak na samej czynności, ale na
"Praca - pasja czy obowiązek" na podstawie "Ziemi, planety ludzi" Antoine'a de Saint-Exupery'ego i wiersz "Słyszę czas" Kazimierza Wierzyńskiego - takie, według maturzystów, były w czwartek tematy do wyboru na egzaminie z języka polskiego na poziomie podstawowym, informuje "Dziennik Gazeta Prawna". Egzamin pisemny z polskiego na poziomie podstawowym składa się z dwóch części - maturzyści muszą rozwiązać test i napisać własny tekst; mają wybór między napisaniem rozprawki a analizą tekstu poetyckiego. Według maturzystów temat rozprawki w tym roku brzmiał: "Praca - pasja czy obowiązek", a zacytowany w arkuszu egzaminacyjnym fragment o pilotach pochodził z "Ziemi, planety ludzi" Antoine'a de Saint-Exupery'ego. W przypadku analizy tekstu poetyckiego nie ma podanego problemu, który maturzysta powinien poruszyć w swoim tekście, jest tylko ogólne polecenie: zinterpretuj wiersz (zamieszczony w arkuszu egzaminacyjnym), postaw tezę interpretacyjną i uzasadnij ją. Według maturzystów, w tym roku trzeba było zinterpretować wiersz Kazimierza Wierzyńskiego "Słyszę czas". Rozwiązujący test na poziomie podstawowym musieli także rozwiązać zadania do zamieszczonych w arkuszu egzaminacyjnym tekstów. Wśród nich były fragment "Wesela" Stanisława Wyspiańskiego i artykuł z "National Geographic" o wymierających językach. Źródło: Dziennik Gazeta Prawna
Praca pasja czy obowiazek prostytutka maria dziewczyne chetne na sex Posted on 07.11.2022 07.11.2022 by Meou 1 Praca – to celowe wytwarzanie przez człowieka dóbr materialnych lub intelektualnych służące zaspokojeniu ludzkich potrzeb.
Praca to jeden z najważniejszych elementów współczesnego świata, bez którego nie może funkcjonować żadne społeczeństwo. W kulturze zachodniej, czyli również w naszej, określa ona status społeczny, decyduje o dostępie do najnowszych zdobyczy cywilizacji i pozwala na rozwój technologiczny, zaś w bardziej prymitywnych społeczeństwach daje szansę na zbudowanie schronienia czy zdobycie jedzenia. Praca może być postrzegana jako wartość sama w sobie, przynosząca korzyści nie tylko materialne, ale też społeczne, kulturowe, obyczajowe czy moralne, lecz również może stać się niechcianą udręką, jeżeli nie spełnia stawianych przed nią wymagań. To, jak silnie praca oddziałuje na życie, psychikę i losy człowieka oraz społeczeństw, postaram się przedstawić w niniejszej analizie. Mitologia – mit o Syzyfie Motyw pracy występuje już w mitologii, czego przykładem jest Mit o Syzyfie. Ten śmiertelnik i jednocześnie władca Koryntu dostąpił zaszczytu uczestnictwa w ucztach na Olimpie pośród najwyższych bogów, gdzie mógł dowiedzieć się wielu ciekawych informacji i spożywać życiodajną ambrozję. Syzyf nie potrafił jednak trzymać języka za zębami i dzielił się plotkami z Olimpu z innymi śmiertelnikami, a także wykradał ich ambrozję, co niezbyt odpowiadało bogom. Kiedy wyjawił jedną z tajemnic Zeusa, ściągnął na siebie jego gniew i ostatecznie padł ofiarą jego zemsty. Po wielu latach ucieczki, Syzyfa w końcu dopadła kara: odnalazł go bożek śmierci Tanatos, a jego dusza powędrowała do Hadesu, gdzie został zmuszony do wniesienia ogromnego głazu na sam szczyt góry. Myśląc, że szybko wykona zadanie i będzie miał spokój, wdrapał się na czubek, lecz przed samym dotarciem do celu głaz wyślizgnął mu się z rąk. Powtarzało się to w nieskończoność, czyli za każdym razem, kiedy Syzyf próbował wejść na szczyt. Jego pracę można więc uznać za całkowicie bezsensowną, bezproduktywną, bezcelową i niezwykle żmudną. Nie niesie ona ze sobą żadnych wartości i jest karą za popełnione przewinienia, dlatego stanowi wielkie cierpienie Syzyfa. Nie daje mu żadnych profitów i wiąże się z ogromną udręką, która jest jednak całkowicie daremna. Mitologiczny bohater nie może obserwować efektów swojej pracy i mimo że cały czas w pocie czoła ją wykonuje, poświęcając wszystkie swoje siły, jego wysiłki są kompletnie bezowocne. Stąd do dnia dzisiejszego funkcjonuje związek frazeologiczny syzyfowa praca, który oznacza właśnie próżną, nieefektywną i nieskuteczną, ale wyczerpującą i wymagającą pracę, która jest czynnikiem niszczącym człowieka. Pieśń Świętojańska o Sobótce „Pieśń Świętojańska o Sobótce” Jana Kochanowskiego składa się z dwunastu pieśni, z których każda śpiewana jest przez inną pannę i w