Conzerol® Plus to wyrób medyczny - maść o zastosowaniu miejscowym i zewnętrznym, przeznaczony do łagodzenia objawów mięczaka zakaźnego, często spotykanej choroby wirusowej skóry. Maść tworzy mechaniczny opatrunek – błonę na powierzchni skóry objętej zmianami. Może być stosowana u dorosłych i dzieci powyżej 1 roku życia.Mięczak zakaźny u dzieci Mięczak zakaźny to zakaźna choroba skóry wywoływana przez wirusa z grupy ospy (Poxvirus), MCV (molluscum contagiosum virus). Najczęściej mięczak zakaźny atakuje dzieci do 5. roku życia oraz młodzież i dorosłych w wieku 15-29 lat. Po kilku tygodniach od zakażenia na skórze dziecka pojawia się wysypka - pojedyncze woskowo-białe guzki o wymiarach 2-6 mm z charakterystycznym zagłębieniem (wklęśnięciem) w części środkowej. Mięczak zakaźny jest chorobą skóry, którą dziecko może się łatwo zarazić poprzez kontakt z zakażoną odzieżą, ręcznikami, zabawkami oraz, oczywiście, bezpośrednio od innego chorego. Najczęście na mięczaka zakaźnego chorują najmłodsi, do piątego roku życia. Wirus częściej atakuje w stanach upośledzonej odporności lub w przypadku przewlekłego leczenia lekami immunosupresyjnymi i kortykosterydami, a także chorych na atopowe zapalenie skóry (chorym na AZS odradza się z tego powodu szczepienie przeciwko ospie). Mięczak zakaźny: objawy W większości zakażen mięczakiem zakaźnym jedynym sygnałem jest pojawienie się na skórze woskowobiałych, kopulastych lub okrągłych guzków z charakterystycznym zagłębieniem w środkowej części. Z guzków tych można wycisnąć kaszowatą treść. U młodszych dzieci zmiany wystepują najczęściej na twarzy, tułowiu i kończynach. Ilość ich wacha się od kilku do kilkuset, jeżeli są pojedyncze mają większe rozmiary. Natomiast u młodzieży, u której uważa się, że do infekcji dochodzi wskutek kontaktów płciowych, występują na wewnętrznej stronie ud, narządach płciowych i okolicy łonowej. Po zagojeniu wykwitów czasami zostają drobne blizny. Mięczak zakaźny: leczenie Mięczak zakaźny w większości przypadków nie wymaga leczenia. Zmiany ustępują samoistnie w ciągu sześciu do osiemnastu miesięcy. Z reguły nie dochodzi do nawrotów. Natomiast, jeśli wykwity są bardzo liczne i nie znikają w oczekiwanym czasie oraz ciągle pojawiają się nowe, należy rozważyć konieczność może zaproponować łyżeczkowanie zmian, krioterapię i laser. Można też wyciskać mechaniczne zawartość guzków. Po wszystkich wykonanych zabiegach należy stosować nalewki jodowe na objęte terapią miejsca. Takie postępowanie wiąże się zazwyczaj z dobrymi efektami terapeutycznymi. Mięczak zakaźny: profilaktyka Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się zakażenia, chore dzieci nie powinny używać tych samych ręczników i odzieży z innymi osobami, a także kąpać się z rodzeństwem. Trzeba zwracać uwagę, aby się nie drapały, gdyż w ten sposób dochodzi do rozsiewu wykwitów. Przeczytaj także: Choroba bostońska (bostonka) Czy odra jest groźna dla dziecka? Trzydniówka u dziecka: czy trzeba iść do lekarza?
Choroba zakaźna skóry oraz błon śluzowych. Zakazić się można przez bezpośredni kontakt fizyczny (również przez stosunki płciowe) oraz za pośrednictwem przedmiotów (ubrania, zabawki, itp..). Czynnik zakaźny – MCV (molluscum contagiosum virus) - wirus z grupy ospy (Poxviridae). Rozróżnia się jak dotąd dwa typy wirusa – MCV-1 i MCV-2. Za większość zakażeń odpowiedzialny jest wirus MCV-1, ale oba powodują ten sam obraz kliniczny. Epidemiologia: Zakażenia spotykane są na całym świecie. Najczęściej chorują dzieci do 5. roku życia oraz dorośli w wieku 15-29 lat. U dorosłych mięczak zakaźny częściej ma charakter choroby przenoszonej drogą płciową. Nierzadko towarzyszy innym chorobom wenerycznym, często