mianownik 1. Sprowadzić coś do wspólnego mianownika «potraktować jakieś sprawy, zjawiska jednakowo, nie różnicując ich»: Jak sprowadzić do wspólnego mianownika jakościowo odmienne rodzaje pracy? MP 6-8/1997. Na jakim tle wynikają konflikty w zakładach pracy? Kiedy autorka cytowanego sondażu spróbowała przyczyny konfliktów sprowadzić do wspólnego mianownika, okazało się, że najwięcej badanych upatruje je w sferze błędów organizacji i kierowania. Persp 14/1980. 2. Wspólny mianownik «podobieństwo jakichś rzeczy, problemów, spraw»: Porównuje się często stosunki panujące w wojsku do stosunków panujących w więzieniu. Osobiście nie byłem w więzieniu, ale myślę, że są to dwa oddzielne światy, które mają tylko jeden wspólny mianownik – w obu tych instytucjach nagminnie łamane są prawa człowieka. M. Ciesielski, Wojsko. Wspólnym mianownikiem tych nowel jest fakt, że dotyczą islamu – „rodzimej” religii samego autora. Kultura P 500/1989. Słownik frazeologiczny . 2013. Look at other dictionaries: mianownik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}jęz. {{/stl 8}}{{stl 7}} przypadek deklinacji polskiej, odpowiadający na pytanie {{/stl 7}}{{stl 8}}kto? co? {{/stl 8}}{{stl 7}}, pełniący w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień mianownik — m III, D. a, N. mianownikkiem; lm M. i 1. «pierwszy przypadek w deklinacji, występujący w zdaniu w funkcji podmiotu lub orzecznika (odpowiadający na pytanie: kto? co?); forma wyrazowa tego przypadka; nominatiwus» Rzeczownik użyty w mianowniku. 2 … Słownik języka polskiego wspólny — 1. Mieć z kimś, z czymś coś wspólnego a) «być podobnym do kogoś, do czegoś, odznaczać się jakimiś cechami, które upodabniają, zbliżają, łączą»: Suita op. 25 w swej neobarokowej pastiszowości dowodzi, iż Schönberg miał też coś wspólnego ze… … Słownik frazeologiczny ułamek — m III, D. ułamekmka, N. ułamekmkiem; lm M. ułamekmki 1. mat. «iloraz dwóch liczb naturalnych zapisywanych jedna (licznik) nad drugą (mianownik), oddzielanych poziomą kreską lub zapisywanych bez kreski, oddzielanych przecinkiem od liczb… … Słownik języka polskiego odwrotność — ż V, DCMs. odwrotnośćści, blm rzecz. od odwrotny (zwykle w zn. 1) Odwrotność jakiegoś twierdzenia. ∆ mat. Odwrotność liczby «liczba, której iloczyn przez daną liczbę (nierówną zeru) równa się jedności» ∆ Odwrotność ułamka «w stosunku do liczby… … Słownik języka polskiego synkretyzm — m IV, D. u, Ms. synkretyzmzmie, blm 1. «łączenie w jedną całość różnych, często sprzecznych poglądów filozoficznych, religijnych, społecznych; zespolenie się, skrzyżowanie się jakichkolwiek elementów» Synkretyzm filozoficzny, religijny.