wyidealizowany sposób ukazuje wiejskie życie. Jednym z jego nieodłącznych elementów są prace gospodarcze i polowe zajmujące całe dni mieszkańcom wsi. Mówi o tym Panna I, zaś Panna VI, opowiadając o pasterzach, wskazuje, iż podczas wypełniania swoich codziennych obowiązków radośnie śpiewają i przygrywają muzykę. Z kolei Panna VIII poprzez wyrażenie „pracowite woły moje” zdaje się mówić, że wiejska praca odbywa się w przymierzu ze zwierzętami, z którymi ludzie są mocno zżyci i które są przez nich traktowane z szacunkiem. Najwięcej do powiedzenia ma jednak Panna XII śpiewająca ostatnią pieśń ze zbioru „Pieśni Świętojańskiej o Sobótce”. Ukazuje ona niemal arkadyjską wizję pracy na wsi, gdzie ludzie dopatrują swego dobytku i troszczą się o niego, a natura odwieczną się za opiekę bogatymi plonami. Panna XII podkreśla, że na wsi praca jest spokojna, pozwala na normalne życie i nie niszczy człowieka, tak jak ma to miejsce w przypadku wielu innych zawodów. Gospodarz łowi ryby, pracuje na polu, sieje i dogląda zwierzęta, a gospodyni zajmuje się domem, pomaga mężowi i wychowuje wnuka. Wszyscy wiedzą, jakie mają obowiązki i wywiązują się z nich w należyty sposób. W „Pieśni Świętojańskiej o Sobótce” praca jest zatem jednym z elementów tworzących wyidealizowany obraz wsi. Daje ona poczucie spełnienia, przynosi radość i odbywa się w harmonii z naturą, rodziną oraz Bogiem. Praca daje nie tylko wymierne korzyści w postaci pożywienia, ale również wewnętrzną satysfakcję i poczucie radości. Nad Niemnem Inny godny omówienia w kontekście tematu utwór to pozytywistyczne „Nad Niemnem”. W tym przypadku praca ma zupełnie inny wymiar, gdyż jest dobrodziejstwem. W powieści Elizy Orzeszkowej mamy do czynienia przede wszystkim z pracami polowymi, pracą w gospodarstwie i opieką nad domem. Znamiennym jest fakt, że w „Nad Niemnem” praca świadczy o człowieku: ten, kto się jej podejmuje, jest bohaterem pozytywnym, a ten, kto jej unika, znacznie traci w oczach czytelnika. Jan i Anzelm Bohatyrowiczowie to ludzie nad zwyczaj pracowici i jednocześnie szczęśliwi oraz szanowani; dla Benedykta utrzymanie rodzinnego dobytku staje się niemal celem życiowym i służbą najwyższym wartościom, choć nie przynosi wielu wymiernych efektów, a Justynie Orzelskiej i Marcie Korczyńskiej pozwala ona na odzyskanie pewności siebie i odnalezienie sensu egzystencji. Wszystkie powyższe postaci ukazane są w pozytywnym świetle, co wynika właśnie z faktu, że poświęcają się pracy, traktują ją jak wyższy ideał i odnajdują w niej prawdziwe wartości, a nie tylko prosty wysiłek fizyczny. Opisy pracy w „Nad Niemnem” są z reguły barwne i ukazują żywiołowość, radość oraz integrację bohaterów, co widać chociażby podczas przygotowań do żniw i w ich trakcie. Praca wiąże się ze szczęściem, samorealizacją, służbą społeczeństwu i osobistym spełnieniem, dlatego w jej trakcie Justyna żartuje, a Jan wesoło podśpiewuje. Z drugiej strony bohaterowie, którzy są leniwi, bezczynni i nie poświęcają się pracy, podlegają ogromnej krytyce i zostają zaprezentowani w negatywnym świetle. W tym kontekście wystarczy tylko przypomnieć zrezygnowaną, nieszczęśliwą i nieposiadającą stałego zajęcia Emilię Korczyńską, bezwartościowego i nieprzejmującego się losem rodzinnego dobytku hulakę Teofila Różyca czy utracjusza Zygmunta Korczyńskiego, który jak tylko może, ucieka przed pracą i spędza czas w bezowocny sposób. Żadna z trojga wymienionych postaci nie potrafi poświęcić się jakimś przydatnym obowiązkom, a lenistwo i niechęć do pracy dodatkowo wiążą się z w ich przypadku innymi negatywnymi cechami. Podsumowując, w „Nad Niemnem” praca jest wyższą wartością, przynosi korzyść szerszej grupie, staje się źródłem szczęścia i spełnienia oraz określa to, czy dany bohater jest pozytywny, czy negatywny. Wszystko to pozwala stwierdzić, że w powieści Elizy Orzeszkowej jest ona czymś dobrym. A… B… C… Inny pozytywistyczny utwór, w którym pojawia się motyw pracy, to nowela zatytułowana „A… B… C…”, również napisana przez Elizę Orzeszkową. Autorka podejmuje w niej temat emancypacji kobiet, prezentując postać głównej bohaterki – Joanny Lipskiej. Jest ona wykształconą i w pełni świadomą swoich praw kobietą wychowaną przez profesora, który przekazał jej odpowiednią wiedzę i należyty system wartości. Dzięki temu Joanna wykazuje się chęcią działania