spotykany u osób współżyjących z większą ilością partnerów. Można się również zarazić w halach sportowych, na basenach, itp (często spotykany u sportowców i masażystów). Grupą szczególnie podatną na zakażenia są osoby z obniżoną odpornością (np. poddani leczeniu immunosupresyjnemu, chorzy na AIDS, sarkoidozę, nowotwory,..) Zmiany skórne występują w postaci niewielkich, półprzezroczystych grudek lub guzków, wyraźnie odgraniczonych od otoczenia, z charakterystycznym zagłębieniem w części środkowej. Wykwity mogą mieć barwę perłową, cielistą, szarawą, lub nawet żółtą. Okres wylęgania wynosi od tygodnia do 6 miesięcy (średnio jest to 2-3 miesięcy). Początkowo są wielkości główki od szpilki, następnie powoli powiększają się, osiągając po kilku tygodniach rozmiar 3-5 milimetrów. Rzadko obserwuje się wykwity ponad 1,5 cm. Mogą występować pojedynczo lub w skupiskach, czasem się zlewają. Zwykle jest ich od kilku do kilkudziesięciu, u osób z upośledzoną odpornością może ich być nawet kilkaset. Nieraz układają się linijne, ba skutek tzw. samozaszczepienia (czyli przenoszenia poprzez drapanie – tzw. objaw Koebnera). Zdarza się, że wykwitom towarzyszy niewielki świąd lub tkliwość a w ok. 10% obserwuje się obwódkę zapalną wokół guzków (tzw. molluscum dermatitis), która szybko ustępuje po usunięciu guzka. Umiejscowienie Zmiany przenoszone drogą płciową umiejscawiają się zwykle na skórze członka, u kobiet - na wzgórku łonowym, wewnętrznej powierzchni ud, na wargach sromowych większych, w szparze pośladkowej oraz w pachwinach. Rzadko spotyka się wykwity na błonach śluzowych narządów płciowych. U dzieci zmiany zwykle występują na odsłoniętych partiach skóry (na twarzy, kończyn oraz klatki piersiowej), mogą jednak wystąpić w każdym miejscu. Rzadko spotyka się je na dłoniach i stopach. Umiejscowione na powiece mogą powodować zapalenie spojówek lub rogówki (keratitis punctata). Przebieg choroby jest przewlekły – nie leczone zmiany utrzymują się ok. 2-4 miesięcy, ale mogą i znacznie dłużej (kilka lat). Zdarza się nadkażenie bakteryjne zmian. Zmiany zwykle ustępują samoistnie, nieraz na skutek pojawiającego się stanu zapalnego (np. uraz mechaniczny, zakażenie bakteryjne). Rozpoznanie opiera się na: - stwierdzeniu obecności charakterystycznych wykwitów, - obecności kaszowatej wydzieliny wydobywającej się z przekłutego lub uciśniętego guzka, - wynikach badań histologicznych (bardzo charakterystyczne, z obecnością kwasochłonnych ciał wtrętowych, ciał mięczakowatych; zmiany zwykle ograniczone do naskórka, w skórze właściwej widoczne jedynie, gdy towarzyszy stan zapalny), - rozmazie zawartości guzka (nakłucie guzka i wydobycie kaszkowatej wydzieliny i obejrzenie jej w mikroskopie świetlnym – widoczne charakterystyczne ciemne ciałka mięczakowate) Dodatkowo można potwierdzić diagnozę oglądając preparat w mikroskopie elektronowym, lub stosując metodę immunofluorescencyjną wykrywającą przeciwciała lub antygeny wirusa. Rozpoznanie różnicowe: Brodawki młodocianych – zmiany drobniejsze; brak „pępkowatego” wgłębienia, brak kaszowatej wydzieliny Kłykciny kończyste (brodawki weneryczne) – wyrośla brodawkujące, wydłużone; brak wgłębienia pośrodku, brak kaszowatej wydzieliny po wyciśnięciu; inny obraz histologiczny Brodawki zwykłe – większe; szorstka, rogowaciejąca powierzchnia, barwa brunatna w przeciwieństwie do molluscum contagiosum często występują na dłoniach i stopach, Płaskie kłykciny kiłowe – płaskie, miękkie wykwity Prosaki (milia) – mniejsze grudki; bez zagłębienia pośrodku; przy wyciskaniu widoczna niewielka ilość tłustej (nie kaszowatej), rogowej wydzieliny Syringoma – umiejscowione zwykle na twarzy, wokół oczu oraz na tułowiu; brak „pępkowatego” zagłębienia; decyduje badanie histologiczne Basalioma – zwykle pojedyncze, na skórze odsłoniętej, częściej u osób starszych; inny obraz histologiczny Keratoacanthoma – zwykle zmiany pojedyncze; brak kaszowatej wydzieliny; inny obraz histologiczny U chorych na AIDS należy również różnicować z kryptokokozą i histoplazmozą (za pomocą badania histologicznego). Leczenie Zmiany mogą ustąpić samoistnie, jednak ze względu na możliwość autoinokulacji, często zaleca się usuwanie guzków. Metody usuwania mięczaka zakaźnego: Krioterapia – aplikacja ciekłego azotu powoduje zamrożenie zmiany; zwykle wymaga dwu- lub trzykrotnego powtórzenia; dobrze tolerowana przez pacjentów; może pozostawiać blizny. Jest leczenie z wyboru u dorosłych w przypadku zmian umiejscowionych na narządach płciowych. Łyżeczkowanie Wycięcie Elektrokoagulacja Laseroterapia Zabiegi wykonywane są zwykle z zastosowaniem znieczulenia miejscowego. Mogą pozostawiać blizny. Miejscowa farmakoterapia: U pacjentów z licznymi drobnymi wykwitami stosuje się miejscowo środki drażniące, w celu wywołania reakcji zapalnej (zwykle: 20% alkoholowy roztwór podofiliny, Retin A, 5% kwas salicylowy lub 5% kwas mlekowy w zawiesinie kolodionu, azotan srebra lub kwas trichlorooctowy). Nieliczne, większe guzki można usuwać nakłuwając guzek, wyciskając zawartość a następnie stosując nalewkę jodową, azotan srebra, roztwór fenolu lub podofilinę. W przypadku zakażenia bakteryjnego podaje się antybiotyki. W razie wystąpienia molluscum dermatitis można podawać miejscowo maści lub kremy zawierające sterydy. UWAGA – Pamiętajmy, że partnerzy seksualni powinni się również przebadać i w razie potrzeby leczyć! To samo dotyczy rodzeństwa dzieci z objawami mięczaka. Pamiętajmy również, że brak wykwitów nie przesądza o diagnozie, ponieważ okres wylęgania trwa do kilku miesięcy.
W tym wydaniu m.in: mięczak zakaźny u dzieci, kolka niemowlęca, szczepienia wysoce skojarzone u dzieci, najnowsze rekomendacje w leczeniu padaczki u dzieci, łuszczyca u dzieci. W lipcowym wydaniu czasopisma Forum Pediatrii Praktycznej poruszamy temat kolki niemowlęcej. Witam Zastanawiam się jak duże jest prawdopodobieństwo że dziecko które w okresie niemowlęcym miało mięczaka zakaźnego zachoruje na ospę wietrzną. Wiem że wirus który wywołuje mięczaka jest z tej samej rodziny co wirus wywołujący ospę ale słyszałam że po przejściu mięczaka dziecko nabywa odporność na całe życie. Nie wiem tylko jak to się ma do ospy wietrznej. Czy moje dziecko może się zarazić ospą wietrzną? Niedługo wraca do przedszkola a wiem że w mieście w którym mieszkamy już się rozprzestrzenia ospa wietrzna i czułabym się spokojniejsza jeśli znałabym odpowiedź na moje pytanie. 2014-08-14, 13:28~kasia83 ~ Strony: 1 wątkii odpowiedzi ostatni post 10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę • Mięczak zakaźny - po czym go rozpoznać i jak go leczyć • Usuwanie znamion i guzów skórnych • Jak częste są choroby rzadkie? (WIDEO) • Mięczak zakaźny - jak leczyć u dzieci i u dorosłych? • Na czym polega terapia śmiechem? (WIDEO) • Elektrochirurgia - na czym polega?Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 10:04, data aktualizacji: 15:29 Konsultacja merytoryczna: Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski ten tekst przeczytasz w 4 minuty Mięczak zakaźny to poważnie brzmiąca nazwa pod którą ukrywa się zakaźna, dokuczliwa, ale niegroźna dla życia choroba skóry. Czynnikiem wpływającym na zakażenie tą chorobą jest wirus z rodziny Poxviridae. Specjaliści wyróżniają dwa typy tego wirusa MCV-1 oraz MCV-2. Większość zakażeń jest wywołana przez pierwszy typ wirusa. Mazur Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Mięczak