… … Słownik języka polskiego Polnische Sprache — Polnisch (język polski) Gesprochen in Polen, als Minderheitensprache: Litauen, Tschechien, Ukraine, Weißrussland, Deutschland, Großbritannien, Frankreich, USA, Kanada, Brasilien, Argentinien, Australien, Irland, Israel … Deutsch Wikipedia Польский язык — Самоназвание: język polski, polszczyzna Страны: Польша, США … Википедия Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia sprowadzić — 1. Sprowadzić kogoś na złą drogę, na bezdroża «nakłonić kogoś, często własnym przykładem, do niewłaściwego postępowania»: Wacław B. ze zdziwienia i niedowierzenia, aż opadł na fotel. – Więc to ja miałem ją sprowadzić na złą drogę, wykorzystać… … Słownik frazeologiczny
Jak sprowadzić ułamki zwykłe do wspólnego mianownika? Wiem jak sprowadzić, gdy są dwa przykłady ułamków, ale gdy są cztery tak jak w załączniku to jak je sprowadzić do wspólnego mianownika? Jak rozłożę je na czynniki pierwszę i obliczę NWD to wychodzi wspólny mianownik, ale bardzo duży. Czy nie ma łatwiejszego sposobu?
No niestety ani jedno ani drugie nie jest zgodne z moimi wynikami. Oto treść całego zadania: Wykaż, że dla dowolnych liczb naturalnych n, k gdzie k– Wydawało mi się, że Hubert Hurkacz po prostu nie dowierza, iż jego przeciwnik może grać aż tak dobrze. Nasze młode gwiazdy wciąż zbierają doświadczenie – ocenia Klaudia Jans-Ignacik, olimpijka z Pekinu, Londynu i Rio oraz finalistka French Open w mikście. Ułamek zwykły składa się z licznika (u góry) i mianownika (u dołu) oddzielonych tzw. kreską ułamkową. Odejmowanie ułamków zwykłych o takich samych mianownikach polega na odjęciu liczników, mianownik zostaje przepisany. Tego rodzaju działania uczniowie uczą się wykonywać w 4 klasie szkoły podstawowej. Nieco bardziej skomplikowane może okazać się dla najmłodszych odejmowanie ułamków o różnych mianownikach lub ułamków dziesiętnych. W tym ostatnim przypadku warto zastosować metodę odejmowania „pod kreską”. Odejmowanie ułamków zwykłych o takich samych mianownikach Odejmowanie ułamków zwykłych nie jest skomplikowane. Zasada mówi, że należy sprowadzić je do wspólnego mianownika. Jak wygląda odejmowanie ułamków, które mają taką samą podstawę? W takiej sytuacji wystarczy odjąć liczniki: Wynik należy jeszcze skrócić: Foto: Onet W ten sposób wykonuje się odejmowanie ułamków o tych samych mianownikach. Odejmowanie ułamków zwykłych o różnych mianownikach Jak należy wykonywać odejmowanie ułamków o różnych mianownikach? Aby uzyskać wynik równania, trzeba sprowadzić ułamki do wspólnego mianownika i dopiero zastosować metodę odejmowania liczników. Łatwo zrozumieć zasadę, patrząc na poniższy przykład: Foto: Onet Pierwszym krokiem jest znalezienie wspólnej podstawy (8*5 = 40): Foto: Onet Zarówno licznik, jak i mianownik należy pomnożyć przez 5. W ten sam sposób postępujemy z drugim ułamkiem, tyle że mnożymy przez 8: Foto: Onet Teraz możliwe jest wykonanie działania: Foto: Onet Odejmowanie ułamków z całościami Kolejnym etapem nauki równań z wykorzystaniem ułamków zwykłych jest odejmowanie ułamków z całościami. W takiej sytuacji należy zamienić liczbę mieszaną na ułamek niewłaściwy (to ułamek, który w liczniku ma większą liczbę niż w mianowniku), jak w poniższym przykładzie: Foto: Onet Jak więc wygląda odejmowanie ułamków z całościami? Po zamianie na ułamek niewłaściwy, w razie konieczności należy sprowadzić ułamki do wspólnego mianownika i wykonać równanie — jak w poniższym przykładzie: Foto: Onet Odejmowanie ułamków dziesiętnych Odejmowanie ułamków dziesiętnych można wykonywać pod kreską. Zasada, o której trzeba pamiętać, to podpisywanie przecinka pod przecinkiem i ewentualne dopisanie zer (jeśli liczba cyfr po przecinku jest inna). Odejmowanie ułamków zaczynamy od poprawnego zapisu: 9,75 - 6,59 = 3,16, ponieważ: Foto: Onet lub jak w przykładzie: 32,7 - 10,542 = 22,158, ponieważ: Foto: Onet Odejmowanie ułamków dziesiętnych i zwykłych można opanować dość szybko, wystarczy zapamiętać kilka zasad wyszczególnionych powyżej. Metodą na utrwalenie tej umiejętności jest regularne wykonywanie ćwiczeń, rozwiązywanie zadań matematycznych. Pomóc mogą tu przykłady zamieszczone w internecie. Warto wchodzić na strony, na których dziecko może od razu przećwiczyć materiał do opanowania. Dostępne są również karty pracy dotyczące odejmowania ułamków. Odejmowanie ułamków — podsumowanie wiadomości Zasady, jakie trzeba poznać, by odejmować ułamki, to przede wszystkim konieczność sprowadzania do wspólnego mianownika ułamków zwykłych oraz odpowiedni zapis pod kreską ułamków dziesiętnych. Oczywiście w niektórych przypadkach możliwe jest odejmowanie w pamięci, wtedy można zrezygnować z liczenia pod kreską. Odejmowanie ułamków nie jest trudną sztuką, jednak warto pomóc najmłodszym w jej opanowaniu. Umiejętność ta przyda się również w kolejnych klasach, przy rozwiązywaniu znacznie trudniejszych zadań matematycznych. Rozszerzanie ułamków polega na mnożeniu licznika i mianownika przez tą samą liczbę (inną od zera). Jeden ułamek można rozszerzyć do wielu innych postaci ułamków, np.: Rozszerzenie ułamka nie powoduje zmiany jego wartości. Najczęściej zmienia się ułamki, aby sprowadzić do wspólnego mianownika. 