i pracowitością, chcąc aktywnie uczestniczyć w życiu społecznym. Nic więc dziwnego, że stara się utrzymać dom, pomaga bratu, a mimo to czuje się ciężarem dla rodziny. Chce bowiem za wszelką cenę się usamodzielnić i choć potrafi bardzo dobrze porozumiewać się z dziećmi, to nie może zostać nauczycielką, gdyż nie posiada odpowiedniego wykształcenia, a nie ma pieniędzy, aby je uzupełnić. Zawsze marzyła, aby osiągnąć wielkie rzeczy i móc o sobie powiedzieć, że jest kimś wartościowym i pracowitym, dlatego w tym celu pomaga biednym dzieciom, wierząc, że kiedyś przyniesie to pozytywne efekty. Cały czas stara się pokonać przeciwności losu i chce udowodnić, że jest osobą przydatną społeczeństwu. Mimo to jej historia kończy się niezbyt pozytywnie, ponieważ zostaje ukarana za utrzymywanie szkoły bez pozwolenia władz. W każdym razie Joanna Lipska to typowo pozytywistyczna bohaterka, realizująca postulaty tej epoki. Świadczy o tym fakt, że mozolnie i z zaangażowaniem wykonuje pracę u podstaw i pracę organiczną, co było fundamentalnym założeniem pozytywistycznego światopoglądu. Bezinteresownie pomaga dzieciom i poprzez pracę dąży nie tylko do ich, lecz także własnego rozwoju. Praca daje jej poczucie emancypacji i walki o własną niezależność, co również należało do powszechnych zagadnień podejmowanych przez artystów pozytywistycznych. Lalka Kolejny dziełem z tej samej epoki, które chciałbym zaprezentować, jest „Lalka”. Główny bohater utworu Bolesława Prusa – Stanisław Wokulski – to przedsiębiorca i naukowiec, dla którego jedna z najważniejszych wartości w życiu to praca. Jest wielce zdeterminowany w swoim działaniu, dlatego konsekwentnie dąży do obranego przez siebie celu. Wokulski bierze udział w badaniach, jako subiekt pomaga Hopferowi, jako kupiec inwestuje i tworzy miejsca pracy, a także udziela się charytatywnie i pomaga potrzebującym, takim jak Węgiełek, Wysocki czy prostytutka Marianna. Można więc uznać go za osobę realizującą hasło pracy u podstaw. Ważnym wydarzeniem w jego życiu jest walka partyzancka, za którą spotyka go kara zsyłki na Syberię. To właśnie w niewoli podejmuje działalność naukową, dzięki czemu zjednuje sobie sympatię ludzi z tego otoczenia. W połączeniu z poświęceniem dla narodu i najniższych warstw społecznych, jakim było otwarcie sklepu, działalność charytatywna i chęć polepszenia sytuacji biedoty, otrzymujemy sylwetę bohatera skwapliwie realizującego hasło pracy u podstaw. Podobną postacią jest Prezesowa Zasławska, która bardzo mocno troszczy się o innych ludzi, nawet jeśli pochodzą oni z niższych warstw społecznych, czego dowód stanowi sposób, w jaki dba o pracujących dla niej chłopów. Zasławska posiada ogromny majątek odziedziczony po rodzinie, co bynajmniej nie zmienia jej postawy i nie wzbudza w niej próżności. Co więcej, w odziedziczonym majątku ziemskim organizuje przytułek dla starców i gwarantuje świetne warunki egzystencjalne wszystkim parobkom, którzy w nim mieszkają. Prezesowa wykazuje się zatem wielką empatią i altruizmem, wprowadzając tym samym w życie program pracy u podstaw. Niestety zarówno Zasławska, jak i Wokulski nie zostają docenieni przez społeczeństwo, które nie jest zdolne do realizacji hasła pracy organicznej. Większość Polaków nie potrafi bowiem docenić wysiłku, jaki Wokulski włożył we wzbogacenie się, a każdy, kto zyskał nieco większy majątek, podlega krytyce. Dużą rolę w tym kontekście odgrywa arystokracja, traktująca pracę jako coś poniżającego. Z kolei lud nie jest wyedukowany i nie ma pojęcia, że poprzez pracę może przysłużyć się społeczeństwu. Chłopi Praca odgrywa bardzo ważną rolę również w „Chłopach” – młodopolskiej powieści Władysława Reymonta ilustrującej życie mieszkańców wsi Lipce. W tym przypadku ma ona miejsce w głównej mierze na polu i w gospodarstwie. Stosunek do pracy pozwala na zbudowanie autorytetu w lokalnej społeczności, co udowadniają historie Hanki, która dzięki dobremu gospodarowaniu została doceniona przez młodego Borynę, oraz Szymona, który za sprawą ciężkiej pracy stał się niema autorytetem w Lipcach, mimo że wcześniej wydziedziczono go z rodziny. Praca nie tylko określa szacunek ze strony społeczności do danego bohatera, ale również definiuje sposób życia w Lipcach. Mianowicie kiedy przychodzi jesień, chłopi mają najwięcej obowiązków do wykonania, zaś