zakaźny - co to za choroba? Mięczak zakaźny - pierwsze objawy Rozpoznanie mięczaka zakaźnego Mięczak zakaźny - leczenie Mięczak zakaźny - co to za choroba? Mięczak zakaźny występuje na całym świecie. Zazwyczaj chorują dzieci do 5. roku życia oraz dorośli w wieku 15-29 lat. U osób dorosłych zakażenie często przenosi się drogą płciową. Bywa, że towarzyszy on innym schorzeniom przenoszonym drogą płciową, zwłaszcza u osób, które mają wielu partnerów seksualnych. Ale zakazić można się również poprzez kontakt z zakażonymi przedmiotami, np. zabawkami, ręcznikiem. Chorobę można złapać na basenie, w hali sportowej, w czasie masażu. Czynnikiem zakaźnym jest wirus z rodziny Poxviridae. Specjaliści wyróżniają dwa typy tego wirusa MCV-1 oraz MCV-2. Większość zakażeń jest wywołana przez pierwszy typ wirusa. Wirus mięczaka zakaźnego bardzo często występuje u osób cierpiących na atopowe zapalenie skóry oraz ludzi z obniżoną odpornością, czyli np. po ciężkich chorobach, przyjmujących leki immunosupresyjne, chorych na nowotwory czy sarkoidozę. Mięczak zakaźny - pierwsze objawy Pomimo tego, że mięczak jest bardzo zakaźny pierwsze objawy pojawiają się najwcześniej po dwóch tygodniach, a czasem nawet po sześciu miesiącach od kontaktu z osobą zakażoną lub też przedmiotami, których używała. Na skórze pojawiają się twardawe, półprzezroczyste grudki (3-5 mm) lub większe guzki (ponad 1,5 cm). Są wyraźnie odgraniczone od reszty skóry, mogą mieć kolor perłowy, szarawy, cielisty, a czasem żółty. Charakterystyczne jest to, że w środku guzka jest wyraźne wgłębienie. Guzki mogą pojawiać się pojedynczo lub w licznych skupiskach. Czasem ich ilość jest tak duża, że zlewają się i pokrywają znaczny obszar skóry. U osób z obniżoną odpornością takich guzków może być nawet kilkaset. Mazur / Mazur U osób zakażonych mięczakiem zakaźnym na drodze płciowej, charakterystyczne zmiany występują – u mężczyzn na skórze członka, a u kobiet na wzgórku łonowym, wewnętrznej powierzchni ud, na wargach sromowych większych, w szparze pośladkowej oraz w pachwinach. Chorobliwe wykwity rzadko atakują błonę śluzową narządów płciowych. U dzieci zmiany pojawiają się zwykle na twarzy, kończynach oraz klatce piersiowej. W zasadzie mogą wystąpić w każdym miejscu, ale rzadko spotyka się je na dłoniach i stopach. Jeżeli guzek mięczaka rozwinie się na powiece może być przyczyną zapalenia spojówek lub rogówki. Rozpoznanie mięczaka zakaźnego Jak już wspomnieliśmy, zmiany skórne występujące przy mięczaku zakaźnym są bardzo charakterystyczne ze względu na wygląd guzków. Wnętrze guzka jest wypełnione kaszkowatą (serowatą) treścią, którą wydostaje się na zewnątrz po nakłuciu lub przypadkowym zranieniu skóry. Doświadczonemu lekarzowi zwykle wystarcza to do postawienia diagnozy. Czasem jednak, aby się upewnić co do rozpoznania, zleca on biopsję guzka i badanie histologiczne pobranego materiału. Zwykle stwierdza się obecność kwasochłonnych ciał wtrętowych i ciał mięczakowatych. Mięczak zakaźny - leczenie Właściwie można nie leczyć takich zmian, bo wiadomo, że z czasem ustępują one samoistnie, chociaż trwa to zwykle kilka miesięcy. Jednak z powodu łatwego przenoszenia się zakażenia na inne osoby oraz inne fragmenty skóry guzki usuwa się różnymi metodami. Krioterapię - czyli wymrażanie wykonuje się, gdy zmiany zajmują znaczny obszar skóry (są zlane). Zabieg trzeba powtórzyć 2-3 razy, aby w stu procentach wyeliminować zakażenie. Zdarza się, że po leczeniu na skórze pozostają blizny. Jeżeli zmiany znajdują się na lub w okolicy narządów płciowych guzki usuwa się poprzez wycięcie lub wyłyżeczkowanie. Czasem stosuje się elektrokoagulację lub laseroterapię. Wszystkie zabiegi przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym. U pacjentów, u których znajduja się nieduże wykwity mięczakowe możliwe jest zastosowanie farmakoterapii. Polega ona na smarowaniu zmian środkiem drażniącym, aby sprowokować reakcje zapalną i tak doprowadzić do wygojenia się zmian. Gdy na skórze występują tylko nieliczne guzki zwykle nakłuwa się je i wyciska z wnętrza kaszowatą treść. Po oczyszczeniu guzka skórę smaruje się nalewką jodową, azotanem srebra, roztworem fenolu lub podofiliną. Jeżeli dojdzie do zakażenia bakteryjnego, które zdarza się u dzieci i osób, które nie mogą zapanować nad drapaniem zmian, konieczne będzie podanie antybiotyku. Jeżeli zmianom towarzyszy dokuczliwy świąd, skórę wokół wykwitów smaruje się maściami zawierającymi sterydy. Samych zmian nie należy pokrywać maścią, gdyż to opóźnia proces gojenia. Jak przy wszystkich chorobach zakaźnych obserwacji oraz leczeniu powinni być poddani wszyscy Ci, którzy mieli kontakt z chorym na mięczaka zakaźnego. Czujność warto zachować przez wiele miesięcy od zachorowania jednego z członków rodziny, ponieważ – o czym było na początku – mięczak zakaźny może się wylęgać nawet kilka miesięcy. Tekst: Anna Jarosz Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. mięczak zakaźny choroby Mięczak zakaźny - jak rozpoznać i jak leczyć? Mięczak zakaźny (Molluscum contagiosum virus, MCV) to choroba dermatologiczna wywoływana przez wirusa z rodziny pokswirusów. Jak wskazuje nazwa schorzenia, wirus... Mięczak zakaźny Mięczak zakaźny to zakaźna choroba skóry oraz błon śluzowych, która objawia się występowaniem na skórze twardych i półprzeźroczystych guzków. Najczęściej atakuje... Co wysiada po czterdziestce? "Moje noce nie są już takie jak dawniej" [LIST] "Z zaciekawieniem przeczytałam tekst o »sypiących się 30-latkach«, który kilka dni temu ukazał się w serwisie Z zainteresowaniem i... niedowierzaniem.... Coraz więcej dzieci w przychodniach. Ta choroba może przekreślić wakacje W przychodniach ustawiają się coraz dłuższe kolejki dzieci z charakterystycznych objawami. Ospa wietrzna może pokrzyżować plany wakacyjne. Odczułam to kilka lat... Klaudia Torchała Zmiany w oddawaniu moczu mogą oznaczać kłopoty ze zdrowiem Wysoki cholesterol stwarza wiele poważnych zagrożeń i może zwiększać ryzyko rozwoju innych dolegliwości, np. chorób serca. Warto wiedzieć, że sygnałem świadczącym... Oskar Nawalany Boswellia - naturalny suplement na bóle stawów. "Odnawia" kolana Boswellia (znana także jako kadzidło indyjskie) jest ekstraktem ziołowym, który pozyskiwany jest z drzewa Boswellia serrata. Żywica z ekstraktu tej rośliny od... Karolina Gomoła Może zostać królem dobrze po siedemdziesiątce. Co wiadomo o zdrowiu księcia Karola? Książę Karol to następca brytyjskiego tronu. Ma 74 lata, niewiele krócej trwa panowanie królowej Elżbiety II. Brytyjska królowa, mimo swoich 96 lat, wciąż... Adrian Dąbek Nowy prezes Naczelnej Rady Lekarskiej myśli o rewolucji. Na tapecie relacja pacjent - lekarz Nowym prezesem Naczelnej Rady Lekarskiej został młody specjalista — Łukasz Jankowski. Na liście zmian, które jego zdaniem powinny nastąpić, znajduje się ta... Klaudia Torchała Masz suche, pękające pięty? Organizm próbuje powiedzieć ci coś ważnego Popękane pięty to problem wielu z nas. Nasze stopy narażone są na stały ucisk, związany z dźwiganiem ciężaru całego ciała. Nic więc dziwnego, że w wyniku małego... Eliza Kania Nietypowe choroby władców. Niektóre bywały co najmniej krępujące Byli znani z rządów twardej ręki, ale w życiu prywatnym niedomagali. Na tron zabierali ze sobą brzemię w postaci nietypowej choroby, nierzadko odziedziczonej w... Paulina Wójtowicz.
mięczak zakaźny u dzieci forum