8. Naszym celem będzie sprowadzenie ułamków do wspólnego mianownika. Polega ono na rozszerzeniu ułamków (mnożeniu licznika i mianownika przez tą samą liczbę) tak, aby w mianowniku uzyskać wspólną liczbę dla wszystkich ułamków. To działanie jest niezbędne np. przy dodawaniu i odejmowaniu ułamków. Jak to zrobić? Weźmy dwa ułamki $\frac{2}{4}$ i $\frac{1}{3}$. Żeby znaleźć wspólny mianownik, to znajdujemy jego najmniejszą wspólną wielokrotność (NWW), to znaczy: Wypisujemy po kolei wielokrotności danych liczb. Dla 4 i 3 mamy: 4 $\rightarrow$ 4,8,12,16,20,24,… 3 $\rightarrow$ 3,6,9,12,15,18,… Wypisujemy te wielokrotności aż do momentu, jak pierwszy raz znajdziemy wielokrotność liczb 4 i 3. Jest to liczba 12. Zatem NWW(4,3) $=$ 12, czyli liczba 12 jest ich wspólnym mianownikiem. Rozszerzamy więc nasze ułamki tak, aby w mianowniku pojawiła się 12, to znaczy: $$\frac{2}{4} = \frac{2}{4} \cdot \color{blue}{\frac{3}{3}} \color{black}{= \frac{2\cdot3}{4\cdot3}=\frac{6}{12}}$$ $$\frac{1}{3} = \frac{1}{3} \cdot \color{blue}{\frac{4}{4}}\color{black}{ = \frac{1\cdot4}{3\cdot4}=\frac{4}{12}}$$Po tym procesie uzyskaliśmy wspólny mianownik. Jest to liczba 12. Dodawanie ułamków zwykłych Żeby wyjaśnić idee dodawania ułamków, to spójrz na powyższe przykłady. Przykład 1. Oblicz $\frac{1}{3} + \frac{1}{4}$. Najpierw zaczynamy od sprowadzenia do wspólnego mianownika. Z poprzedniej części wiemy, że wspólnym mianownikiem 3 i 4 jest liczba 12. Zatem: $$\frac{1}{3} + \frac{1}{4} = \frac{1 \cdot 4}{3 \cdot 4} + \frac{1 \cdot 3}{1 \cdot 4}= \frac{4}{12} + \frac{3}{12} = \frac{7}{12}$$ Przykład 2. Oblicz $1\frac{1}{5} + \frac{3}{5}$. Najpierw liczbę $1\frac{1}{5}$ zamieniamy na ułamek niewłaściwy, tj.: $$1\frac{1}{5} = \frac{1 \cdot 5 + 1}{5} = \frac{5+1}{5} = \frac{6}{5}$$Teraz możemy wykonać działanie:$$\frac{6}{5} + \frac{3}{5} = \frac{9}{5}$$ Przykład 3. Oblicz $2\frac{1}{4} + 2\frac{1}{6}$. Na początku zamieniamy liczby na ułamki niewłaściwe, czyli:$$2\frac{1}{4} = \frac{2 \cdot 4 + 1}{4} = \frac{8+1}{4} = \frac{9}{4}$$ $$2\frac{1}{6} = \frac{2 \cdot 6 + 1}{6} = \frac{12+1}{6} = \frac{13}{6}$$Znajdujemy NWW(4,6), tzn. wypisujemy wielokrotności liczb 4 i 6: 4 $\rightarrow$ 4,8,12,16,20,24,… 6 $\rightarrow$ 6,12,18,24,30,… Zatem NWW(4,6) $=$ 12. Wobec tego: $$\frac{9}{4} + \frac{13}{6} = \frac{9 \cdot 3}{4 \cdot 3} + \frac{13 \cdot 2}{3 \cdot 4} = \frac{27}{12} + \frac{26}{12} = \frac{27+26}{12} = \frac{53}{12} = 4\frac{5}{12}$$ Odejmowanie ułamków zwykłych Schemat odejmowania ułamków jest taki sam jak przy dodawaniu ułamków zwykłych. Przykład 4. Oblicz $\frac{3}{4} – \frac{1}{4}$. $$\frac{3}{4} – \frac{1}{4} = \frac{3-1}{4} = \frac{2}{4}$$ Przykład 5. Oblicz $\frac{1}{3} – \frac{1}{7}$. Analogicznie jak w poprzednich przykładach, na początku sprowadzamy ułamki do wspólnego mianownika, licząc NWW(3,7), które jest równe 21. Zatem: $$\frac{1}{3} – \frac{1}{7} = \frac{1 \cdot 