zimą jest ich znacznie mniej, zatem można stwierdzić, że praca – podobnie zresztą jak całe życie mieszkańców Lipiec – nierozerwalnie wiąże się z przyrodą, a przede wszystkim z ziemią i przywiązaniem do niej. Prace domowe w Lipcach i pomniejsze prace polowe, takie jak zbieranie warzyw, wyrywanie chwastów czy wykopki wykonują kobiety, zaś bardziej wymagające obowiązki, jak te związane ze zwierzętami, należą do mężczyzn. Dzięki pracy chłopi mają możliwość wyżywienia rodziny, więc ma ona wymiar praktyczny, ale nie można zapominać, że bohaterowie traktują ją też jak wyższą wartość i niemal sens swojej egzystencji. Pracę na roli postrzegają jako obowiązek, bez którego nie wyobrażają sobie życia i który pozwala im dbać o to, co dla nich najważniejsze, czyli ziemię, co dobrze ilustruje symboliczna śmierć Macieja Boryny na polu. Choć w „Chłopach” prace polowe nie należą do najłatwiejszych, to mimo tego bohaterowie często wykonują je z radością i integrują się ze sobą, czego dowodem jest np. scena krojenia kapusty. W powieści Reymonta pracę można więc uznać z jeden z elementów wyznaczających bieg chłopskiego życia i czynnik składający się na chłopską tożsamość oraz ludową kulturę, za pośrednictwem którego bohaterowie żywią siebie i swoje rodziny, zdobywają szacunek i spełniają się osobiście. Ludzie bezdomni „Ludzie bezdomni” opisują losy Tomasza Judyma – doktora traktującego swoje obowiązki jako misję i powinność życiową, a nie zawód. Główny bohater powieści Stefana Żeromskiego oddaje się pracy całym sobą, a jej cel stanowi bezinteresowna pomoc innym ludziom, w szczególności tym najbardziej potrzebującym. Z myślą o nich rezygnuje nawet z osobistego szczęścia, gdyż odpycha od siebie Joasię, mimo że od zawsze marzył o założeniu rodziny i związaniu się na stałe z ukochaną. Judym wyraża bowiem opinię, że uczucia mogą zmniejszyć jego zapał do pracy, dlatego porzuca marzenia o nich. Jako wielki ideowiec całkowicie oddany wartościom humanitarnym postrzega pracę jako obowiązek wobec społeczeństwa, za pomocą którego spłaci dług wobec niego. Nie liczy się dla niego zarobek i uznanie w środowisku lekarskim, co pokazuje chociażby podczas bezkompromisowego odczytu u doktora Czernisza czy w trakcie pracy w Cisach, gdzie za wszelką cenę chce zasypać stawy będące źródłem zarazy. Dzięki zaangażowaniu w codzienną pracę Tomasz Judym w oczach czytelników staje się prawdziwym herosem i wielkim bohaterem, który dzięki swojej pracy pomaga innym ludziom. Angażując się w swoją misję, niesie pomoc potrzebującym, dzięki czemu staje się postacią pozytywną i mogącą uchodzić za wzór dla innych. Mimo tak ogromnego poświęcenia wobec pracy pozbawiającą ona go osobistego szczęścia i spełnienia. Przez nią Tomasz nie respektuje żadnych innych wartości i ideałów oraz przekreśla swoje szanse na samorealizację. Takie podejście do pracy wynika z trudnego dzieciństwa i z jego idealistycznego charakteru. Judym nie pracuje, aby być wewnętrznie spełnionym, zarobić na życie czy zdobyć zaufanie wśród ludzi, ale po to, aby spłacić zaciągnięty w dzieciństwie dług wobec społeczeństwa i bezinteresownie pomóc innym, co nie pozwala na mu osiągnięcie osobistego szczęścia. Wszystkie przeanalizowane dziś przeze mnie utwory potwierdzają postawioną na wstępie tezę, że praca może być zarówno pozytywnym, jak i negatywnym elementem życia człowieka. Mianowicie jeżeli dzięki niej bohater spełnia się osobiście i zawodowo, znajduje w niej satysfakcję i nie kłóci ona z jego światopoglądem ani nie niszczy innych ważnych w życiu wartości, wówczas staje się źródłem radości. Jednak gdy praca jest nieefektywna i bezowocna lub jest wykonywana wbrew woli bohatera, okazuje się przekleństwem. Bez względu na to, jaką konotację przybiera praca w danym dziele, z całą pewnością można stwierdzić, że ma ona ogromny wpływ na życie bohaterów i fabułę utworów literackich. W kontekście wniosków warto również zauważyć, że praca często ma znaczenie emocjonalne i służy nie tylko celom materialnym, ale również społecznym, narodowym i kulturowym. Bibliografia I Literatura podmiotu: 1) Mit o Syzyfie W: Parandowki Jan, Mitologia: wierzenia Greków i Rzymian .Legendy Korynckie, Warszawa, 1992, ISBN 0907587852, s. 206-210, 2) Kochanowski Jan, Pieśń świętojańska o Sobótce, W: Pieśni, Treny, Kraków, Greg, 2004, ISBN 8373895981, 3) Orzeszkowa Eliza, A… B… C…, Kraków, Greg, 2008, ISBN 8373272704, 4) Orzeszkowa Eliza, Nad Niemnem, Warszawa, Czytelnik, 2009, ISBN 8322517412, 5) Prus Bolesław, Lalka, Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1968, 6) Reymont Władysław, Chłopi, Wrocław, Siedmioróg, 2003, ISBN 8371628749, 7) Żeromski Stefan, Ludzie bezdomni, Warszawa, Książka i Wiedza, 1994, ISBN 8305127044. II Literatura przedmiotu: 1) Abramowska Janina, Arkadia w Czarnolesie (Pieśń Świętojańska o So¬bótce J. Kochanowskiego), W: Abramowska Janina, Lektury i problemy, Warszawa, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1976, 2) Gorska Bożena, Dom nad Niemnem, Polonistyka, 1994, nr 4, 3) Markiewicz Henryk, Wstęp, [w:] Prus Bolesław, Lalka, Warszawa, PIW, 1965, 4) Matawowska Zofia, Epicki obraz pracy chłopskiej w powieści Chłopi W. S. Reymonta, W: Polonistyka, 1968, nr 1, s. 24-27, 5) Praca organiczna i praca u podstaw, W: Słownik literatury polskiej XIX wieku, red. Bachórz Józef, Kowalczykowa Alina, Wrocław, Ossolineum, 1991, ISBN 8304035211, s. 775-778. Ramowy plan wypowiedzi: 1. Teza: Praca to jeden z najważniejszych czynników oddziałujących na życie człowieka, który może mieć na nie zarówno pozytywny, jak i negatywny wpływ. 2. Kolejność prezentowanych argumentów: a) „Mit o Syzyfie”: bezcelowa, bezsensowna, nieefektywna, bardzo ciężka i żmudna praca, która jest karą za przewinienia Syzyfa i staje się jego przekleństwem. b) „Pieśń Świętojańska o Sobótce”: obraz wiejskiej pracy, która jest przyjemnością i elementem harmonijnego, wiejskiego życia. c) „Nad Niemnem”: stosunek do pracy jako element definiujący, czy dana postać jest bohaterem pozytywnym, czy negatywnym; praca jako wyższy ideał, który pozwala na samorealizację, daje szczęście i jednoczy społeczność. d) „A… B… C…”: Joanna Lipska jako pozytywistka realizująca program pracy u podstaw i pracy organicznej, która w ten sposób pomaga biednym dzieciom. e) „Lalka”: Wokulski i prezesowa Zasławska jako bohaterowie realizujący postulat pracy u podstaw; idea pracy organicznej niemożliwa do realizacji z uwagi na niezdolność do pracy poszczególnych warstw społecznych. f) „Chłopi”: praca jako jeden z elementów składających się na chłopską egzystencję i ludową kulturę; praca, która ma wartość symboliczną i określa szacunek społeczności wobec danego bohatera. g) „Ludzie bezdomni”: Tomasz Judym jako bohater całkowicie poświęcający się pracy i za jej sprawą pomagający biednym, dzięki czemu zyskuje w oczach czytelnika. 3. Wnioski: a) Jeżeli dzięki pracy bohater spełnia się osobiście i zawodowo, znajduje w niej satysfakcję i nie kłóci ona z jego światopoglądem ani nie niszczy innych ważnych w życiu wartości, wówczas jest błogosławieństwem. b) Gdy praca jest nieefektywna i bezowocna lub jest wykonywana wbrew woli bohatera, okazuje się przekleństwem. c) Praca ma bardzo duży wpływ na życie bohaterów literackich i często określa ich wizerunek.
One of the important aspects related to work is the sense of its significance and meaning. In Hackman and Oldham’s model (Job Characteristics Model – JCM), experienced meaningfulness of work is a function of task identity, subjective perception of task significance and the employees’ engaging a variety of skills. Research shows that persons who practice different professions define their
Punktualnie o w czwartek, 4 maja, tegoroczni maturzyści przystąpili do egzaminu z języka polskiego na poziomie podstawowym. W Suwałkach egzamin dojrzałości pisze ponad 760 absolwentów liceów i techników, w całym kraju prawie 284 tysiące. Jak powiedzieli nam maturzyści z II Liceum Ogólnokształcącego im. Z. Podhorskiego w Suwałkach, matura z języka polskiego na poziomie podstawowym była łatwa. Temat rozprawki dotyczył pracy – „Praca - pasja, czy obowiązek?” na podstawie "Ziemi, planety ludzi" Antoine'a Exupery'ego. Można było również wybrać analizę i interpretację wiersza "Słyszę czas" Kazimierza Wierzyńskiego. Aby zdać maturę z języka polskiego, maturzyści muszą uzyskać 30 procent punktów. Zdecydowana większość absolwentów klas humanistycznych o przystąpi jeszcze do matury z języka polskiego na poziomie rozszerzonym. Jutro obowiązkowa matura z matematyki, a po niedzieli z kolejnych przedmiotów. Maturalny maraton potrwa do 26 maja. Wyniki maturzyści poznają 30 czerwca.