7}{3 \cdot 7} – \frac{1 \cdot 3}{7 \cdot 3} = \frac{7}{21} – \frac{3}{21} = \frac{4}{21}$$ Przykład 6. Oblicz $2\frac{1}{3} – 1\frac{1}{9}$. Analogicznie jak w poprzednich przykładach, najpierw zamieniamy powyższe ułamki na ułamki niewłaściwe, tj.: $$2\frac{1}{3} = \frac{2 \cdot 3 + 1}{3} = \frac{6+1}{3} = \frac{7}{3}$$ $$1\frac{1}{9} = \frac{1 \cdot 9 + 1}{3} = \frac{9+1}{9} = \frac{10}{9}$$Następnie sprowadzamy do wspólnego mianownika, licząc NWW(3,9). Tym razem NWW(3,9) $=$ 9. Wobec tego: $$2\frac{1}{3} – 1\frac{1}{9} = \frac{7}{3} – \frac{10}{9} = \frac{7 \cdot 3}{3 \cdot 3} – \frac{10}{9} = \frac{21}{9} – \frac{10}{9} = \frac{21 – 10}{9} = \frac{11}{9}$$ Mnożenie ułamków zwykłych Żeby łatwiej wytłumaczyć zasadę mnożenia ułamków zwykłych, to spójrz na ten przykład: Przykład 7. Oblicz $2 \cdot \frac{2}{5}$. Korzystając z własności ułamka: $$\frac{a \cdot b}{c \cdot d} = \frac{a}{b} \cdot \frac{c}{d},\;\;\;\;gdzie: c, d \neq 0$$mamy:$$2 \cdot \frac{2}{5} = \frac{2}{1} \cdot \frac{2}{5} = \frac{2 \cdot 2}{1 \cdot 5} = \frac{4}{5}$$ Wystarczy tylko pomnożyć liczniki i mianowniki obu ułamków. Nie trzeba ich nawet sprowadzać do wspólnego mianownika. Przykład 8. Oblicz $2\frac{3}{4} \cdot 3\frac{2}{5}$. Analogiczne jak w przykładzie 7, mamy: $$2\frac{3}{4} \cdot 3\frac{2}{5} = \frac{2 \cdot 4 + 3}{4} \cdot \frac{3 \cdot 5 + 2}{5} = \frac{11}{4} \cdot \frac{17}{5} = \frac{11 \cdot 17}{4 \cdot 5} = \frac{187}{20} = 9\frac{7}{20}$$ Dzielenie ułamków zwykłych Żeby podzielić dwa ułamki zwykłe, to pierwszy ułamek mnożymy przez odwrotność drugiego ułamka. Przykład 9. Oblicz $\frac{1}{2} \div \frac{2}{3}$. Pierwszy ułamek pozostaje bez zmian, drugi ułamek „odwracamy”, to znaczy: zamieniamy miejscami licznik z mianownikiem, czyli: Teraz możemy obie liczby pomnożyć. Zatem:$$\frac{1}{2} \div \frac{2}{3} = \frac{1}{2} \cdot \frac{3}{2} = \frac{1 \cdot 3}{2 \cdot 2} = \frac{3}{4}$$ Przykład 10. Oblicz $3 \div \frac{1}{2}$. Podobnie jak w poprzednim przykładzie, liczbę 3 zostawiamy. Odwrotnością ułamka $\frac{1}{2}$ jest liczba $\frac{2}{1}$ czyli 2. Zatem: $$3 \div \frac{1}{2} = 3 \cdot \frac{2}{1} = \frac{3}{1} \cdot \frac{2}{1} = \frac{3 \cdot 2}{1 \cdot 1} = \frac{6}{1} = 6$$ Przykład 11. Oblicz $2\frac{2}{3} \div 3\frac{1}{4}$. Wcześniej przy dzieleniu ułamków zamienialiśmy ułamki mieszane na ułamki niewłaściwe, tzn.:$$2\frac{2}{3} = \frac{2 \cdot 3 + 2}{3} = \frac{6+2}{3} = \frac{8}{3}$$ $$3\frac{1}{4} = \frac{3 \cdot 4 + 1}{4} = \frac{12+1}{4} = \frac{13}{4}$$Liczbę $\frac{8}{3}$ zostawiamy bez zmian, natomiast liczba $\frac{13}{4}$ jest w postaci $\frac{4}{13}$. Zatem: $$2\frac{2}{3} \div 3\frac{1}{4} = \frac{8}{3} \div \frac{13}{4} = \frac{8}{3} \cdot \frac{4}{13} = \frac{8 \cdot 4}{3 \cdot 13} = \frac{32}{39}$$ Ułamki mają różne liczniki i mianowniki. W związku z tym aby móc je ze sobą porównać należy sprowadzić do wspólnego mianownika (lub licznika). W tym przypadku możemy sprowadzić ułamki do wspólnego mianownika, którym jest liczba 12. Ułamek po lewej stronie mnożymy przez 3 a ułamek po prawej stronie mnożymy przez 2.Sprowadź do wspólnego mianownika poniższe ułamki: a) \(\dfrac{3}{5}\) oraz \(1\dfrac{2}{7}\) b) \(3\dfrac{5}{9}\) oraz \(7\dfrac{5}{6}\) c) \(2\dfrac{2}{3}\) oraz \(4\dfrac{4}{15}\) d) \(5\dfrac{6}{13}\) oraz \(9\dfrac{1}{2}\) e) \(11\dfrac{5}{12}\) oraz \(\dfrac{3}{5}\) Rozwiązanie Aby sprowadzić ułamek z częścią całkowitą do wspólnego mianownika, postępujemy tak, jakby tej liczby całkowitej nie było, po prostu przepisujemy ją, a ułamek rozszerzamy: a) \(\dfrac{3}{5}\) oraz \(1\dfrac{2}{7}\)Wspólnym mianownikiem będzie \(5\cdot 7=35\): \( \dfrac{3}{5}_{\: / \: \cdot 7}=\dfrac{3\cdot 7}{5\cdot 7}=\dfrac{21}{35}\) \(1\dfrac{2}{7}_{\: / \: \cdot 5}=1\dfrac{2\cdot 5}{7\cdot 5}=1\dfrac{10}{35}\) b) \(3\dfrac{5}{9}\) oraz \(7\dfrac{5}{6}\)Pierwszy mianownik to \(9=3\cdot 3\), drugi to \(6=3\cdot 2\), oznacza to, że wspólnym mianownikiem może być \(18\), czyli iloczyn niepowtarzających się liczb \(3\cdot 3\cdot 2\). \( 3\dfrac{5}{9}_{\: / \: \cdot 2}=3\dfrac{5\cdot 2}{9\cdot 2}=3\dfrac{10}{18}\) \( 7\dfrac{5}{6}_{\: / \: \cdot 3}=7\dfrac{5\cdot 3}{6\cdot 3}=7\dfrac{15}{18}\) c) \(2\dfrac{2}{3}\) oraz \(4\dfrac{4}{15}\)Wspólnym mianownikiem będzie \(15\), więc tylko pierwszy ułamek rozszerzamy: \( 2\dfrac{2}{3}_{\: / \: \cdot 5}=2\dfrac{2\cdot 5}{3\cdot 5}=2\dfrac{10}{15}\) \(4\dfrac{4}{15}\) d) \(5\dfrac{6}{13}\) oraz \(9\dfrac{1}{2}\) Wspólnym mianownikiem będzie \(13\cdot 2 = 26\) \(5\dfrac{6}{13}_{\: / \: \cdot 2}=5\dfrac{6\cdot 2}{13\cdot 2}=5\dfrac{12}{26}\) \(9\dfrac{1}{2}_{\: / \: \cdot 13}=9\dfrac{1\cdot 13}{2\cdot 13}=9\dfrac{13}{26}\) e) \(11\dfrac{5}{12}\) oraz \(\dfrac{3}{5}\)Wspólnym mianownikiem podanych wyrażeń będzie \(12\cdot 5=60\): \(11\dfrac{5}{12}_{\: / \: \cdot 5}=11\dfrac{5\cdot 5}{12\cdot 5}=11\dfrac{25}{60}\) \(\dfrac{3}{5}_{\: / \: \cdot 12}=\dfrac{3\cdot 12}{5\cdot 12}=\dfrac{36}{60}\)Zadanie 1Zadanie 3 .sqhu1089eg.pages.dev/331 sqhu1089eg.pages.dev/133 sqhu1089eg.pages.dev/653 sqhu1089eg.pages.dev/250 sqhu1089eg.pages.dev/203 sqhu1089eg.pages.dev/904 sqhu1089eg.pages.dev/854 sqhu1089eg.pages.dev/344 sqhu1089eg.pages.dev/545 sqhu1089eg.pages.dev/682 sqhu1089eg.pages.dev/380 sqhu1089eg.pages.dev/966 sqhu1089eg.pages.dev/150 sqhu1089eg.pages.dev/462 sqhu1089eg.pages.dev/905 jak sprowadzić do wspólnego mianownika
![]()