Świadectwo pracy to dokument, który musi otrzymać od pracodawcy każdy pracownik, którego umowa się samoistnie wygasła lub została z jakichś powodów zerwana. Jest dokumentem bezwzględnym, co oznacza, że jego wydanie pod żadnym pozorem nie może być uzależniane od różnych czynników. Pracownik musi otrzymać świadectwo pracy Steve Jobs powiedział, że „jedynym sposobem, by dobrze pracować, jest robienie tego, co uważasz za wspaniałe zajęcie.” Praca, która jest jednocześnie pasją, może być spełnieniem Twoich marzeń i przyczynić się do wzrostu efektywności z wykonywanych obowiązków. Odkryj swoje hobby Pasje, zainteresowania nie tylko odprężają i sprzyjają zachowaniu dobrego samopoczucia, ale mogą być pomocne również przy zdobywaniu i rozwijaniu umiejętności. Jeśli masz hobby, możesz czuć się bardziej spełniony, zyskać wyższe poczucie własnej wartości i nawiązywać relacje. To z pewnością wpłynie na Twoją motywację do realizowania planów życiowych – zarówno w sferze zawodowej, jak i prywatnej. Jak odkryć swoją pasję i zadbać o rozwój Czy na zainteresowaniach można zarobić? Czasami zainteresowania stają się także źródłem atrakcyjnych dochodów. Dzieje się tak np. wtedy, kiedy robimy coś nie tylko z zaangażowaniem i przyjemnością, ale również z pomysłem. Jeśli fascynujesz się modą, możesz prowadzić blog, dołączyć do redakcji jednego z portali lub magazynów modowych albo szukać zatrudnienia w domach mody itp. Wiedza na temat najświeższych trendów i znajomość rynku to duży atut, który może być doceniony przez pracodawców. Osoby, które uwielbiają sport, mogą zajmować się nim zawodowo – jako zawodnicy lub trenerzy. Pasje tego rodzaju pozwalają dobrze wykonywać także zawód komentatora sportowego. Droga do sukcesu, czyli co zrobić, aby zostać sportowcem Jak przekuć pasję w pracę? Gdy zamienia się hobby w działalność zarobkową, warto jasno określić krótko- i długoterminowe cele. Gdzie chcesz być za miesiąc lub za rok? Jakie są Twoje oczekiwania finansowe? Czy ich spełnienie jest możliwe, a jeśli tak, to na jakich zasadach? Odpowiedzi na takie pytania dobrze jest znaleźć, zanim postawi się wszystko na jedną kartę. Jeśli nie jesteś pewien, czy Twoja pasja może stać się pracą i źródłem dochodów, możesz eksperymentować, nie odchodząc ze stanowiska, które zajmowałeś dotychczas. Będzie to wymagało intensywnego wysiłku, ale z pewnością pozwoli Ci zweryfikować własne oczekiwania i możliwości. Oto 4 kroki, które warto wykonać: Określ, co jest Twoją pasją Rysowanie, fotografowanie, a może joga? Być może są to czynności, które uwielbiasz robić i nawet nie zauważasz, jak szybko płynie przy nich czas? Świetnie, a więc pierwszy krok za Tobą. Rozwijaj swoje zainteresowania Aby zarabiać na swojej pasji, musisz mieć wiedzę i umiejętności w danej dziedzinie. Pomogą Ci w tym kursy, szkolenia, studia. Nie zapominaj o czytaniu branżowych książek. Praktyka jest równie ważna, a więc ćwicz swój warsztat. Poznaj konkurencję Musisz mieć świadomość tego, co potrafi Twoja konkurencja i jakie są trendy w branży. Pomyśl nad potencjalnym stanowiskiem, jakie możesz objąć w przyszłości. Zastanów się, jak będzie wyglądała Twoja ścieżka kariery. Zbuduj swoje portfolio Przebranżowienie się wymaga zbudowania, często od zera, swojego portfolio, zwłaszcza w tak kreatywnych dziedzinach, jak sztuka, grafika, copywriting. Twórz swoją teczkę z pracami, by we właściwym momencie wykorzystać ją np. podczas rozmowy rekrutacyjnej. Bądź otwarty na sugestie innych i nie bój się porażek Konstruktywna krytyka pomaga nam w rozwijaniu się. Każdy człowiek uczy się na błędach - ważne, by wyciągać z nich odpowiednie wnioski. Może się okazać, że pomocne będą rady innych osób. 3 dobre i złe powody aby zmienić prace Łączenie pasji i pracy to prosta droga do osiągnięcia satysfakcji zawodowej.
wszystkich. dokładnie. którychkolwiek. On właśnie spełnia swój psi obowiązek: by w pełni zrozumieć temat, przeprowadza badania. Literature. Jej musiało się coś stać i to wasz psi obowiązek postarać się, żeby wróciła do domu. Literature. – Zdaje się, że każdy fachowiec za swój psi obowiązek uważa zepsucie tego, co
Kiedy w pracy odczuwamy tylko zniechęcenie i zmęczenie, warto pomyśleć o zmianie. Czy pasja może pomóc w znalezieniu nowego kierunku? „Praca powinna dawać satysfakcję. To musi być miejsce, gdzie jest po prostu fajnie, gdzie chętnie się przychodzi. Jeżeli tego nie czujesz, coś jest nie w porządku”. Jack Welch Czy pasja w pracy jest możliwa? Według Jacka Santorskiego pasja to nic innego jak „rodzaj motywacji wewnętrznej, ale ktoś, kto jest dopiero na początku tej drogi, zamiast pasji wnosi poświęcenie, a poświęcenie jest dla kogoś lub dla czegoś, a nie dla siebie. Jeżeli ktoś wkłada swoje serce w nadziei, że zostanie mu to wynagrodzone, doprowadzi się do wypalenia. Pasja polega na tym, że mówię mojej pracy – Potrzebuję cię, bo cię kocham, a pracodawcy: tak lubię robić to, co robię, płać mi godziwie w miarę swoich możliwości, a ja będę to robić. Pamiętaj w pasji nagrodą jest już sam proces.”* Bardzo często wiele z nas tkwi w tym samym miejscu pracy, zastanawiając się – co ja tutaj robię? Jednak mimo rosnącego niezadowolenia, czasem wręcz frustracji, z własnej woli niczego nie zmieniamy. Najczęstszą przyczyną jest apatia, a także paraliżujący strach przed zmianą. Brakuje nam również perspektywy, wizji, pomysłu na siebie, by porzucić nielubiane stanowisko. Przyzwyczajamy się do coraz gorszych warunków i relacji w pracy, tłumacząc sobie na przykład, że koleżanka ma jeszcze gorzej. Albo, że jest kryzys i nie mamy wyjścia. Albo, że przecież musimy spłacić kredyt. Przede wszystkim musimy odpowiedzieć sobie na pytanie – czy naprawdę chcemy coś zmienić, czy chodzi tylko o standardowe narzekanie z innymi w firmowej kuchni? Jeżeli dręczą cię pytania – czy w swojej pracy tracę wpływ na decyzję ze mną związane? Czy doświadczam upokorzeń? Może już jestem obiektem mobbingu? Jeżeli czujesz ciągłą złość, irytację, brak kontroli, ograniczenie twoich działań, to najwyższa pora coś z tym zrobić. Jak odkryć i znaleźć swoją pracę marzeń? Warto jednak czasem zaryzykować i pomimo strachu i licznych niewiadomych wziąć sprawy we własne ręce i działać. Łatwo powiedzieć, trudniej zrobić pierwszy krok, ponieważ zmiana kojarzy nam się głównie ze stratą. Doskonale wiemy, co stracimy, a tylko mgliście, jeżeli w ogóle zdajemy sobie sprawę, co dzięki zmianie możemy zyskać. Dlatego ważne jest, aby dokładnie wiedzieć, dlaczego chcemy doprowadzić do zmiany. Na początku zatem warto szczerze przeanalizować swoje kompetencje, kwalifikacje, umiejętności, wartości, doświadczenie, a następnie to, co sprawia, że jesteś szczęśliwa, czujesz się spełniona, usatysfakcjonowana. Powyższa analiza powinna stanowić dla nas początek, jeżeli chodzi o świadome, zgodne z nami, naszymi oczekiwaniami planowanie kariery. Bardzo ważne jest aby dokładnie prześledzić swoje doświadczenie życiowe, zarówno to w szkole, na koloniach, w sytuacjach rodzinnych, jak również w pracy. Kiedy najbardziej się wyróżniałaś? W jakich sytuacjach mogłaś szczególnie się wykazać? Jakie stanowisko przyjmowałaś: negocjatorki, słuchacza, kreatorki, przekonywałaś, analizowałaś, krytykowałaś? Lista możliwości jest tak długa, jak długi jest spis zdolności, które zawsze można udoskonalić. Z pewnością dużo łatwiejsza jest analiza tego, co uwielbiamy, ponieważ nigdy nie mamy tego dość. Na początek zastanów się jak wygląda twój kalendarz na najbliższy miesiąc. Na jakie działania cieszysz się najbardziej? Co wywołuje bezgraniczny entuzjazm, oczekiwanie, radość? Następnie odpowiedz sobie na pytanie, czy jest możliwe, aby połączyć dwie wyżej opisane płaszczyzny. Czy jakiś zawód, praca dają ci taką możliwość? Pamiętaj, w pracy spędzamy 1/3 życia więc warto. aby przynosiła nam satysfakcję i radość. Bardzo ważne jest to, by pracując mieć przekonanie, że się rozwijasz, że stale rośniesz, masz wpływ na to co robisz. Niestety, nie zawsze mamy to szczęście, by od początku naszej kariery zawodowej znaleźć pracę, która będzie jednocześnie naszą pasją. Ważna jest cierpliwość, determinacja i odwaga. Pamiętaj, że „strach zabił więcej marzeń niż porażka kiedykolwiek zdoła”. Nawet jeśli nie od razu wszystko jest zgodne z twoimi wyobrażeniami, oczekiwaniami, nie poddawaj się, nie rezygnuj. Każde doświadczenie jest okazją, żeby się doskonalić, a umiejętności, które zdobędziesz z pewnością się nie zmarnują. Czy odkryłaś swoją pasję? Jeśli nie, to szukaj, nie odpuszczaj! *** Ewelina Opala jest trenerką biznesu i warsztatów rozwojowych dla kobiet. *Cytat pochodzi z wywiadu Joanny Olekszyk „Praca z pasją (jednak) ma sens”, który ukazał się w wydaniu specjalnym magazynu SENS w Pracy nr 3/2015
Inwentaryzacja budowlana polega na sporządzeniu dokumentacji technicznej obiektu, na podstawie jego stanu faktycznego. Może ona zostać wykonana jedynie przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje. W przypadku dokumentów, które mają być wykorzystywane jako podstawa do wykonania projektu przebudowy, niezbędne są stosowne
Często piszecie mi, że niby fajnie, niby omawia się lektury, niby wypisuje motywy, a jak przychodzi co do czego, to pusto w głowie! Co zrobić w takiej sytuacji? 🤷🏻‍♀️ Czy warto wkuwać motywy literackie? Tak naprawdę wypisywanie motywów i kontekstów (innych utworów, w których pojawił się dany temat/motyw) niewiele Wam da. Bo pisanie hasłami w zeszycie, to zupełnie co innego, niż napisanie rozbudowanego argumentu. Przede wszystkim trzeba ćwiczyć samo pisanie rozprawek. Jeżeli Wasz nauczyciel ich nie zadaje, to napisz rozprawkę do szuflady, dla siebie. Nawet jeżeli nie wiesz, jakie błędy popełniasz, to ćwiczysz TEN rodzaj myślenia. Ten, czyli taki, dzięki któremu wyszukujesz argumenty i rozkminiasz utwory. To jak z matmą – praktyka czyni mistrza. Im więcej zależności i tematów przerobisz w warunkach domowych, tym lepiej. W domu masz Internet, repetytoria, podręczniki; przy trudnym temacie możesz zawsze wspomóc się wybranym źródłem wiedzy. Ćwicz. A jak nie wiesz, jak zacząć – w tym poście znajdziesz cały schemat pisania wypracowania, skorzystaj (: Możesz umówić się też na jedną lub dwie lekcje języka polskiego w formie korepetycji i zaznaczyć korepetytorowi, że chcesz poćwiczyć same rozprawki. Dobór odpowiednich utworów Inna kwestia, to dobranie odpowiednich utworów. Wybierz sobie jedną lub dwie lektury z gwiazdką i używaj ich cały czas, we wszystkich pracach, wyszukując w nich kolejne tematy i wątki. Często i gęsto lubianymi lekturami, w których jest wiele motywów są: „Lalka”, powieści historyczne Sienkiewicza jak np. „Krzyżacy” lub „Quo Vadis”, „Przedwiośnie”, „Zbrodnia i kara”(dwie ostatnie to nie lektury z gwiazdką, ale są omawiane w szkole).W ten sposób będziecie mieli w głowie utwory, których treści jesteście pewni i o których pisaliście komfortowa sytuacja, prawda? Co jeżeli temat pracy z niczym nam się nie kojarzy? Kiedy już czytasz temat pracy – podkreśl sobie to, co uważasz za główny temat i poświęć chwilę na wyszukanie motywów, które się z nim wiążą. Np.: „praca – pasja czy obowiązek?” Motywy: pracy, pracy u podstaw, pracy organicznej, motyw artysty (praca artysty, twórczość), motyw wsi (praca na roli). I już mamy całkiem spory zasób utworów, w których dane motywy się pojawiają. Pamiętajcie, motyw działa jak # , po motywie szukamy danego wątku w innej lekturze lub tekście kultury. Jeżeli czytasz lektury lub chociaż porządnie opracowujesz utwór po przeczytaniu streszczenia szczegółowego, ćwiczysz rozprawki, to motywy warto jednak wypisać. Ale wypisywanie ich bez pisania rozprawek – nie ma większego sensu, najpierw naucz się pisać wypracowania, to klucz do maturalnego sukcesu z polaczka. Jeżeli zastanawiasz się, jak opracowywać i wypisywać motywy, to warto zajrzeć do tego posta. Zajrzyj też do listy ważnych motywów i pobierz opracowanie do wypełnienia, które możesz wydrukować. To teraz mam pytanie: czy ten post był dla Ciebie pomocny?Jakie masz sposoby na znalezienie odpowiedniego utworu przy pisaniu rozprawki?Będzie mi bardzo miło poznać Waszą opinię (: Trzymajcie się ciepło,Joanna ZAŁĄCZNIKI DO DRUKU: Opracowanie motywu literackiego Zapraszam Cię na mojego Instagrama, gdzie niemal codziennie dzielę się z obserwującymi masą maturalnej wiedzy z języka polskiego! A jeżeli potrzebujesz pomocy w maturalnych powtórkach, nie wiesz jak je zaplanować i od czego zacząć, zapraszam do zapoznania się z przygotowanym przeze mnie materiałami powtórkowymi
.
  • sqhu1089eg.pages.dev/7
  • sqhu1089eg.pages.dev/354
  • sqhu1089eg.pages.dev/663
  • sqhu1089eg.pages.dev/405
  • sqhu1089eg.pages.dev/766
  • sqhu1089eg.pages.dev/66
  • sqhu1089eg.pages.dev/529
  • sqhu1089eg.pages.dev/928
  • sqhu1089eg.pages.dev/286
  • sqhu1089eg.pages.dev/420
  • sqhu1089eg.pages.dev/826
  • sqhu1089eg.pages.dev/23
  • sqhu1089eg.pages.dev/815
  • sqhu1089eg.pages.dev/189
  • sqhu1089eg.pages.dev/3

    • praca pasja czy obowiazek przykłady